- ผมพึ่งเลิกกับคนๆคนหนึ่งที่จะเรียกว่าแฟนก็ไม่ใช่เพราะไม่เคยขอกันเป็นแฟนสักครั้ง แต่ความรู้สึก หรือการแสดงออกมันก็คล้ายๆกับแฟนกันนั้นแหละ แต่ผมเรียกว่าคนพิเศษละกัน (คนคุยนั้นแหละ)
- ผมแอบชอบเขามานานครับมีครั้งนึงมีโอกาศได้คุยกัน ก็ดีครับช่วงแรกความสัมพันธ์ก็ไปได้ด้วยดี แต่พอช่วงหลังผมทำตัวงี่เหง้าเองแหละครับ โพสต์ประชดบ้างโน้นนี้บ้าง เพราะอยากให้เขาสนใจเรา จนเขารำคานแล้วขอเลิกคุย เคยถามเขานะว่าเคยรักกันไหม เขาบอกแค่ว่า "เขารู้สึกดี" รู้ตัวครับเขาเป็นคนเดาใจยาก ไม่ชอบพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้สึก เท่าไรแต่พอเขาตอบมาแค่นั้นผมรู้เลยว่าตัวเอง

ไม่ใช่สำหรับเขา
- ผมกับเขาห่างกันไปสัก 2 เดือนกว่า ผมก็ทักไปคุยกับเขา มันก็เหมือนเดิมครับเรากับมาคุยกันเหมือนเดิมก็จริง แต่ผมรู้สึกอย่างนึงว่าเขาต้องมีอะไรทีปิดบังผม (โคนันก็มาครับ) เขากลับบ้านที่ต่างจังหวัด บังเอิญเข้าไปเห็นเขาถ่ายรูปกับใครสักคนหนึ่ง ตอนแรกที่เห็นก็ใจสั่นครับ ปลอบใจตัวเองว่า เพื่อนแหละมั่ง จากนั้นเขาก็กลับมา กทม. ครับ ทุกอย่างก็เหมือนเดิม มีทะเลาะกันบ้าง จนวันหนึ่งผมต้องไปต่างจังหวัดมีธุระครับ แล้วเขาก็ถามกลับบ้านเมื่อไร ผมก็บอกว่าพรุ่งนี้ เขาบอกไม่คิดจะบอกกันเลยเนอะ (ผมก็เฉยๆไม่คิดว่าเขาจะโกรธ)
- จากนั้นเขาก็กลับบ้านที่ต่างจังหวัดโดยที่ไม่บอกผม ความรู้สึกที่ได้รับคือเขาเย็นชาขึ้น จากที่ดูว่าเขามีความลับมาตลอดก็รู้สึกได้ครับว่าเขาปิดบังอะไรไว้ จนวันนึงเขาพูดกับผมแปลกๆว่า "เดี๋ยวเธอจะเสียใจ" พออีกวันเขามีคนใหม่เลย
- ผมได้แต่คิดว่าเพราะความไม่ชัดเจนของเราใช่ไหมที่ทำให้เขาจากเราไป เพราะระยะทางใช่ไหมที่ทำให้รักเราพัง เพราะเราต่างมีกำแพงใช่ไหมถึงทำให้เราจบแบบนี้ ทำให้ผผมย้อนคิดถึงประโยคนึงที่ยังทำให้ผมเจ็บมาถึงทุกวันนี้ "จะคบกันทำไมทั้งๆที่รู้ว่าเราต้องเลิกกัน" เจ็บดีครับ
- ทุกวันนี้ผมโครต

จะคิดถึงเขาเลยครับ
- ที่เล่ามาทั้งหมดนั้นเป็นแค่ส่วนหนึ่งครับ ไม่ลงดีเทลอะไรมาก แค่อยากถามว่า เราจะทำยังไงให้ลืมเขา และไม่กลัวการเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน มีกิจกรรมอะไรบ้าง หรือวิธีไหนที่ทำให้เรายิ้มแบบมีความสุขโดยไม่มีเขา มาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ
เวลาเลิกกับแฟนมีใครทำกิจกรรมอะไรบ้าง
- ผมแอบชอบเขามานานครับมีครั้งนึงมีโอกาศได้คุยกัน ก็ดีครับช่วงแรกความสัมพันธ์ก็ไปได้ด้วยดี แต่พอช่วงหลังผมทำตัวงี่เหง้าเองแหละครับ โพสต์ประชดบ้างโน้นนี้บ้าง เพราะอยากให้เขาสนใจเรา จนเขารำคานแล้วขอเลิกคุย เคยถามเขานะว่าเคยรักกันไหม เขาบอกแค่ว่า "เขารู้สึกดี" รู้ตัวครับเขาเป็นคนเดาใจยาก ไม่ชอบพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้สึก เท่าไรแต่พอเขาตอบมาแค่นั้นผมรู้เลยว่าตัวเอง
- ผมกับเขาห่างกันไปสัก 2 เดือนกว่า ผมก็ทักไปคุยกับเขา มันก็เหมือนเดิมครับเรากับมาคุยกันเหมือนเดิมก็จริง แต่ผมรู้สึกอย่างนึงว่าเขาต้องมีอะไรทีปิดบังผม (โคนันก็มาครับ) เขากลับบ้านที่ต่างจังหวัด บังเอิญเข้าไปเห็นเขาถ่ายรูปกับใครสักคนหนึ่ง ตอนแรกที่เห็นก็ใจสั่นครับ ปลอบใจตัวเองว่า เพื่อนแหละมั่ง จากนั้นเขาก็กลับมา กทม. ครับ ทุกอย่างก็เหมือนเดิม มีทะเลาะกันบ้าง จนวันหนึ่งผมต้องไปต่างจังหวัดมีธุระครับ แล้วเขาก็ถามกลับบ้านเมื่อไร ผมก็บอกว่าพรุ่งนี้ เขาบอกไม่คิดจะบอกกันเลยเนอะ (ผมก็เฉยๆไม่คิดว่าเขาจะโกรธ)
- จากนั้นเขาก็กลับบ้านที่ต่างจังหวัดโดยที่ไม่บอกผม ความรู้สึกที่ได้รับคือเขาเย็นชาขึ้น จากที่ดูว่าเขามีความลับมาตลอดก็รู้สึกได้ครับว่าเขาปิดบังอะไรไว้ จนวันนึงเขาพูดกับผมแปลกๆว่า "เดี๋ยวเธอจะเสียใจ" พออีกวันเขามีคนใหม่เลย
- ผมได้แต่คิดว่าเพราะความไม่ชัดเจนของเราใช่ไหมที่ทำให้เขาจากเราไป เพราะระยะทางใช่ไหมที่ทำให้รักเราพัง เพราะเราต่างมีกำแพงใช่ไหมถึงทำให้เราจบแบบนี้ ทำให้ผผมย้อนคิดถึงประโยคนึงที่ยังทำให้ผมเจ็บมาถึงทุกวันนี้ "จะคบกันทำไมทั้งๆที่รู้ว่าเราต้องเลิกกัน" เจ็บดีครับ
- ทุกวันนี้ผมโครต
- ที่เล่ามาทั้งหมดนั้นเป็นแค่ส่วนหนึ่งครับ ไม่ลงดีเทลอะไรมาก แค่อยากถามว่า เราจะทำยังไงให้ลืมเขา และไม่กลัวการเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน มีกิจกรรมอะไรบ้าง หรือวิธีไหนที่ทำให้เรายิ้มแบบมีความสุขโดยไม่มีเขา มาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