เราคบกับคนหนึ่งอยู่เขาแก่กว่าเรามีความเป็นผู้ใหญ่กว่าเขาทำงานแร้วแต่เรากำลังเรียนอยู่ เรารู้นะว่าตอนแรกเขามีเมียอยู่แร้วแต่ตอนแรกเขาบอกเราว่าเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันแร้วเราก้คิดว่าเขาคงจะเลิกกันแร้ว แต่จริๆแร้วเขาก้ยังคุยกัน ยังไปหากันอยู่ พอรู้เราก้เสียใจนะเหมือนโดนหลอกเลยแต่เอาความจริงก้คือเขาไม่ได้หรอก แต่เราคิดไปเองว่าเขาเลิกกัน เขาบอกว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันก้จริงแต่เขาไม่ได้บอกว่าเลิกกัน!!!
ตอนแรกเราคุยกับเขาไม่ได้คิดอะไรแต่พอยิ่งคุยก้ยิ่งรู้สึกผูกพันธ์ รู้สึกรักจนมันถอยออกมาไม่ด้ตอนแรกเราคิดว่าเราจะเลิกคุยแต่สุดท้ายก้ใจอ่อนกลับไปที่เดิมกลับไปคุยกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่คุย ทุกครั้งที่ไปเที่ยว ไปไหนด้วยกันเรารู้สึกผิดนะคิดอยู่ตลอดเวลาว่าเขามีเมียอยู่แร้ว รู้สึกผิดมากกับทางพ่อแม่เรา เพราะท่านไม่อยากให้คบกับพี่เขาแต่เราก้แอบคบกบเขา ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เขาดีกับเรามาก ทั้งๆที่เราคอยหาเรื่องทะเลาะ เอาแต่ใจมาก เขาก้ตามใจตลอด เราคิดว่าเราคุยกับเขานานที่สุดตั้งแต่มีแฟนมา เราคุยกะเขาประมาณ3ได้ ไปเที่ยวด้วยกัน เราเคยนอนค้างคืนกับเขาแค่2คน หลายครั้ง แต่ก้ยอมรับว่ามีจูบกันนอนกอดกันบ้างแต่ไม่ได้มีอะไรกัน เขาก้ขอนะแต่เราก้บอกว่ายังไม่พร้อม เรารู้สึกผิดเขาก้บอกน้องจะให้พี่ทำไง แต่สุดท้ายเขาก้บอกอือพี่เข้าใจ มันเป็นแบบนี้มาหลายครั้งจนบ่อยนอนด้วยกันบ่อยขึ้น เป็นแบบนี้มาประมาณ1ปี ที่เขาทนกับเรา จนเรารักเขามาก มากจนหลวมตัว จนเรายอมมีอะไรกับกะเขาทุกอย่างมันเลยเถิดไปใหญ่ เรามีอะไรกะเขาเป็นคนแรกครั้งแรก เราก้ไม่รู้ทำไมถึงยอมเขาได้ขนาดนี้ เราคุยกะเขาถ้าฝ่ายพ่อแม่เรารู้ว่าเราทั้งคู่คบกันมีอะไรกันแร้วเขาจะทำไง เขาก้ตอบนะว่าเขาจะรับบผิดชอบเรา เขาบอกว่าเขาสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเรา เราเองก้ไม่รู้หรอกว่าเชื่อได้มากน้อยแค่ไหนแต่เราก้เลือกที่จะเชื่อเขา ทั้งๆที่รู้สึกผิดด้วย รู้สึกว่าตัวเองเลวมากแต่เราก้ยังทำเรารู้ว่ามันผิดนะแต่เราก้รักเขามากจิงๆ และเราก้เคยคุยกะเขาเรื่องเมียเขาเพราะเราเองก้ทำใจไม่ได้ที่เขาจะคบ ทั้งเราและเมียเขาด้วยอีกอย่างเราเองก้ไม่ได้อยู่ใกล้กะเขาเหมือนกับเมียเขาเพราะเราต้องมาเรียน แต่เราก้เข้าใจความรู้สึกเมียเขานะและเราเองก้เสียใจที่เป้นแบบนี้ สุดท้ายเราเองก็ยังไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป เราไม่รู้วว่าควรตัดใจหรือจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป เราอึดอัดมากคุยกะที่บ้านก้ไม่ได้เล่าให้ใครฟังก้ไม่ได้ มันเจ็บนะที่เป็นแบบนี้ แต่เราก้ไม่รู้จริงๆว่าจะทำไงต่อ??
