สวัสดีค่ะ เพิ่งเล่น และตั้งกระทู้นี้เป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ........
คือตอนนี้เรากำลังสับสนกับ"มนุษย์แฟนเก่า"มากๆค่ะ ย้อนเรื่องไปก่อนจะเลิกกัน เขาเป็นผู้ชายที่ดีนะคะ ในวันที่เรียกได้ว่าถึงจุดตกต่ำที่สุดของชีวิตเขายังอยู่ข้างเรา เรื่องราวดีๆที่เขาทำให้เกิดช่วงเวลาเหล่านั้นมันมากซะจนเราลืมไม่ลง เสียอย่างเดียวคือเค้าติดเกมส์ ติดมากซะจนเราเองทนไม่ได้จึงเริ่มมองหาทางเลือกใหม่ที่น่าจะโตกว่า ดูแลเราได้มากกว่า แต่เราก็ไม่ได้คิดจะเลิกเลยนะ จนวันนั้นมาถึง เป็นเราที่พลาดเอง สุดท้ายเลยต้องมานั่งหาคำตอบอยู่ทุกวันนี้ ...
รู้จักกันมาปีนี้น่าจะเข้าปีที่8แล้ว
จีบเค้า3เดือนโดยการส่งจม.โทรหาและhi5 (สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีโลกโซเชี่ยลมาเกี่ยวข้องเท่าไหร่) คบกันได้3ปี เลิกกันได้4ปีกว่าๆ ติดตามความเป็นไปของเขาตลอดผ่านโลกโซเชี่ยล บ้าขนาดถึงเคยเสิร์จชื่อในกูเกิ้ลด้วยนะ5555 เพราะเขาเคยอยากมีบล็อกเกอร์เป็นของตัวเอง
แล้วเวลาก็ผ่านไป..
ผ่านไป.......จากเดือนเป็นปี
จากที่คิดว่า ต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว
แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกจ้าาา
แล้วนางก็กลับมา แต่มาในรูปแบบ แชทเฟรนด์
คือเราบ้ามากช่วงนั้น อยู่คนเดียวไม่ได้ฟูมฟายแน่ๆ เลยไปสมัครพวกนี้ไว้เยอะ แต่ไม่ได้หาหรือคุยจริงจังอะไรเลยนะ คิดแค่อย่างเดียวว่า อย่าให้สมองคิดแค่เรื่องเก่าอย่างเดียว
เราก็คุยกับเขาผ่านโลกออนไลน์มาเป็นปีๆ ช่วงแรกนี่เรามีความหวังมากว่าเขาจะกลับมา แต่เขายังคบกับแฟนอยู่ เขาชอบพูดว่าเรื่องระหว่างเรากับเขามันเป็นไปไม่ได้แล้วเขาก็เป็นคนพูดเองว่า "จะรอเหรอ"
......หมายความว่าไง?......
เราคิดว่าเราจะรอเขาได้ ผู้หญิงคนนึงเฝ้าสืบเรื่องราวของคน2คนมาตลอด4ปี ..คุณคิดว่าโง่พอที่จะรอมั้ย?
ตามตำราค่ะ เวลาผ่านไปอะไรก็มักจะเปลี่ยนได้เสมอ แล้ววันที่เราเคยอวยพรเขาไว้ก็มาถึง
"เรากับ...เลิกกันแล้ว คงเบื่อเหมือนแกมั้ง.."
พอเราอ่านคำๆนี้รู้สึก ดีใจปนเสียใจ อย่างบอกไม่ถูก
.....ใช้เวลานานเกินไปมั้ยที่เสียใจ ทำไมไม่รอต่ออีกนิดนะ ไหนๆก็พังไปนานแล้ว.....
เอาแต่คิดๆอยู่ในหัว ไม่นึกว่าเขาจะกลับมาคุยมาเจอเราอีก นึกว่าจะหายไปตามเวลา
แต่.............................
