ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะคับ...
เราลูกคนโต. มีน้องสาวหนึ่งคน.
พ่อเราเสียตั้งแต่ตอนเด็ก (พอจำความได้)
สามสี่ปีต่อมาแม่ก็ไปมีแฟนไหม่.. ได้ปี กว่าๆ แล้วก็เลิกกันไป
ได้ไม่นานแม่เราก็ไปมีแฟนไหมอีก....
นี้แหละคับเรื่องมันก็เริ่มจากนี้แหละคับ... แฟนแม่เราเป็นคนที่ทำงาน บ้านแฟนแม่เราอยู่ไกล้ๆกับโรงงาน ทุกๆวันแม่จะขับรถไปทำงานในเมืองแทบทุกวัน...
แต่แล้ววันหนื่งแม่เราก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับแฟน ส่งน้องเราไปอยู่กับย่า เราบอกเลยว่าเราไม่ไปไหนทั้งนั้น.. เพราะไม่อยากย้ายโรงเรียน อีกอย่างเราเป็นคนเงียบๆ เข้ากับไครก็ค่อนข้างอยาก
แล้วแม่ก็บอกว่าตามใจ.
ทุกๆเดือนแม่จะเอาเงินมาให้(เดือนละ1พันบาท)
แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก เด็กก็คือเด็กอยู่วันยันค่ำ บริหารเงินไม่เป็น ใช้หมดก่อนจะถึงสิ้นเดือนด้วยซ่ำ เป็นแบบนี้ ทุกๆเดือน ตอนนั้นเราติดเกมส์ซะด้วยสิ. เลยต้องโทรไปขอแม่ แต่แม่ก็ตอบว่า ไม่มีๆตลอด
เราก็เลยต้องทนรับชะตากรรมต่อไป อดบ้าง กินบ้าง จนบางครั้งต้องจำใจกินข้าวกับน้ำปลา ก็อร่อยดีนะ
ดีกว่ากินข้าวปล่าวๆหน่อยหนื่ง. เหอะๆๆๆๆ
บางที่ก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะไม่มีตังกินข้าว อีกอย่างไปโรงเรียนก็ต้องอาศัยไปกับเพื่อน เพราะเราไม่มีรถ เคยขอแม่แล้ว แต่ก็ถูกปติเศษมาโดยตลอด (_ _")
จนเราต้องตัดสินใจออกจากโรงเรียน เพราะติด 0.ร.มส เพียบจนแก้ไม่ไหว จนปัญญาจริงๆ จำได้มีแต่วิชาเพิ่มเติมมั้งที่ได้เกรต 2
เราออกมาอยู่บ้านเฉยๆ ใช้ชิวิตตามยะถากรรมต่อไป จนร้างกายเริ่ม ผอมลงๆ พวกชาวบ้านก็หาว่าเราเล่นยา ยิ้งซ้ำเติมเขาไปไหญ่ เราใช้ชิวิตเพียงรำพัง ต้องดูแลตัวเองคนเดียวมาตลอด ความรู้สึกเหมือนเกิดออกมาจากกระบอกไม้ไผ่อะ
มีบางครั่งที่ท้อ และก็มีเสียใจ บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร.
แต่แล้วไม่นานแม่ก็เลิกกับแฟนไป แล้วกลับมาอยู่บ้าน........
ความรู้สึกตอนนี้คือ เฉยๆอะ ไม่ได้รักแม่แบบที่เคยรักมาก่อน แต่ก็ไม่ได้โกตรอะไรนะ เหมือนความพูกพันมันจางหายไปหมดแล้วละ วันแม่ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ไว้แม่ ไม่ได้อะไรนะ.
ก็ต่างคนต่างอยู่ เราก็ทำงานหาเงินใช้เอง ไม่ไปรบกวนแม่ บางครั้งแม่ก็ขอมั้ง แต่ก็ไม่ค่อยอยากจะให้ เพราะเราก็ต้องใช้ต้องเก็บ
เรามารู้ทีหลังว่ามีหาเงินใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนสร้าง "ก็หนี้แฟนแม่เรานั้นแหละ"
*ผมอยากจะถามว่าผมมันเนรคุณไหม... นรกจะกินหัวผมหรือป่าว... ที่ผมหมดรักแม่แล้ว แต่ก็ไม่ได้โกตรเคียงอะไรนะ เฉยๆ ชินชาไปแล้ว .
ชิวิตวันข้างหน้าจะเป็นแบบไหนก็ชั้งหัวมันผมจะไม่โทษแม่เลย!
#อาจจะมีเขียน ถูกๆ ผิดๆมั้ง ก็ขอโทษนะคับ การศึกษาผมมันต่ำ!!!
