สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
ลุงแต่งงานตอนอายุ33 แฟน26 ตอนนั้นมีเงินแค่7 หมื่นเอาไปเป็นค่าสินสอด จัดงานแต่งหมดเลย ลุงกับแฟนทำงานไปเก็บเงินไป ตอนนี้เกษียณแล้วก็มีเงินมีทรัพย์สินพอสมควร หนูไม่ต้องคิดมาก ขอให้ได้ทำงานงานกับบริษัทที่มั่นคงเท่านั้น เดี๋ยวก็มีเงินเอง แต่หนูต้องไม่เลี้ยงดู คนอื่นที่มาเกาะกินมากเกินไป ถ้าทำงานได้ให้ไปทำงานให้หมด ค่าเช่าบ้านถ้าไม่แพงก็เช่าต่อ ถ้าสูงแนะนำให้ซื้อแล้วผ่อน แต่อย่าให้มีปัญหาเรื่องการเดินทางไปทำงาน ข้อสำคัญต้องได้สามีที่ดี ถ้าไม่ดีจนทุกราย
ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ถูกใจ, บุหลันรตี ถูกใจ, เนตรสีฟ้า ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1338148 ถูกใจ, sacrifar ซึ้ง, ค้างคาวเหว้งว้าง ถูกใจ, บิ๋ม 92 ถูกใจ, snowwhite princess ถูกใจ, เกิดมีตังค์ที่นุ่มนิ่ม ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2897295 ถูกใจรวมถึงอีก 17 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
อายุ 30up ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน น่าเป็นห่วงมากเหรอคะ
เพราะแม่ป่วย เราอยากมีเงินก้อนสำรองไว้ใช้ฉุกเฉิน
เพราะเรามองว่า การมีคนป่วยในบ้าน จะมีรายจ่ายที่คาดไม่ถึงเสมอ
ตอนนี้เราไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ
แต่เรามีงานที่ดี มีเงินเดือนที่เลี้ยงดูคนทั้งบ้านได้
มีเพื่อนร่วมงานน่ารัก เราเป็นที่รักกับเพื่อนร่วมงานทุกคน
เราสนุกกับงานมาก ตื่นมาแล้วอยากทำงานทุกวัน
ถ้าไม่นับเรื่องสุขภาพแม่ และเรื่องปัญหาครอบครัวที่เจอมาตั้งแต่เด็ก
เราไม่ห่วงอะไรอีกเลยค่ะ
แต่คนอื่น แม้กระทั่งแม่เราไม่ได้คิดแบบนั้น
เค้ามองว่า เราควรมีบ้านไว้ซุกหัวนอน ไม่ใช่เช่าอยู่แบบนี้
เราควรเอาเงินที่เราหาได้ไปออม ในสิ่งที่ควรจะเป็น ไม่ใช่เอาไปใส่พอร์ท
เอาไปใส่บัญชีออมทรัพย์แบบนี้
เรายอมรับว่าเรากลัวการเป็นหนี้ค่ะ ไม่อยากมีภาระเพิ่ม เราเลยไม่ซื้ออะไรใหญ่ๆให้ตัวเองสักอย่าง
เราไม่เคยมองอนาคตเลยค่ะ แค่วันนี้เราใช้ชีวิตไม่ประมาท แล้วไม่เสียดายกับมัน เราพอใจแล้ว
แม่และหลายๆคนเลยบอกว่า ถ้าเราคิดแบบนี้ พอแก่ตัวไปจะลำบาก ซึ่งน่าเป็นห่วงมาก
ลำพังแค่คนสองคนพูด เราคงไม่คิดมากหรอกค่ะ
พอเจอหลายๆคนเข้า... เอ่อ เราน่าเป็นห่วงจริงๆเหรอคะ