เรียกว่าเขากลับมา(ได้มั้ย) กลับมาถามไถ่ชีวิตช่วงที่ไม่ได้เจอกัน กลับเข้ามาในความรู้สึกอีกครั้ง
ในวันที่เรา มีครอบครัว แล้ว
บอกคำเดียว ว่า แย่ ค่ะ
ต้องเลือกระหว่าง ความถูกต้องกับความเห็นแก่ตัวของตัวเอง ใครๆก็คงคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำ เราก็ขอยืนยันคำที่เขาฮิตกัน "ไม่เจอกับตัวเองไม่เข้าใจหรอก"
เรานัดเจอกันนานๆที ในแต่ละครั้งก็แลกเปลี่ยนประสปการณ์ชีวิตคู่กัน แล้วมักมีประโยคให้เข้าไปพัวพันกับอดีตของเราทั้งคู่
"ทำไมแกต้องมีคนอื่นด้วย"
เจอคำนี้ไป ถึงกับจุกค่ะ พอเริ่มถลำเข้าเรื่องเก่าๆ เขาก็จะเป็นคนเบรคเรื่องราวเองแล้วบอกว่าจะไม่รื้อฟื้นอีก แต่พอเจอกันในครั้งต่อไปก็ทำแบบนี้เกือบทุกครั้ง
อย่างนี้คือเขาเป็นอะไรคะ?
เวลาอยู่ด้วยกัน เขามักจะแหย่เล่น ใช้คำพูด เหมือนตอนที่ยังคบกันกันอยู่ แล้วบางที เล่นไปเล่นมามันก็ออกทะเล!!!!
คงเข้าใจฟิวคนเคยๆกันใช่มั้ยคะ
เรารู้ว่าเรายังไงก็มีแต่เสียกับเสีย แต่ที่เรายอมปล่อยให้เหตุการณ์มันเกินเลย ส่วนนึง เรื่องราวลึกๆฝั่งเรากับแฟนก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ อาจจะมากไปด้วยซ้ำ ที่เรายังไม่ไปไหน เพราะ"ลูก"คำเดียวเลยค่ะ
ส่วนเรื่องเกินเลยเนี้ย คนที่บ้านแฟนเก่า ไม่ว่าจะ แม่ น้อง ญาติเขา รู้หมดค่ะ เพราะเขาบอก แม้กระทั่งตอนเราท้องกับแฟน นางก็บอกหมด
ครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกับแม่เขา ความรู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนนึงของครอบครัวเลย แม่พูดดี ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ล้อมวงกินข้าวกัน จนเราลืมไปสถานะตัวเองไปเลย
เจอกันบ่อยเข้าเหมือนแฟนเก่าเราเริ่มคิดถึงความผิดถูกขึ้นมาซะงั้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้นางเป็นคนเริ่มเรื่องราวทุกอย่าง เขาอยากให้เรากลับไปใช้ชีวิตคู่แบบปกติ ไม่อยากให้แฟนเราเสียใจเหมือนที่เขาเคยรู้สึก เขาเริ่มทำตัวเย็นชา ไม่ค่อยอะไรกับเราเเล้ว แบบนี้คือ ไม่อยากคุยต่อหรือปิดบังความเจ็บของตัวเองอยู่กันคะ?
เพราะทุกครั้งที่มองตากัน
เรารู้สึกว่าสายตาคู่นั้นยังมีตัวตนเขาคนเดิมอยู่เสมอ เวลาคุยกันบางทีก็หลุดใช้คำพูดเหมือนตอนคบกันออกมา
มีช่วงนึงเขาพยายามเจ้าชู้ เขาอ้างว่าเรากับแฟนเขาทำให้เขาเป็นแบบนี้ แต่เขาก็เลิกเจ้าชู้
ดูเหมือนอารมณ์ขึ้นๆลงๆตลอด เราเลยเดาใจเขายาก
ณ ปัจจุบัน เราอาจจะพยายามคิดและคุย เรื่องเขาให้น้อยลง ซึ่งก็ทำมาตลอด
เพื่อนๆพอจะมีความเห็นยังไงบ้างคะ จะติจะว่า เรารับได้นะ เพราะเราเข้าใจว่าเราทำสิ่งที่ไม่ดีมากๆ แต่เรารู้เสมอว่าตัวเองทำอะไรอยู่
ส่วนใครข้องใจเรื่องที่มาที่มากกว่านี้เราก็พร้อมตอบะเพราะเราเล่าแค่เรื่องราวคร่าวๆ บางคนอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงทำกับแฟนตัวเองได้ คือเรื่องมันค่อนข้างเยอะและยาวค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ
แฟน(ไม่เคย)เก่า
เข้าเรื่องเลยนะคะ........