ไม่รัก"แม่"ผิดไหมคับ...?
เราลูกคนโต. มีน้องสาวหนึ่งคน.
พ่อเราเสียตั้งแต่ตอนเด็ก (พอจำความได้)
สามสี่ปีต่อมาแม่ก็ไปมีแฟนไหม่.. ได้ปี กว่าๆ แล้วก็เลิกกันไป
ได้ไม่นานแม่เราก็ไปมีแฟนไหมอีก....
นี้แหละคับเรื่องมันก็เริ่มจากนี้แหละคับ... แฟนแม่เราเป็นคนที่ทำงาน บ้านแฟนแม่เราอยู่ไกล้ๆกับโรงงาน ทุกๆวันแม่จะขับรถไปทำงานในเมืองแทบทุกวัน...
แต่แล้ววันหนื่งแม่เราก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับแฟน ส่งน้องเราไปอยู่กับย่า เราบอกเลยว่าเราไม่ไปไหนทั้งนั้น.. เพราะไม่อยากย้ายโรงเรียน อีกอย่างเราเป็นคนเงียบๆ เข้ากับไครก็ค่อนข้างอยาก
แล้วแม่ก็บอกว่าตามใจ.
ทุกๆเดือนแม่จะเอาเงินมาให้(เดือนละ1พันบาท)
แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก เด็กก็คือเด็กอยู่วันยันค่ำ บริหารเงินไม่เป็น ใช้หมดก่อนจะถึงสิ้นเดือนด้วยซ่ำ เป็นแบบนี้ ทุกๆเดือน ตอนนั้นเราติดเกมส์ซะด้วยสิ. เลยต้องโทรไปขอแม่ แต่แม่ก็ตอบว่า ไม่มีๆตลอด
เราก็เลยต้องทนรับชะตากรรมต่อไป อดบ้าง กินบ้าง จนบางครั้งต้องจำใจกินข้าวกับน้ำปลา ก็อร่อยดีนะ
ดีกว่ากินข้าวปล่าวๆหน่อยหนื่ง. เหอะๆๆๆๆ
บางที่ก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะไม่มีตังกินข้าว อีกอย่างไปโรงเรียนก็ต้องอาศัยไปกับเพื่อน เพราะเราไม่มีรถ เคยขอแม่แล้ว แต่ก็ถูกปติเศษมาโดยตลอด (_ _")
จนเราต้องตัดสินใจออกจากโรงเรียน เพราะติด 0.ร.มส เพียบจนแก้ไม่ไหว จนปัญญาจริงๆ จำได้มีแต่วิชาเพิ่มเติมมั้งที่ได้เกรต 2
เราออกมาอยู่บ้านเฉยๆ ใช้ชิวิตตามยะถากรรมต่อไป จนร้างกายเริ่ม ผอมลงๆ พวกชาวบ้านก็หาว่าเราเล่นยา ยิ้งซ้ำเติมเขาไปไหญ่ เราใช้ชิวิตเพียงรำพัง ต้องดูแลตัวเองคนเดียวมาตลอด ความรู้สึกเหมือนเกิดออกมาจากกระบอกไม้ไผ่อะ
มีบางครั่งที่ท้อ และก็มีเสียใจ บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร.
แต่แล้วไม่นานแม่ก็เลิกกับแฟนไป แล้วกลับมาอยู่บ้าน........
ความรู้สึกตอนนี้คือ เฉยๆอะ ไม่ได้รักแม่แบบที่เคยรักมาก่อน แต่ก็ไม่ได้โกตรอะไรนะ เหมือนความพูกพันมันจางหายไปหมดแล้วละ วันแม่ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ไว้แม่ ไม่ได้อะไรนะ.
ก็ต่างคนต่างอยู่ เราก็ทำงานหาเงินใช้เอง ไม่ไปรบกวนแม่ บางครั้งแม่ก็ขอมั้ง แต่ก็ไม่ค่อยอยากจะให้ เพราะเราก็ต้องใช้ต้องเก็บ
เรามารู้ทีหลังว่ามีหาเงินใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนสร้าง "ก็หนี้แฟนแม่เรานั้นแหละ"
*ผมอยากจะถามว่าผมมันเนรคุณไหม... นรกจะกินหัวผมหรือป่าว... ที่ผมหมดรักแม่แล้ว แต่ก็ไม่ได้โกตรเคียงอะไรนะ เฉยๆ ชินชาไปแล้ว .
ชิวิตวันข้างหน้าจะเป็นแบบไหนก็ชั้งหัวมันผมจะไม่โทษแม่เลย!
#อาจจะมีเขียน ถูกๆ ผิดๆมั้ง ก็ขอโทษนะคับ การศึกษาผมมันต่ำ!!!