ควรจะทำไง!!!
ตอนแรกเราคุยกับเขาไม่ได้คิดอะไรแต่พอยิ่งคุยก้ยิ่งรู้สึกผูกพันธ์ รู้สึกรักจนมันถอยออกมาไม่ด้ตอนแรกเราคิดว่าเราจะเลิกคุยแต่สุดท้ายก้ใจอ่อนกลับไปที่เดิมกลับไปคุยกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่คุย ทุกครั้งที่ไปเที่ยว ไปไหนด้วยกันเรารู้สึกผิดนะคิดอยู่ตลอดเวลาว่าเขามีเมียอยู่แร้ว รู้สึกผิดมากกับทางพ่อแม่เรา เพราะท่านไม่อยากให้คบกับพี่เขาแต่เราก้แอบคบกบเขา ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เขาดีกับเรามาก ทั้งๆที่เราคอยหาเรื่องทะเลาะ เอาแต่ใจมาก เขาก้ตามใจตลอด เราคิดว่าเราคุยกับเขานานที่สุดตั้งแต่มีแฟนมา เราคุยกะเขาประมาณ3ได้ ไปเที่ยวด้วยกัน เราเคยนอนค้างคืนกับเขาแค่2คน หลายครั้ง แต่ก้ยอมรับว่ามีจูบกันนอนกอดกันบ้างแต่ไม่ได้มีอะไรกัน เขาก้ขอนะแต่เราก้บอกว่ายังไม่พร้อม เรารู้สึกผิดเขาก้บอกน้องจะให้พี่ทำไง แต่สุดท้ายเขาก้บอกอือพี่เข้าใจ มันเป็นแบบนี้มาหลายครั้งจนบ่อยนอนด้วยกันบ่อยขึ้น เป็นแบบนี้มาประมาณ1ปี ที่เขาทนกับเรา จนเรารักเขามาก มากจนหลวมตัว จนเรายอมมีอะไรกับกะเขาทุกอย่างมันเลยเถิดไปใหญ่ เรามีอะไรกะเขาเป็นคนแรกครั้งแรก เราก้ไม่รู้ทำไมถึงยอมเขาได้ขนาดนี้ เราคุยกะเขาถ้าฝ่ายพ่อแม่เรารู้ว่าเราทั้งคู่คบกันมีอะไรกันแร้วเขาจะทำไง เขาก้ตอบนะว่าเขาจะรับบผิดชอบเรา เขาบอกว่าเขาสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเรา เราเองก้ไม่รู้หรอกว่าเชื่อได้มากน้อยแค่ไหนแต่เราก้เลือกที่จะเชื่อเขา ทั้งๆที่รู้สึกผิดด้วย รู้สึกว่าตัวเองเลวมากแต่เราก้ยังทำเรารู้ว่ามันผิดนะแต่เราก้รักเขามากจิงๆ และเราก้เคยคุยกะเขาเรื่องเมียเขาเพราะเราเองก้ทำใจไม่ได้ที่เขาจะคบ ทั้งเราและเมียเขาด้วยอีกอย่างเราเองก้ไม่ได้อยู่ใกล้กะเขาเหมือนกับเมียเขาเพราะเราต้องมาเรียน แต่เราก้เข้าใจความรู้สึกเมียเขานะและเราเองก้เสียใจที่เป้นแบบนี้ สุดท้ายเราเองก็ยังไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป เราไม่รู้วว่าควรตัดใจหรือจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป เราอึดอัดมากคุยกะที่บ้านก้ไม่ได้เล่าให้ใครฟังก้ไม่ได้ มันเจ็บนะที่เป็นแบบนี้ แต่เราก้ไม่รู้จริงๆว่าจะทำไงต่อ??