คือตอนนี้เรากำลังสับสนกับ"มนุษย์แฟนเก่า"มากๆค่ะ ย้อนเรื่องไปก่อนจะเลิกกัน เขาเป็นผู้ชายที่ดีนะคะ ในวันที่เรียกได้ว่าถึงจุดตกต่ำที่สุดของชีวิตเขายังอยู่ข้างเรา เรื่องราวดีๆที่เขาทำให้เกิดช่วงเวลาเหล่านั้นมันมากซะจนเราลืมไม่ลง เสียอย่างเดียวคือเค้าติดเกมส์ ติดมากซะจนเราเองทนไม่ได้จึงเริ่มมองหาทางเลือกใหม่ที่น่าจะโตกว่า ดูแลเราได้มากกว่า แต่เราก็ไม่ได้คิดจะเลิกเลยนะ จนวันนั้นมาถึง เป็นเราที่พลาดเอง สุดท้ายเลยต้องมานั่งหาคำตอบอยู่ทุกวันนี้ ...
รู้จักกันมาปีนี้น่าจะเข้าปีที่8แล้ว
จีบเค้า3เดือนโดยการส่งจม.โทรหาและhi5 (สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีโลกโซเชี่ยลมาเกี่ยวข้องเท่าไหร่) คบกันได้3ปี เลิกกันได้4ปีกว่าๆ ติดตามความเป็นไปของเขาตลอดผ่านโลกโซเชี่ยล บ้าขนาดถึงเคยเสิร์จชื่อในกูเกิ้ลด้วยนะ5555 เพราะเขาเคยอยากมีบล็อกเกอร์เป็นของตัวเอง
แล้วเวลาก็ผ่านไป..
ผ่านไป.......จากเดือนเป็นปี
จากที่คิดว่า ต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว
แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกจ้าาา
แล้วนางก็กลับมา แต่มาในรูปแบบ แชทเฟรนด์
คือเราบ้ามากช่วงนั้น อยู่คนเดียวไม่ได้ฟูมฟายแน่ๆ เลยไปสมัครพวกนี้ไว้เยอะ แต่ไม่ได้หาหรือคุยจริงจังอะไรเลยนะ คิดแค่อย่างเดียวว่า อย่าให้สมองคิดแค่เรื่องเก่าอย่างเดียว
เราก็คุยกับเขาผ่านโลกออนไลน์มาเป็นปีๆ ช่วงแรกนี่เรามีความหวังมากว่าเขาจะกลับมา แต่เขายังคบกับแฟนอยู่ เขาชอบพูดว่าเรื่องระหว่างเรากับเขามันเป็นไปไม่ได้แล้วเขาก็เป็นคนพูดเองว่า "จะรอเหรอ"
......หมายความว่าไง?......
เราคิดว่าเราจะรอเขาได้ ผู้หญิงคนนึงเฝ้าสืบเรื่องราวของคน2คนมาตลอด4ปี ..คุณคิดว่าโง่พอที่จะรอมั้ย?
ตามตำราค่ะ เวลาผ่านไปอะไรก็มักจะเปลี่ยนได้เสมอ แล้ววันที่เราเคยอวยพรเขาไว้ก็มาถึง
"เรากับ...เลิกกันแล้ว คงเบื่อเหมือนแกมั้ง.."
พอเราอ่านคำๆนี้รู้สึก ดีใจปนเสียใจ อย่างบอกไม่ถูก
.....ใช้เวลานานเกินไปมั้ยที่เสียใจ ทำไมไม่รอต่ออีกนิดนะ ไหนๆก็พังไปนานแล้ว.....
เอาแต่คิดๆอยู่ในหัว ไม่นึกว่าเขาจะกลับมาคุยมาเจอเราอีก นึกว่าจะหายไปตามเวลา
แต่.............................
