Track ที่ 9 ในอัลบั้ม ≠ dharmajāti
...1st time...
ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดเลยทำให้ไม่เข้าใจเพลงนี้สักเท่าไหร่ มีเพียงบางประโยคที่เตะหู เช่น มีสวรรค์เฝ้ารอ ไฟนรกแผดเผา เพราะไม่ค่อยมีใครใส่คำแบบนี้ไปในเพลงป๊อบร็อค ทำให้ไม่สนใจเพลงนี้ แต่ไปตั้งใจฟังและอินกับเพลงอื่นในอัลบั้มแทน เช่นเพลง dharmajāti
...จนกระทั่ง...
ผมติดตามพี่คนนึงในเฟสบุคซึ่งแกทำงานด้านอาร์ทและได้ร่วมงานกับพี่ๆ bodyslam ทำให้แกเข้าถึงเพลงนี้มากกว่าผมง่ายนัก วันนึงพี่คนนี้โพสสเตตัสประมาณว่า... "เพลงความฝันกับจักรวาล
สุดว่ะ" (อะไรทำนองนี้นะครับ จำประโยคเป๊ะๆไม่ได้) แต่ทำให้ผมกลับมาตั้งใจฟังเพลงนี้อีกครั้ง
ผมสมาธิและโฟกัสที่เนื้อเพลง (ยังไม่พูดถึงพาร์ทดนตรีนะครับ) จนผมรู้สึกว่าเริ่มเข้าใจในสิ่งที่เพลงนี้จะสื่อสารบ้างแล้ว นั่นก็คือชีวิตคนเรา แก่ เจ็บ ใช้ชีวิต มีความฝัน อะไรประมาณนี้ ซึ่งยังห่างไกลจากความรู้สึกอินของผมอยู่ดี ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความรู้สึกพวกนี้นะครับ แต่ด้วยความที่เป็นเพลงร็อค ความรู้สึกตอนนั้นผมว่ามันยังไม่กลมกลืนกัน (555 คิดเองนะครับ) และแถมผมยังมั่วซั่วไปอีกว่า นี่คงเป็นเพลงของสาย dark แบบพวกเด็กเมทัลที่เค้าสักๆฟังเพลงเกี่ยวกับความตายอะไรทำนองนั้นอ่ะครับ ซึ่งห่างไกลจริตผมมาก
...และแล้ว...
กฎของจักรวาลคงจะเป็นความจริง เพราะถึงแม้ผมจะยังไม่ได้ถูกใจเพลงนี้(ในตอนนั้น) แต่แรงดึงดูดก็พาผมไปพบกับคำตอบที่สำคัญมาก
วันนึงผมได้ดูสัมภาษณ์พี่ตูน น่าจะเป็นรายการเจาะใจนะครับถ้าจำไม่ผิด ถ้าผิดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย พี่ตูนเล่าว่าได้ไปนั่งคุยกับนักโทษในเรือนจำแล้วถามนักโทษคนหนึ่งว่า... "อยู่ในนี้ชอบเวลาไหนที่สุด" นักโทษตอบพี่ตูนว่า "เวลาหลับ เพราะหลับแล้วจะได้ฝัน ในความฝันเค้าได้ไปที่อื่นที่ไม่ใช่ในนี้(เรือนจำ)" พี่ตูนเลยได้แรงบันดาลใจในการมาทำเพลงนี้
แต่พี่ตูนต่อยอดและพูดในสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น พี่ตูนบอกว่า ความจริงแล้วโลกเราอาจจะเป็นเหมือนคุกก็ได้นะ เราเกิดมามีใครขีดชีวิตเราอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่สิ่งที่ทำให้เราอยู่ได้คือความฝัน แบบฝันจะเป็นอะไร ฝันจะทำอะไร (ประโยคประมาณนี้นะครับ จำคำเป๊ะๆไม่ได้ อิอิ)
...จากนั้น...
