หลังอ่านเนื้อเรื่องหลักจบ อารมณ์คนละเเบบกับอ่านอังกฤษบนเว็บจริงๆ
คือรู้สึกมันเข้าถึงอารมณ์ได้เลยว่ารูเดียสในเล่มนี้ทำตัวได้หน้าหมั่นไส้มาก สำคัญคือเอาความคิดที่ว่าตัวเองรู้มากเเล้วมาตัดสินคนอื่น เเละเห็นเเก่ตัวมากเเละชอบเอาเรื่องโอตาคุสมัยก่อนมาอ้างถึงตลอด(พวกเกมหรืออนิเมต่างๆ) กว่าจะมารู้สึกตัวได้ก็ต้องมาเจอการสูญเสียก่อน ไม่งั้นไม่ยอมปรับปรุงตัวเอง
อ่านไปรู้สึกทึ่ง ว่าคาเเรคเตอร์ของรูเดียสวัยเด็กในเล่มนี้พัฒนาไปจนถึงขั้นนั้นได้ ต่องผ่านเรื่องราวมามากมายจริงๆ
เเล้วพอมาเนื้อเรื่องเเถมซึ่งเป็นเรื่องของอาเรียล เป็นตอนเเถมที่มีในฉบับรวมเล่มเท่านั้น
เห็นได้เลยว่าอาเรียลสมัยยังเด็กเป็นเเค่เจ้าหญิงไม่ได้ความที่เอาเเต่นั่งจิบชากับชอบไปงานสังสรรค์เท่านั้น
กว่าจะมาเป็นผู้เป็นคนได้ก็ต้องสูญเสียสิ่งสำคัญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คำพูดสุดท้ายของเดริคนั่นทำเอาผมอึ้งจริงๆ พออ่านถึงจุดนี้รู้สึกเหมือนนั่งดูทีวีอยู่เเล้วไฟดับ จุกอกพูดอะไรไม่ออก
คนอื่นคิดยังไงกันมั่งครับ
ความรู้สึกหลังอ่าน Mushoku tensei เล่มที่ 3 (เนื้อเรื่องหลัก+ตอนเเถมพิเศษ)
คือรู้สึกมันเข้าถึงอารมณ์ได้เลยว่ารูเดียสในเล่มนี้ทำตัวได้หน้าหมั่นไส้มาก สำคัญคือเอาความคิดที่ว่าตัวเองรู้มากเเล้วมาตัดสินคนอื่น เเละเห็นเเก่ตัวมากเเละชอบเอาเรื่องโอตาคุสมัยก่อนมาอ้างถึงตลอด(พวกเกมหรืออนิเมต่างๆ) กว่าจะมารู้สึกตัวได้ก็ต้องมาเจอการสูญเสียก่อน ไม่งั้นไม่ยอมปรับปรุงตัวเอง
อ่านไปรู้สึกทึ่ง ว่าคาเเรคเตอร์ของรูเดียสวัยเด็กในเล่มนี้พัฒนาไปจนถึงขั้นนั้นได้ ต่องผ่านเรื่องราวมามากมายจริงๆ
เเล้วพอมาเนื้อเรื่องเเถมซึ่งเป็นเรื่องของอาเรียล เป็นตอนเเถมที่มีในฉบับรวมเล่มเท่านั้น
เห็นได้เลยว่าอาเรียลสมัยยังเด็กเป็นเเค่เจ้าหญิงไม่ได้ความที่เอาเเต่นั่งจิบชากับชอบไปงานสังสรรค์เท่านั้น
กว่าจะมาเป็นผู้เป็นคนได้ก็ต้องสูญเสียสิ่งสำคัญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คนอื่นคิดยังไงกันมั่งครับ