เราคบกับเเฟนมาเกือบ 3 ปี ตอนนี้เราอยู่ไกลกันค่ะ จริงๆก็อยู่กันคนละที่ตลอด เพราะ ต่างคนต่างมีน่าที่ ตอนนี้เราเริ่มสับสนค่ะ
ว่า " เรายังรักเขาอยู่รึเปล่า ? " เพราะยิ่งนานยิ่งรู้สึกว่างเปล่า บอกก่อนนะคะ ตลอดเวลาที่คบกัน เราไม่เคยสนใจ ผู้ชายคนอื่น
ส่วนแฟนเรา มีที่เราจับได้บ้างว่าเค้าคุยกับคนอื่น เเต่ทุกครั้งที่จับได้ก็จะเลิกคุยค่ะ ไม่ได้มีบ่อย ๆ ยอมรับว่า ค่อนข้างเสียใจ
เคยคิดอยากเลิกอยู่หลายครั้ง เเต่ในใจรู้สึกว่ายังเสียดายความทรงจำดี ๆ ที่มีกันมา เลยยังคบอยู่ เเต่การที่เค้ามีคนอื่นไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้เรารู้สึกลังเล
ตอนนี้ยังหาสาเหตึของความรู้สึกนี้ไม่ได้ค่ะ เราเป็นคนคิดเยอะ เป็นคนหาเงินเก่ง เเละในขณะเดียวกัน ก็มีภาระที่ต้องรับผิดชอบเยอะ
เเต่ใช้เงินคนละกระเป๋ากับเเฟนนะคะ บางครั้งเหนื่อย ๆ อยากปรึกษา เราก็มักจะ ระบายให้เค้าฟัง เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน ทำงาน เเละกลับบ้านไม่ค่อยออกไปสังคมกับใคร เเต่ทุกครั้งที่ระบายหรือปรึกษาสิ่งที่ได้กลับมาคือ "คำพูดซ้ำเติม หรือด่าทอ" ไม่ใช่การให้คำปรึกษา หรือ ปลอบใจ
บางครั้งก็ทำให้รุ้สึกเกรียดผู้ชายคนในไปชั่วขณะ เเต่ด้วยความที่เป็นคนโฏรธง่ายหายเร็ว เลยเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ บางปัญหาก็เก็บไว้คิดคนเดียวดีกว่า
ตอนนี้เริ่มคิด ว่าความรุ้สึกดี ๆ เริ่มจางหาย เริ่มไม่มีความต้องการที่จะคุยโทรศัพย์กับเค้านาน ๆ เริ่มไม่อยากพูดคำพูดหวาน ๆ เริ่มตั้งคำถามขึ้นในใจ ว่า คนนี้หรอที่จะใช้ชีวิตร่วมกับเรา นอกจากไม่เคยช่วย ไม่เคยปลอมยังคอยเเต่ซ้ำเติม เเต่ผิดกันทุกครั้งที่เค้ามีปัญหา เรามักจะปลอบใจตลอด " ไม่เป็นรัยนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป " อะไรช่วยได้ช่วย บอกตามตรงตอนนี้ในหัว 80% อยากจบความสัมพันธ์ ตลอดเวลาที่คบกันมาบอกนิดนึงว่า ไม่เคยได้ของขวัญ ไม่เคยมีเค้กวันเกิด หรือ คำอวยพร วันครบรอบที่คบกัน ไม่มีโอกาสได้ฟังคำว่ารัก ถ้าไม่ถาม เเต่สิ่งเหล่านี้ไม่เคยทำให้คิดเยอะคะ เเต่บางที่คนคบกันมัน ก็น่าจะมีให้กันบ้างปะวะ ?