จากแนวคิดของพี่ตูนทำให้ผมรู้สึกว่าผมเข้าใจและรักเพลงนี้ได้ถึงที่สุดจริงๆ สิ่งที่ทำให้เข้าใจได้น่าจะมาจากแนวคิดของพี่ตูนบวกกับสติปัญญาที่เริ่มคิดได้ การศึกษาหาความรู้ และประสบการณ์ ซึ่งไม่ขอแจกแจงรายละเอียดนะครับ น่าจะยาว 555
...ความฝันกับจักรวาล...
จะมีเพลงร็อคเพลงไหน (ที่เป็นเพลงจากวงดนตรี จากนักร้อง ที่คนอยากจะได้ฟังเพลงของเค้า หรือแม้ฟังยากก็พร้อมที่จะเปิดใจ) พูดในเรื่องความจริงทั้งหมดได้กลมกลืนระหว่างเนื้อหากับดนตรีได้มากขนาดนี้ ผมว่าถ้า...หรือเวลาที่เราค้นหาคำตอบด้วยวิธีหรือทางอื่นมันไม่มีสเน่ห์และแรงดึงดูดชวนให้เราอยากที่จะเข้าใจได้ขนาดนี้เลยครับ
ถึงตรงนี้คงเริ่มงงกันบ้างแล้วแน่ๆ งั้นผมขอพูดในสิ่งที่ผมเชื่อ แบบนี้เลยละกันครับ
...ความจริงกับชีวิต...
เหมือนเป็นดั่งคุกสีคราม กลางท้องฟ้าที่มืดมิด
"โลกของเรา ในจักรวาล"
คล้ายโดนตัดสินว่าผิด จักต้องมีโทษทัณฑ์
"คล้ายทำผิด แล้วมารับโทษ"
ไกลกี่ล้านแสงปี สุดเขตแดนกักขัง
"ระยะทางในจักรวาลนับเป็นแสงปี โลกเราก็แค่จุดเล็กๆจุดหนึ่ง"
แล้วใครเล่าที่สร้างมัน เพียงแค่คิดก็หวาดกลัว
"ท่อนนี้แล้วแต่ความเชื่อนะครับ สำหรับผมๆว่าก็ตรงตามเนื้อเพลง เราไม่รู้หรอก ที่รู้ๆกันมามันก็เพียงทฤษฎี"
เหมือนมีชีวิตเล่นตาม บทจากฟ้ากำหนดไว้
"ใช่ครับ เพราะต่อให้เราวางแผนชีวิต พยายามทำให้สมบูรณ์แบบขนาดไหน แต่หลายครั้งที่อะไรมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง (ผิดจากที่ตั้งใจไว้)"
ร่างกายเหี่ยวเฉาร่วงโรย เจ็บจนมีน้ำตา
"สิ่งที่ทุกคนต้องเป็นเหมือนกัน ไม่ว่าความเชื่อ ศาสนา เชื้อชาติไหนก็คือความแก่และความเจ็บปวดทั้งทางกายและใจ ทั้งในเรื่องงานและความรักทุกเรื่อง"
วนเวียนไร้สิ้นสุด เวียนวนความปวดร้าว
"คิดใหญ่ๆก็เวียนว่ายตายเกิด คิดแค่เท่าที่เห็นได้ด้วยตาก็ทุกคนมีปัญหา มีความทุกข์ครับ เดี๋ยวสุขแล้วก็กลับมาทุกข์วนไปครับ อิอิ"
แล้วใครเล่าเขียนเรื่องราว เพียงแค่คิดก็นึกกลัว
"เออ เคยเป็นป้ะ บางทีเราพยายามทำแต่สิ่งดีๆครับ ใช้ชีวิตก็นิ่งที่สุดเลยครับ แต่ไอ้ปัญหาหรือภาษาชาวบ้านก็ความซวย มันก็จะฉแล็บมาหาเราอยู่ดี ไม่มากก็น้อย เคยสงสัยไหมครับว่า ที่เรากำหนดชีวิตเราเองได้เนี่ย มันไม่ 100% นี่หว่า 555"
แต่อย่างน้อย ใครคนนั้นก็ยังคงเหลือไว้ซึ่งความฝัน
"ตรงนี้ ผมขอเอาตัวผมเป็นที่ตั้งเลยละกันครับ (เพื่อความเข้าใจง่าย) ใช่ครับ บางช่วงที่เจอเรื่องแย่ๆ มันเหนื่อย มันท้อครับ แต่ไม่ได้ดำมืดถึงขนาดสิ้นหวังนะครับ ก็แค่ตื้อๆตันๆ แต่ในเวลาแบบนั้นก็จะมีสิ่งนึงครับที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตมันสนุกขึ้น ก็คือความฝันนี่ล่ะครับ ความฝันในแบบที่ว่าอยากทำอะไรอยากเป็นอะไรอ่ะครับ"
