สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกของผม มันอาจจะเหมือนแต่งขึ้น แต่มันเป็นเรื่องจริงนะครับ
เมื่อประมาณปี 2550 หรือ 6-7 ปี ก่อน ผมได้เป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อ (7-11) สาขาหลังการไฟฟ้า ผมเป็นพนักงาน Part-Time
ระยะเวลาทำงานของผมก็จะเป็นหลังเลิกเรียน แต่ถ้าช่วงปิดเทอมจะได้อยู่กะดึก
ผมชื่อ T (นามสมมติ) นะครับ แอบชอบพี่คนหนึ่งชื่อพี่เอ็ม พี่เอ็มเป็นคนผอมๆสูงๆ ราว 185 ซม. แต่น่าตาดี (ในสายตาของผมนะ)
ช่วงที่ผมทำงานแรกๆก็ไม่ค่อยได้เจอพี่เขาหรอก แต่หลังๆก็เจอพี่เขาบ่อยขึ้นช่วงเวลา 3 ทุ่มครึ่ง จะเป็นช่วง Cashier 1 นั้นสินค้าลง Book
ส่วนผมจะมายืนเครื่อง Cashier 2 ช่วงเวลานี้ พี่เอ็มจะเขามาซื้อแลคตาซอยบ่อยๆครับ ผมได้มองหน้าพี่เขาแทบทุกวันเลย ฟินมากๆ
แต่บ้างครั้งผมยังอดคิดสงสัยไม่ได้ว่าพี่เขาคิดอะไรกับผมหรือป่าว เพราะเวลาที่พี่เขาเข้ามาก็จะเป็นเวลาที่ผมยืนเครื่องพอดี
จะบอกว่าในเซเว่นที่ทำงานของผมก็จะมีมีเมย์ ผู้ช่วยผู้จัดการอีกคนหนึ่ง ที่ปลื้มพี่เอ็มเหมือนกัน แต่ผมกับพี่เมย์เรารักกันดีนะครับ
เพราะเราเรียนที่พานิดทนเหมือนกัน
ระยะเวลาหนึ่งช่วงที่ผมกลับจากเรียน ผมจะเจอพี่เอ็มที่ป้ายรถเมล์เป็นประจำ ผมก็จะเดินกลับบ้าน แต่ผมก็รู้สึกว่าพี่เอ็มนั้นเดินมองอยู่ห่างๆ
แต่ผมอาจจะคิดมากก็ได้ เพราะพี่เอ็มเขาพักอาศัยที่คอนโด ตึกเดียวกับผมที่ทำงาน นี้เลยเป็นเหตุการณ์ที่ผมไม่แน่ใจและลังเลว่าพี่เขาชอบผมหรือป่าว
จนมาวันหนึ่งพนักงานที่ส่งของสดมา ช่วงนั้นผมก็คุยกับพนักงานส่งของสดปกติ แต่คุยแหย่เล่นว่า "วันนี้ยังไม่ได้กินข้าวเลย หิวมากๆ ไมมีเงินกินข้าวเลย เลี้ยงข้าวหน่อยสิ" ผมกับพี่พนักงานจะถือว่าสนิทกันส่วนหนึ่ง เพราะผมจะเจอพี่เขาสัปดาห์ล่ะ 3 ครั้ง เลยคุยเล่นอะไรกันได้
ช่วงเวลานั้นพี่เอ็มก็ซื้อนมแลคตาซอยครับ แล้วผมก็เลย Past-sale แซนวิสหมูหยองน้ำสลัด ไปด้วย พี่เขาก็เอาด้วยนะครับ
พอผมเอาแซนวิสทำเสร็จก็คิดเงินครับ สมัยนั้น แซนวิสชุดละ 20 บาท กับนม 10 บาท แค่ 30 บาท พี่เขาจ่ายแบงค์ 50 มาครับ
แต่พี่เขาหยิบแค่นมไปอย่างเดียว แซนวิสพี่เขาไม่เอาไปด้วยกับเงินทอน