อันนี้เป้นเเค่ส่วนหนึ่งที่อยากระบายค่ะ
หรือใครเคยเป็นเเบบนี้ มีคำเเนะนำช่วยบอกทีนะคะ
ตอนนี้เหนื่อย มาก เหนื่อยงานด้วย เหนื่อยใจด้วย
ผู้ชายเเบบนี้ควรคบต่อไปดีไหมคะ
ว่า " เรายังรักเขาอยู่รึเปล่า ? " เพราะยิ่งนานยิ่งรู้สึกว่างเปล่า บอกก่อนนะคะ ตลอดเวลาที่คบกัน เราไม่เคยสนใจ ผู้ชายคนอื่น
ส่วนแฟนเรา มีที่เราจับได้บ้างว่าเค้าคุยกับคนอื่น เเต่ทุกครั้งที่จับได้ก็จะเลิกคุยค่ะ ไม่ได้มีบ่อย ๆ ยอมรับว่า ค่อนข้างเสียใจ
เคยคิดอยากเลิกอยู่หลายครั้ง เเต่ในใจรู้สึกว่ายังเสียดายความทรงจำดี ๆ ที่มีกันมา เลยยังคบอยู่ เเต่การที่เค้ามีคนอื่นไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้เรารู้สึกลังเล
ตอนนี้ยังหาสาเหตึของความรู้สึกนี้ไม่ได้ค่ะ เราเป็นคนคิดเยอะ เป็นคนหาเงินเก่ง เเละในขณะเดียวกัน ก็มีภาระที่ต้องรับผิดชอบเยอะ
เเต่ใช้เงินคนละกระเป๋ากับเเฟนนะคะ บางครั้งเหนื่อย ๆ อยากปรึกษา เราก็มักจะ ระบายให้เค้าฟัง เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน ทำงาน เเละกลับบ้านไม่ค่อยออกไปสังคมกับใคร เเต่ทุกครั้งที่ระบายหรือปรึกษาสิ่งที่ได้กลับมาคือ "คำพูดซ้ำเติม หรือด่าทอ" ไม่ใช่การให้คำปรึกษา หรือ ปลอบใจ
บางครั้งก็ทำให้รุ้สึกเกรียดผู้ชายคนในไปชั่วขณะ เเต่ด้วยความที่เป็นคนโฏรธง่ายหายเร็ว เลยเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ บางปัญหาก็เก็บไว้คิดคนเดียวดีกว่า
ตอนนี้เริ่มคิด ว่าความรุ้สึกดี ๆ เริ่มจางหาย เริ่มไม่มีความต้องการที่จะคุยโทรศัพย์กับเค้านาน ๆ เริ่มไม่อยากพูดคำพูดหวาน ๆ เริ่มตั้งคำถามขึ้นในใจ ว่า คนนี้หรอที่จะใช้ชีวิตร่วมกับเรา นอกจากไม่เคยช่วย ไม่เคยปลอมยังคอยเเต่ซ้ำเติม เเต่ผิดกันทุกครั้งที่เค้ามีปัญหา เรามักจะปลอบใจตลอด " ไม่เป็นรัยนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป " อะไรช่วยได้ช่วย บอกตามตรงตอนนี้ในหัว 80% อยากจบความสัมพันธ์ ตลอดเวลาที่คบกันมาบอกนิดนึงว่า ไม่เคยได้ของขวัญ ไม่เคยมีเค้กวันเกิด หรือ คำอวยพร วันครบรอบที่คบกัน ไม่มีโอกาสได้ฟังคำว่ารัก ถ้าไม่ถาม เเต่สิ่งเหล่านี้ไม่เคยทำให้คิดเยอะคะ เเต่บางที่คนคบกันมัน ก็น่าจะมีให้กันบ้างปะวะ ?
อันนี้เป้นเเค่ส่วนหนึ่งที่อยากระบายค่ะ
หรือใครเคยเป็นเเบบนี้ มีคำเเนะนำช่วยบอกทีนะคะ
ตอนนี้เหนื่อย มาก เหนื่อยงานด้วย เหนื่อยใจด้วย