อาจยังเมตตาหัวใจอ่อนล้า
"ถ้ามีคนที่คุณก็ไม่รู้ว่าใครขีดชีวิตเราอยู่จริงๆ เค้าอาจจะประณีประนอมเราบ้าง ให้เวลาเมิงเหนื่อย เมิงได้มีความรู้สึกสักอย่าง ที่รู้สึกดีอ่ะ 555"
ภาพความฝันเหมือนดั่งหยาดฝนชะโลมดวงใจ ให้ก้าวต่อไป
"เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฝันไว้ ตั้งใจไว้ มันก็ทำให้เราไม่ยอมแพ้"
หากโลกใบนี้มืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีแสงดาว
"เวลามีปัญหาชีวิตและตื้อสุดๆเลย ยังมีเรื่องๆนึงคือความฝันที่ทำให้รู้สึกดี"
...และนี่คือพาร์ทของชีวิตประจำวัน...
...ต่อจากนี้คือพาร์ทที่กว้างขึ้น...
ล้านความสับสนวุ่นวาย เหตุและผลให้เรียนรู้
"ปัญหาในชีวิตต่างๆมันจะคอยสอนเรา ถ้าเราคิดได้นะครับ"
ชั่วดีแค่ไหนเฝ้าดู กฏแห่งกรรมสอนใจ
"อะไรผิด อะไรชอบ เรียนรู้เองครับ กฎของการกระทำจะสอนทุกคน ย้ำว่าทุกคนนะครับ ทุกความเชื่อ ทุกศาสนาบนโลกนี้ ผมเชื่อว่าทุกคนโดนกฎของการกระทำหมด(ไม่รวมกับความเชื่อของคุณนะ เราจะมีกฎสากลร่วมกันอยู่จุดนึง)"
มีสวรรค์เฝ้ารอ ไฟนรกแผดเผา
"อันนี้คือพุทธศาสนา ไม่ขอลงรายละเอียดนะครับ และเป็นความเชื่อส่วนบุคคลด้วย"
แล้วใครจะเลือกให้เรา ใจเรานั้นต้องเลือกเอง
"หลังจากนี้ สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่เราต้องเลือกแล้วครับ ซึ่งเลือกยังไงต้องไปศึกษากันเอาเองละครับ"
บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
"นี่คือสิ่งที่เวลาปัญหามันมามากครับ หรือเวลาตื้อสุดๆ ก็นึกไปครับ มีใครรู้รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่จะคิดไปว่า จะเป็นคนดีนะ จะทำดีนะครับ"
โปรดยังเมตตาให้ดาวพร่างพราย ส่องนำทางชีวิต
"ก็ถ้ามีใครรับรู้จริงๆ ก็ขอให้ปัญหาค่อยๆหมดไป ให้หายตื้ออะไรทำนองนี้ครับ"
เมื่อยามทุกข์ทนเดียวดาย ให้มีความหมาย
"คนเรามันต้องมีจุดที่รู้สึกว่าเดียวดายมั่งนะ ผมเชื่อว่าอย่างนั้น ไม่ได้แปลว่าไม่มีใครไม่เหลือใครนะครับ แต่บางทีเราโตๆกันมาแล้วบางเรื่องมันต้องตัดสินใจเองครับ และเวลานั้นเราก็อยากให้สิ่งที่เราตัดสินใจมันถูก"
หากหนึ่งชีวิตมืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีความฝัน
"ครับ ให้การตัดสินใจมันยังคงพาเราไปในทิศทางที่เราอยากไป ให้ไม่หมดหวัง และยังมีความฝัน"
...ในท่อนโซโล่เนื้อร้องจะซ้ำ แต่การร้องการขยี้และบิ๊วเพื่อพาเราออกจักรวาลไปในเรื่องที่ใหญ่ที่สุด และจริงที่สุดละครับ...
...และขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ ความฝันกับจักรวาล ความจริงกับชีวิต ผมเชื่อว่าทุกคน (เฉพาะพุทธศาสตร์นะครับ) อยู่ตรงจุดนี้ รายละเอียดหาได้มากมายจากห้องที่ผมแท็กครับ...
บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
โปรดยังเมตตาให้ดาวพร่างพราย ส่องนำทางชีวิต
เมื่อยามสิ้นลมหายใจ หนทางต่อไปในจักรวาลมืดมน
เพียงขอแค่ฝัน ถ้าฉันไม่อาจหลุดพ้น
"สรุปง่ายๆนะครับ เมื่อเราหมดชีวิตในร่างนี้แล้ว แต่ถ้ายังต้องเกิดใหม่ ยังไม่นิพพาน ยังไม่หลุดพ้น ก็ขอให้เกิดไปเป็นคนที่มีความฝัน เกิดไปแล้วมีความรู้สึกว่าอยากจะทำอะไร อยากจะเป็นอะไร"
...บทสรุป...
ทุกคืนในคุกสีคราม เพียงความฝันก็สุขใจ
ตลอดชีวิตที่เป็นคนบนโลกใบนี้ มีความฝัน(ฝันที่อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร)ดีที่สุด
ความฝันกับจักรวาล ≠ bodyslam ความจริงกับชีวิต
...1st time...
ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดเลยทำให้ไม่เข้าใจเพลงนี้สักเท่าไหร่ มีเพียงบางประโยคที่เตะหู เช่น มีสวรรค์เฝ้ารอ ไฟนรกแผดเผา เพราะไม่ค่อยมีใครใส่คำแบบนี้ไปในเพลงป๊อบร็อค ทำให้ไม่สนใจเพลงนี้ แต่ไปตั้งใจฟังและอินกับเพลงอื่นในอัลบั้มแทน เช่นเพลง dharmajāti
...จนกระทั่ง...
ผมติดตามพี่คนนึงในเฟสบุคซึ่งแกทำงานด้านอาร์ทและได้ร่วมงานกับพี่ๆ bodyslam ทำให้แกเข้าถึงเพลงนี้มากกว่าผมง่ายนัก วันนึงพี่คนนี้โพสสเตตัสประมาณว่า... "เพลงความฝันกับจักรวาล
ผมสมาธิและโฟกัสที่เนื้อเพลง (ยังไม่พูดถึงพาร์ทดนตรีนะครับ) จนผมรู้สึกว่าเริ่มเข้าใจในสิ่งที่เพลงนี้จะสื่อสารบ้างแล้ว นั่นก็คือชีวิตคนเรา แก่ เจ็บ ใช้ชีวิต มีความฝัน อะไรประมาณนี้ ซึ่งยังห่างไกลจากความรู้สึกอินของผมอยู่ดี ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความรู้สึกพวกนี้นะครับ แต่ด้วยความที่เป็นเพลงร็อค ความรู้สึกตอนนั้นผมว่ามันยังไม่กลมกลืนกัน (555 คิดเองนะครับ) และแถมผมยังมั่วซั่วไปอีกว่า นี่คงเป็นเพลงของสาย dark แบบพวกเด็กเมทัลที่เค้าสักๆฟังเพลงเกี่ยวกับความตายอะไรทำนองนั้นอ่ะครับ ซึ่งห่างไกลจริตผมมาก
...และแล้ว...
