สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พี่น้องชาวพันทิปทุกท่าน แฟนคลับละครเรื่องนี้ แล้วก็ทุกคนที่เข้ามาในกระทู้นี้ของเรา กระทู้นี้จะเป็นการอวย(พูดตรงไปมั้ย ฮ่า)ละครที่เรารู้สึกชอบ จนอยากติชมเป็นครั้งที่สาม แต่นี่จะเป็นครั้งแรก ที่จะมาชมละครแนวโรแมนติกแอ๊คชั่น ให้ทุกคนได้เข้ามาอ่าน และรับฟังกัน รวมไปถึงขอส่งแรงใจให้ทีมงานของละครเรื่องนี้ทุกท่านด้วยนะคะ
บอกตามตรงว่าปกติจะไม่ค่อยอวยละครฟินจิกหมอนสักเท่าไหร่นะ เพราะส่วนตัวเราชอบดูละครแนวดราม่าสะท้อนสังคมอะไรเทือกนี้มากกว่า แต่วันนี้ต้องมาอวย เพราะอดไม่ได้กับการได้เห็นการพัฒนาการที่ดีของละครไทย และคงอดไม่ได้ ถ้าจะไม่ได้ชื่นชมพี่เติ้ล ตะวัน จารุจินดาและทีมงานมงคลการละคร คืออยากชมมาก แต่แน่นอนว่าต้องมีข้อติด้วย และหวังว่าทางทีมงานของพี่เติ้ล จะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จากที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งถ้าทำได้ เราเชื่อว่าสักวันนึง ละครไทยอาจจะดีพอจนเทียบกับทางฝั่งเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น และไต้หวันได้แน่ๆ
กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ อันที่จริงอยู่ในสายตาเรามานานแล้วเพราะได้ยินว่าพี่เติ้ลหยิบเอาไปทำ จากเลื่อมสลับลาย ทำให้เชื่อว่างานของพี่เติ้ลจะต้องออกมาดี ไม่ทำให้คนดูผิดหวัง แม้ว่าเราจะยี้แนวโรแมนติก มาเฟีย นางเอกมีเหตุให้เจอพระเอกโดยบังเอิญอย่างอกหัก หน้าเหมือนคนรักเก่าอะไรเทือกนี้มากก็เถอะ แต่เพราะเป็นพี่เติ้ล เลยอยากรู้ว่าเขาจะทำละครแนวๆ นี้ออกมายังไง จะฉีกแนว แหวกอะไรออกไปไหม เพราะเราเบื่อเหลือเกินกับพระเอกเย็นชา ไร้หัวใจ กับนางเอกพูดมาก สดใส มองโลกในแง่ดี ครบสูตรตามแบบฉบับที่เราเห็นมาจนเกลื่อน
พอถึงวันที่ได้ดู (เราดูย้อนหลังนะคะ) บอกได้คำเดียวว่าชอบมาก! ชอบตั้งแต่ฉากแรก ในส่วนนี้เราจะขอชมถึงเรื่องฉากแต่ละฉากก่อน โดยจะไล่เท่าที่จำได้เพราะรู้สึกเซอร์ไพรส์เหลือเกิน เรายังไม่ขอพูดถึงหนุ่มๆ ในเรื่องนะ เพราะเดี๋ยวจะหาว่าเราสนใจแต่ผู้ชาย ดูเรื่องนี้เพราะผู้ชายหล่ออย่างเดียว 5555