เรียกว่าเขากลับมา(ได้มั้ย) กลับมาถามไถ่ชีวิตช่วงที่ไม่ได้เจอกัน กลับเข้ามาในความรู้สึกอีกครั้ง
ในวันที่เรา มีครอบครัว แล้ว
บอกคำเดียว ว่า แย่ ค่ะ
ต้องเลือกระหว่าง ความถูกต้องกับความเห็นแก่ตัวของตัวเอง ใครๆก็คงคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำ เราก็ขอยืนยันคำที่เขาฮิตกัน "ไม่เจอกับตัวเองไม่เข้าใจหรอก"
เรานัดเจอกันนานๆที ในแต่ละครั้งก็แลกเปลี่ยนประสปการณ์ชีวิตคู่กัน แล้วมักมีประโยคให้เข้าไปพัวพันกับอดีตของเราทั้งคู่
"ทำไมแกต้องมีคนอื่นด้วย"
เจอคำนี้ไป ถึงกับจุกค่ะ พอเริ่มถลำเข้าเรื่องเก่าๆ เขาก็จะเป็นคนเบรคเรื่องราวเองแล้วบอกว่าจะไม่รื้อฟื้นอีก แต่พอเจอกันในครั้งต่อไปก็ทำแบบนี้เกือบทุกครั้ง
อย่างนี้คือเขาเป็นอะไรคะ?
เวลาอยู่ด้วยกัน เขามักจะแหย่เล่น ใช้คำพูด เหมือนตอนที่ยังคบกันกันอยู่ แล้วบางที เล่นไปเล่นมามันก็ออกทะเล!!!!
คงเข้าใจฟิวคนเคยๆกันใช่มั้ยคะ
เรารู้ว่าเรายังไงก็มีแต่เสียกับเสีย แต่ที่เรายอมปล่อยให้เหตุการณ์มันเกินเลย ส่วนนึง เรื่องราวลึกๆฝั่งเรากับแฟนก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ อาจจะมากไปด้วยซ้ำ ที่เรายังไม่ไปไหน เพราะ"ลูก"คำเดียวเลยค่ะ
ส่วนเรื่องเกินเลยเนี้ย คนที่บ้านแฟนเก่า ไม่ว่าจะ แม่ น้อง ญาติเขา รู้หมดค่ะ เพราะเขาบอก แม้กระทั่งตอนเราท้องกับแฟน นางก็บอกหมด
ครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกับแม่เขา ความรู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนนึงของครอบครัวเลย แม่พูดดี ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ล้อมวงกินข้าวกัน จนเราลืมไปสถานะตัวเองไปเลย
เจอกันบ่อยเข้าเหมือนแฟนเก่าเราเริ่มคิดถึงความผิดถูกขึ้นมาซะงั้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้นางเป็นคนเริ่มเรื่องราวทุกอย่าง เขาอยากให้เรากลับไปใช้ชีวิตคู่แบบปกติ ไม่อยากให้แฟนเราเสียใจเหมือนที่เขาเคยรู้สึก เขาเริ่มทำตัวเย็นชา ไม่ค่อยอะไรกับเราเเล้ว แบบนี้คือ ไม่อยากคุยต่อหรือปิดบังความเจ็บของตัวเองอยู่กันคะ?
เพราะทุกครั้งที่มองตากัน
เรารู้สึกว่าสายตาคู่นั้นยังมีตัวตนเขาคนเดิมอยู่เสมอ เวลาคุยกันบางทีก็หลุดใช้คำพูดเหมือนตอนคบกันออกมา
มีช่วงนึงเขาพยายามเจ้าชู้ เขาอ้างว่าเรากับแฟนเขาทำให้เขาเป็นแบบนี้ แต่เขาก็เลิกเจ้าชู้
ดูเหมือนอารมณ์ขึ้นๆลงๆตลอด เราเลยเดาใจเขายาก
ณ ปัจจุบัน เราอาจจะพยายามคิดและคุย เรื่องเขาให้น้อยลง ซึ่งก็ทำมาตลอด
เพื่อนๆพอจะมีความเห็นยังไงบ้างคะ จะติจะว่า เรารับได้นะ เพราะเราเข้าใจว่าเราทำสิ่งที่ไม่ดีมากๆ แต่เรารู้เสมอว่าตัวเองทำอะไรอยู่
ส่วนใครข้องใจเรื่องที่มาที่มากกว่านี้เราก็พร้อมตอบะเพราะเราเล่าแค่เรื่องราวคร่าวๆ บางคนอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงทำกับแฟนตัวเองได้ คือเรื่องมันค่อนข้างเยอะและยาวค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