กฎของจักรวาลคงจะเป็นความจริง เพราะถึงแม้ผมจะยังไม่ได้ถูกใจเพลงนี้(ในตอนนั้น) แต่แรงดึงดูดก็พาผมไปพบกับคำตอบที่สำคัญมาก
วันนึงผมได้ดูสัมภาษณ์พี่ตูน น่าจะเป็นรายการเจาะใจนะครับถ้าจำไม่ผิด ถ้าผิดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย พี่ตูนเล่าว่าได้ไปนั่งคุยกับนักโทษในเรือนจำแล้วถามนักโทษคนหนึ่งว่า... "อยู่ในนี้ชอบเวลาไหนที่สุด" นักโทษตอบพี่ตูนว่า "เวลาหลับ เพราะหลับแล้วจะได้ฝัน ในความฝันเค้าได้ไปที่อื่นที่ไม่ใช่ในนี้(เรือนจำ)" พี่ตูนเลยได้แรงบันดาลใจในการมาทำเพลงนี้
แต่พี่ตูนต่อยอดและพูดในสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น พี่ตูนบอกว่า ความจริงแล้วโลกเราอาจจะเป็นเหมือนคุกก็ได้นะ เราเกิดมามีใครขีดชีวิตเราอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่สิ่งที่ทำให้เราอยู่ได้คือความฝัน แบบฝันจะเป็นอะไร ฝันจะทำอะไร (ประโยคประมาณนี้นะครับ จำคำเป๊ะๆไม่ได้ อิอิ)
...จากนั้น...
จากแนวคิดของพี่ตูนทำให้ผมรู้สึกว่าผมเข้าใจและรักเพลงนี้ได้ถึงที่สุดจริงๆ สิ่งที่ทำให้เข้าใจได้น่าจะมาจากแนวคิดของพี่ตูนบวกกับสติปัญญาที่เริ่มคิดได้ การศึกษาหาความรู้ และประสบการณ์ ซึ่งไม่ขอแจกแจงรายละเอียดนะครับ น่าจะยาว 555
...ความฝันกับจักรวาล...
จะมีเพลงร็อคเพลงไหน (ที่เป็นเพลงจากวงดนตรี จากนักร้อง ที่คนอยากจะได้ฟังเพลงของเค้า หรือแม้ฟังยากก็พร้อมที่จะเปิดใจ) พูดในเรื่องความจริงทั้งหมดได้กลมกลืนระหว่างเนื้อหากับดนตรีได้มากขนาดนี้ ผมว่าถ้า...หรือเวลาที่เราค้นหาคำตอบด้วยวิธีหรือทางอื่นมันไม่มีสเน่ห์และแรงดึงดูดชวนให้เราอยากที่จะเข้าใจได้ขนาดนี้เลยครับ
ถึงตรงนี้คงเริ่มงงกันบ้างแล้วแน่ๆ งั้นผมขอพูดในสิ่งที่ผมเชื่อ แบบนี้เลยละกันครับ
...ความจริงกับชีวิต...