ผมเองก็อดคิดไม่ได้ว่า พี่เขาฟังสิ่งที่ผมคุยเล่นกับพี่พนักงานส่งของสดหรือป่าว
ผมก็รอพี่เขามาเอาแซนวิสกับเงินทอนนะครับยันออกกะ แต่พี่เขาก็ไม่มาเอา ทางผู้ช่วยเห็นว่าลูกค้าลืมสินค้าไว้ แล้วเป็นของสด
ผู้ช่วยเลยให้ผมเอากลับไปกินที่บ้าน ถ้าลูกค้ากลับมาเอา เราก็ค่อยซื้อคืนเขาไป
จนผมได้เห็นชื่อพี่เขาจากบัตรพนักงาน
พี่เขาชื่อ ณัฐพล แต่นามสกุลผมจำไม่ได้จริงๆ
หลังจากนั้นผมก็เจอพี่เขาบ่อยๆ แต่ผมก็ไม่กล้าทักพี่เขานะครับ ไม่รู้จะวางตัวยังไง
จนวันหนึ่งที่พี่เอ็มเขาย้ายออกจากคอนโด ผมไม่แน่ใจว่าพี่เขาไปเรียนต่อหรือทำงานที่อื่น
พี่เอ็มเขาเลยให้ E-mail ไว้ เพื่อจะ MSN หากัน (อันนี้ให้พี่เมย์ไว้นะครับ)
แต่พี่เมย์ก็ทำหาย ผมเลยไม่รู้จะติดต่อพี่เขายัง
แอบชอบก็แอบชอบ แต่ไม่กล้าพูดเลย
พยายามหาชื่อใน Facebook หลายๆอย่างก็ไม่รู้อีกเลย
ถ้าเจอพี่เขาอยากบอกว่า แลคตาซอยกิบกับแซนวิสหมูหยองน้ำสลัด อร่อยดีนะ ไม่รู้ว่าแซนวิสคู่นั้นพี่ตั้งใจซื้อให้ผมหรือป่าว แต่ผมขอบคุณมากนะครับ
ถ้าพี่ได้เห็นกระทู้นี้ อยากบอกว่า ผมแอบชอบพี่นะ พี่เอ็ม ณัฐพล
แอบชอบพี่คนหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าพี่คนนั้นไปไหน
เมื่อประมาณปี 2550 หรือ 6-7 ปี ก่อน ผมได้เป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อ (7-11) สาขาหลังการไฟฟ้า ผมเป็นพนักงาน Part-Time
ระยะเวลาทำงานของผมก็จะเป็นหลังเลิกเรียน แต่ถ้าช่วงปิดเทอมจะได้อยู่กะดึก
ผมชื่อ T (นามสมมติ) นะครับ แอบชอบพี่คนหนึ่งชื่อพี่เอ็ม พี่เอ็มเป็นคนผอมๆสูงๆ ราว 185 ซม. แต่น่าตาดี (ในสายตาของผมนะ)
ช่วงที่ผมทำงานแรกๆก็ไม่ค่อยได้เจอพี่เขาหรอก แต่หลังๆก็เจอพี่เขาบ่อยขึ้นช่วงเวลา 3 ทุ่มครึ่ง จะเป็นช่วง Cashier 1 นั้นสินค้าลง Book
ส่วนผมจะมายืนเครื่อง Cashier 2 ช่วงเวลานี้ พี่เอ็มจะเขามาซื้อแลคตาซอยบ่อยๆครับ ผมได้มองหน้าพี่เขาแทบทุกวันเลย ฟินมากๆ
แต่บ้างครั้งผมยังอดคิดสงสัยไม่ได้ว่าพี่เขาคิดอะไรกับผมหรือป่าว เพราะเวลาที่พี่เขาเข้ามาก็จะเป็นเวลาที่ผมยืนเครื่องพอดี
จะบอกว่าในเซเว่นที่ทำงานของผมก็จะมีมีเมย์ ผู้ช่วยผู้จัดการอีกคนหนึ่ง ที่ปลื้มพี่เอ็มเหมือนกัน แต่ผมกับพี่เมย์เรารักกันดีนะครับ