เหมือนเป็นดั่งคุกสีคราม กลางท้องฟ้าที่มืดมิด
"โลกของเรา ในจักรวาล"
คล้ายโดนตัดสินว่าผิด จักต้องมีโทษทัณฑ์
"คล้ายทำผิด แล้วมารับโทษ"
ไกลกี่ล้านแสงปี สุดเขตแดนกักขัง
"ระยะทางในจักรวาลนับเป็นแสงปี โลกเราก็แค่จุดเล็กๆจุดหนึ่ง"
แล้วใครเล่าที่สร้างมัน เพียงแค่คิดก็หวาดกลัว
"ท่อนนี้แล้วแต่ความเชื่อนะครับ สำหรับผมๆว่าก็ตรงตามเนื้อเพลง เราไม่รู้หรอก ที่รู้ๆกันมามันก็เพียงทฤษฎี"
เหมือนมีชีวิตเล่นตาม บทจากฟ้ากำหนดไว้
"ใช่ครับ เพราะต่อให้เราวางแผนชีวิต พยายามทำให้สมบูรณ์แบบขนาดไหน แต่หลายครั้งที่อะไรมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง (ผิดจากที่ตั้งใจไว้)"
ร่างกายเหี่ยวเฉาร่วงโรย เจ็บจนมีน้ำตา
"สิ่งที่ทุกคนต้องเป็นเหมือนกัน ไม่ว่าความเชื่อ ศาสนา เชื้อชาติไหนก็คือความแก่และความเจ็บปวดทั้งทางกายและใจ ทั้งในเรื่องงานและความรักทุกเรื่อง"
วนเวียนไร้สิ้นสุด เวียนวนความปวดร้าว
"คิดใหญ่ๆก็เวียนว่ายตายเกิด คิดแค่เท่าที่เห็นได้ด้วยตาก็ทุกคนมีปัญหา มีความทุกข์ครับ เดี๋ยวสุขแล้วก็กลับมาทุกข์วนไปครับ อิอิ"
แล้วใครเล่าเขียนเรื่องราว เพียงแค่คิดก็นึกกลัว
"เออ เคยเป็นป้ะ บางทีเราพยายามทำแต่สิ่งดีๆครับ ใช้ชีวิตก็นิ่งที่สุดเลยครับ แต่ไอ้ปัญหาหรือภาษาชาวบ้านก็ความซวย มันก็จะฉแล็บมาหาเราอยู่ดี ไม่มากก็น้อย เคยสงสัยไหมครับว่า ที่เรากำหนดชีวิตเราเองได้เนี่ย มันไม่ 100% นี่หว่า 555"
แต่อย่างน้อย ใครคนนั้นก็ยังคงเหลือไว้ซึ่งความฝัน
"ตรงนี้ ผมขอเอาตัวผมเป็นที่ตั้งเลยละกันครับ (เพื่อความเข้าใจง่าย) ใช่ครับ บางช่วงที่เจอเรื่องแย่ๆ มันเหนื่อย มันท้อครับ แต่ไม่ได้ดำมืดถึงขนาดสิ้นหวังนะครับ ก็แค่ตื้อๆตันๆ แต่ในเวลาแบบนั้นก็จะมีสิ่งนึงครับที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตมันสนุกขึ้น ก็คือความฝันนี่ล่ะครับ ความฝันในแบบที่ว่าอยากทำอะไรอยากเป็นอะไรอ่ะครับ"
อาจยังเมตตาหัวใจอ่อนล้า
"ถ้ามีคนที่คุณก็ไม่รู้ว่าใครขีดชีวิตเราอยู่จริงๆ เค้าอาจจะประณีประนอมเราบ้าง ให้เวลาเมิงเหนื่อย เมิงได้มีความรู้สึกสักอย่าง ที่รู้สึกดีอ่ะ 555"
ภาพความฝันเหมือนดั่งหยาดฝนชะโลมดวงใจ ให้ก้าวต่อไป
"เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฝันไว้ ตั้งใจไว้ มันก็ทำให้เราไม่ยอมแพ้"
หากโลกใบนี้มืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีแสงดาว
"เวลามีปัญหาชีวิตและตื้อสุดๆเลย ยังมีเรื่องๆนึงคือความฝันที่ทำให้รู้สึกดี"
...และนี่คือพาร์ทของชีวิตประจำวัน...
...ต่อจากนี้คือพาร์ทที่กว้างขึ้น...