เพราะเราเรียนที่พานิดทนเหมือนกัน
ระยะเวลาหนึ่งช่วงที่ผมกลับจากเรียน ผมจะเจอพี่เอ็มที่ป้ายรถเมล์เป็นประจำ ผมก็จะเดินกลับบ้าน แต่ผมก็รู้สึกว่าพี่เอ็มนั้นเดินมองอยู่ห่างๆ
แต่ผมอาจจะคิดมากก็ได้ เพราะพี่เอ็มเขาพักอาศัยที่คอนโด ตึกเดียวกับผมที่ทำงาน นี้เลยเป็นเหตุการณ์ที่ผมไม่แน่ใจและลังเลว่าพี่เขาชอบผมหรือป่าว
จนมาวันหนึ่งพนักงานที่ส่งของสดมา ช่วงนั้นผมก็คุยกับพนักงานส่งของสดปกติ แต่คุยแหย่เล่นว่า "วันนี้ยังไม่ได้กินข้าวเลย หิวมากๆ ไมมีเงินกินข้าวเลย เลี้ยงข้าวหน่อยสิ" ผมกับพี่พนักงานจะถือว่าสนิทกันส่วนหนึ่ง เพราะผมจะเจอพี่เขาสัปดาห์ล่ะ 3 ครั้ง เลยคุยเล่นอะไรกันได้
ช่วงเวลานั้นพี่เอ็มก็ซื้อนมแลคตาซอยครับ แล้วผมก็เลย Past-sale แซนวิสหมูหยองน้ำสลัด ไปด้วย พี่เขาก็เอาด้วยนะครับ
พอผมเอาแซนวิสทำเสร็จก็คิดเงินครับ สมัยนั้น แซนวิสชุดละ 20 บาท กับนม 10 บาท แค่ 30 บาท พี่เขาจ่ายแบงค์ 50 มาครับ
แต่พี่เขาหยิบแค่นมไปอย่างเดียว แซนวิสพี่เขาไม่เอาไปด้วยกับเงินทอน
ผมเองก็อดคิดไม่ได้ว่า พี่เขาฟังสิ่งที่ผมคุยเล่นกับพี่พนักงานส่งของสดหรือป่าว
ผมก็รอพี่เขามาเอาแซนวิสกับเงินทอนนะครับยันออกกะ แต่พี่เขาก็ไม่มาเอา ทางผู้ช่วยเห็นว่าลูกค้าลืมสินค้าไว้ แล้วเป็นของสด
ผู้ช่วยเลยให้ผมเอากลับไปกินที่บ้าน ถ้าลูกค้ากลับมาเอา เราก็ค่อยซื้อคืนเขาไป
จนผมได้เห็นชื่อพี่เขาจากบัตรพนักงาน
พี่เขาชื่อ ณัฐพล แต่นามสกุลผมจำไม่ได้จริงๆ
หลังจากนั้นผมก็เจอพี่เขาบ่อยๆ แต่ผมก็ไม่กล้าทักพี่เขานะครับ ไม่รู้จะวางตัวยังไง
จนวันหนึ่งที่พี่เอ็มเขาย้ายออกจากคอนโด ผมไม่แน่ใจว่าพี่เขาไปเรียนต่อหรือทำงานที่อื่น
พี่เอ็มเขาเลยให้ E-mail ไว้ เพื่อจะ MSN หากัน (อันนี้ให้พี่เมย์ไว้นะครับ)
แต่พี่เมย์ก็ทำหาย ผมเลยไม่รู้จะติดต่อพี่เขายัง
แอบชอบก็แอบชอบ แต่ไม่กล้าพูดเลย
พยายามหาชื่อใน Facebook หลายๆอย่างก็ไม่รู้อีกเลย
ถ้าเจอพี่เขาอยากบอกว่า แลคตาซอยกิบกับแซนวิสหมูหยองน้ำสลัด อร่อยดีนะ ไม่รู้ว่าแซนวิสคู่นั้นพี่ตั้งใจซื้อให้ผมหรือป่าว แต่ผมขอบคุณมากนะครับ
ถ้าพี่ได้เห็นกระทู้นี้ อยากบอกว่า ผมแอบชอบพี่นะ พี่เอ็ม ณัฐพล