ล้านความสับสนวุ่นวาย เหตุและผลให้เรียนรู้
"ปัญหาในชีวิตต่างๆมันจะคอยสอนเรา ถ้าเราคิดได้นะครับ"
ชั่วดีแค่ไหนเฝ้าดู กฏแห่งกรรมสอนใจ
"อะไรผิด อะไรชอบ เรียนรู้เองครับ กฎของการกระทำจะสอนทุกคน ย้ำว่าทุกคนนะครับ ทุกความเชื่อ ทุกศาสนาบนโลกนี้ ผมเชื่อว่าทุกคนโดนกฎของการกระทำหมด(ไม่รวมกับความเชื่อของคุณนะ เราจะมีกฎสากลร่วมกันอยู่จุดนึง)"
มีสวรรค์เฝ้ารอ ไฟนรกแผดเผา
"อันนี้คือพุทธศาสนา ไม่ขอลงรายละเอียดนะครับ และเป็นความเชื่อส่วนบุคคลด้วย"
แล้วใครจะเลือกให้เรา ใจเรานั้นต้องเลือกเอง
"หลังจากนี้ สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่เราต้องเลือกแล้วครับ ซึ่งเลือกยังไงต้องไปศึกษากันเอาเองละครับ"
บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
"นี่คือสิ่งที่เวลาปัญหามันมามากครับ หรือเวลาตื้อสุดๆ ก็นึกไปครับ มีใครรู้รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่จะคิดไปว่า จะเป็นคนดีนะ จะทำดีนะครับ"
โปรดยังเมตตาให้ดาวพร่างพราย ส่องนำทางชีวิต
"ก็ถ้ามีใครรับรู้จริงๆ ก็ขอให้ปัญหาค่อยๆหมดไป ให้หายตื้ออะไรทำนองนี้ครับ"
เมื่อยามทุกข์ทนเดียวดาย ให้มีความหมาย
"คนเรามันต้องมีจุดที่รู้สึกว่าเดียวดายมั่งนะ ผมเชื่อว่าอย่างนั้น ไม่ได้แปลว่าไม่มีใครไม่เหลือใครนะครับ แต่บางทีเราโตๆกันมาแล้วบางเรื่องมันต้องตัดสินใจเองครับ และเวลานั้นเราก็อยากให้สิ่งที่เราตัดสินใจมันถูก"
หากหนึ่งชีวิตมืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีความฝัน
"ครับ ให้การตัดสินใจมันยังคงพาเราไปในทิศทางที่เราอยากไป ให้ไม่หมดหวัง และยังมีความฝัน"
...ในท่อนโซโล่เนื้อร้องจะซ้ำ แต่การร้องการขยี้และบิ๊วเพื่อพาเราออกจักรวาลไปในเรื่องที่ใหญ่ที่สุด และจริงที่สุดละครับ...
...และขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ ความฝันกับจักรวาล ความจริงกับชีวิต ผมเชื่อว่าทุกคน (เฉพาะพุทธศาสตร์นะครับ) อยู่ตรงจุดนี้ รายละเอียดหาได้มากมายจากห้องที่ผมแท็กครับ...
บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
โปรดยังเมตตาให้ดาวพร่างพราย ส่องนำทางชีวิต
เมื่อยามสิ้นลมหายใจ หนทางต่อไปในจักรวาลมืดมน
เพียงขอแค่ฝัน ถ้าฉันไม่อาจหลุดพ้น
"สรุปง่ายๆนะครับ เมื่อเราหมดชีวิตในร่างนี้แล้ว แต่ถ้ายังต้องเกิดใหม่ ยังไม่นิพพาน ยังไม่หลุดพ้น ก็ขอให้เกิดไปเป็นคนที่มีความฝัน เกิดไปแล้วมีความรู้สึกว่าอยากจะทำอะไร อยากจะเป็นอะไร"
...บทสรุป...
ทุกคืนในคุกสีคราม เพียงความฝันก็สุขใจ
ตลอดชีวิตที่เป็นคนบนโลกใบนี้ มีความฝัน(ฝันที่อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร)ดีที่สุด