ถึงจะเป็นแค่ฉาก แต่เรามองว่าสิ่งนี้ก็คือศิลปะอย่างหนึ่ง การดีไซน์ฉาก (ขอใช้คำนี้ละกัน คิดไม่ออก) แต่ละฉากของละครเรื่องนี้ บอกเลยว่าเซอรไพรส์และดูใช้ความคิดมากกว่าใส่ๆ ลงไปแค่ให้มันเดินเรื่องไปถึงตอนจบ ตั้งแต่ดูฉากของตอนแรกคือทำเราประทับใจมาก และนึกไปถึงซีรีย์เกาหลีที่เพิ่งดูจบ ฉากโบตั๋นถูกแดเนียลชายคนรักยิ่งตกลงไปในน้ำ เราชอบมาก พอเพลงขึ้น โบตั๋นค่อยๆ จมลงไปเรื่อย มันกินใจและทำให้เรารู้สึกอึ้งอะ พูดไม่ถูกคือเศร้า หดหู่ แต่ก็ให้ความรู้สึกสวยงามที่สุดกับการเปิดเรื่องของละครเรื่องนี้อะ
ยังไม่รวมถึงฉากอื่นๆ อีกนะคะ อย่างฉากฝ้ายเมาแล้วล้มใส่จักรยาน จนจักรยานล้มต่อกันเป็นโดมิโน่ ฉากการเจอกันครั้งแรกของบอสกับฟ้าใส ตอนที่ดูคือลุ้นมาก อยากให้เห็นกันสักที แต่พอเห็นก็ไม่ใช่ว่าเห็นแล้วอึ้ง แต่คือ…เห็นแล้วตาม ตามไปมองผ่านช่องว่างของชั้นวางของ ตามไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ตามไปให้นางเอกด่า (ตรงนี้ฮาและชอบมาก ตอนที่นางเอกร้องเฮ้ย! ตามฉันทำไมคือชอบมาก ตลกและรู้สึกสัมผัสได้ในความเป็นจริง 555) ฉากการต่อสู้ ยอมรับว่าเวลาตีกันเยอะๆ เรายังมองว่าเหมือนเด็กมัธยมญี่ปุ่นไฟว้กัน แต่พอสองหัวหน้าเดินฝ่าลูกน้องมาซัดกันนี่แหละ รู้สึกว่ามันเด่น และดูดีมากเลย ฉากสู้ด้วยเนคไท ฉากสู้กันหน้าโรงแรม โดยเฉพาะตอนที่คู่อริจับดาบฟัน แล้วบอสอุ้มฟ้าใสหมุนหลบฉากพระเอกรัวกระสุนใส่รถของอริหลังออกมาจากบ้านคุณตา แล้วกระสุนหมด หนีไปในป่า อันนี้เด็ดค่ะ ชอบ 5555 (ปกติหลายเรื่องม่ามเห็นยิงกันหยั่งกะพกกระสุนยัดใส่กางเกงในมาเป็นกิโล)
นี่ที่พูดมาคือตอนแรกกับตอนสองนิดหน่อยนะคะ ขนาดตอนแรกยังปล่อยของออกมาขนาดนี้ แสดงให้เห็นถึงการตั้งใจทำ ตั้งใจคิดของทีมงาน คือทำละครออกมาตรงใจเรามาก เพราะเราเป็นพวกจินตนาการสูง ฉากไหนควรสโลว์โมชั่น ตรงไหนควรใส่ดนตรี ตรงไหนควรใส่อะไรยังไงถึงจะดี จะเหมาะ จึงจะทำให้ฉากดำเนินเรื่องสวยงาม บอกคำว่าเดียวว่ามันเป็นสิ่งที่เราอยากจะเห็น และเราก็ได้เห็นสักกะทีในเรื่องนี้ ฮ่า (รู้สึกเหมือนตูสมหวัง รู้สึกว่าตูตายตาหลับแล้ว)
ฉากแล้วก็มาพูดถึงเรื่องบทมั่ง ในละคร เรามองว่าบทพูดธรรมชาติกันดีจัง ความสมเหตุสมผล อาจจะมีบ้างที่ยังแปลกใจ (อย่างเช่นทำไมมาเฟียฮ่องกงพูดไทยได้ ทำไมคุณตาคุณยายคนญี่ปุ่นใจดีจัง ช่วยพาสองคนไปพักที่บ้าน) แต่ก็ยังพอคิดกล้อมแกล้มปลอบใจตัวเองไปได้ว่าเรื่องพูดไทยได้คงจะมีเฉลยในตอนต่อๆ ไปหรือเปล่า หรือถ้าไม่มีจริงๆ ตูคิดเอาเองก็ได้ฟะว่าเป็นมาเฟียต้องทำธุรกิจ เลยต้องหัดพูดไว้หลายๆ ภาษา ส่วนคนญี่ปุ่นเห็นเขาเล่าว่าใจดีไม่แพ้คนไทย เลยผ่านไปก่อน ไม่อยากคิดมากเดี๋ยวจะดูไม่สนุก (แต่ก็ต้องคิดแหละ ก็มันประหลาดใจนี่หว่า) แต่ถึงจะมีที่สงสัยแล้วยังไม่ได้คำตอบ ก็ใช่ว่ามันจะไม่สมเหตุสมผล และไม่มีคำตอบให้กับคำถามเราไปหมด มันมีค่ะ ข้อสงสัยที่เราอยากถามว่าทำไมคู่ต่อสู้ของพระเอก คือเฉินหมิง มันหน้าโครตหวานเลยฟะ โอ้ย ไม่เห็นจะดุเลยหน่อมแน้มชิปเป๋ง ตอนแรกขัดใจมาก แต่เมื่อดูต่อไปก็ได้รับคำตอบแล้วละว่าทำไมไอหมอนี่มันดูปวกเปียก ดูไม่น่าจะสู้ลูกผู้ชายพันธุ์ดี (คนละเรื่องป่ะแก)ของเราได้ คำตอบนี้เราได้รับมาจากปากบอสแดเนียลเอง แล้วก็ฉากที่เฉินวาดรูปอยู่แล้วพ่อสั่งให้ไปสู้กับลูกน้องนั่นอีก
โอ้ย ดูตอนแรกก็ชมแล้วเหรอ หลายคนคงคิดหยั่งงี่ใช่มั้ย บอกไว้เลยว่าเราเนี่ย ถ้าชอบคือจะออกมาชมตั้งกะตอนแรกมันนี่แหละ แต่จะชมยาวๆ ให้คนที่ไม่คิดจะดู ได้รู้ว่าแค่ตอนแรกก็ทำให้รู้สึกถึงความเซอร์ไพรส์ได้แล้วนะ ไปดูเถอะ ไปดูเอาเองก่อนว่าที่เราพูดมามันจริงไหม (นี่คั้นออกมาจากใจเลยนะยะ) อีกอย่างที่ชอบคือความเป็นมนุษย์ในเรื่องนี้ มนุษย์ที่มีหลายอารมณ์ หลากกิริยา ความสมเหตุสมผลของตัวละคร ทำให้เรารู้สึกประทับใจ เริ่มที่พระเอก ดูแล้วเห็นเลยว่าไม่ใช่เย็นชาสระอายาวเท่าขบวนรถไฟ แต่บอสแค่เป็นคนที่ชอบ ทำ มากกว่า พูด ซึ่งเรามองว่านี่แหละ คือบุคลลิกของคนที่เป็นหัวหน้าของแก๊งค์มาเฟียจริงจัง เอาตรงๆ เราว่ามันไม่ได้เย็นชานะพระเอก เพราะยังมีมุมที่ยิ้ม(แบบแอบๆ) ไม่ใช่เจอกันม่ามก็แข็งใส่อย่างเดียว มันมีหลายมุม ไม่เก๊กหยิ่งหรือมึนตึงมากเกินมนุษย์อะไรประมาณนั้น และต้องชม พร้อมขอบใจที่มิกค์ ทองระย้าแฟนเราที่เล่นและแสดงในส่วนนี้ออกมาได้ดีด้วยแหละ โฮะๆ (อยากอวยอะ 555)
คนที่สองคือนางเอก มาตามเสตปค่ะ พูดมาก หาเรื่อง โลกสวย สดใส ยี้หล่อน อะไรเนี่ย แต่ๆๆ สิ่งที่ต่างคือไม่งี่เง่า เราชอบที่นางเอกบอกว่าตัวเองเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว (ซึ่งเราก็เป็นคนนิสัยแบบนี้แหละ) และชอบที่นางเอกไม่เอะอะ ดื้อดึงจนน่ารำคาญอย่างที่เคยเห็นทั่วๆ ไป และจะบอกว่าคนแบบนางเอกเนี่ย มีจริงๆ (เราคนนึงเป็นแบบนางเอกละ พูดมาก โลกสวย งอนง่ายหายเร็ว) ตัวละครสองคนนี้คือดูจับต้องได้จริงๆ ยังไม่รวมฝ้ายอีกคนที่ชอบ นางเป็นตัวแทนหญิงยุคใหม่ค่ะ ไม่กรี๊ดเวลาปู้ชายถอดเสื้อ แต่ทำตาหื่นเวลาผู้ชายถอดเสื้อ อันนี้ให้ผ่าน ชอบ จับต้องได้เช่นกัน (เพราะเป็นสายหื่นค่ะ รู้ดี อิอิ)
เอาละ สุดท้าย มาชมที่นักแสดงบ้าง บอกไว้ตรงนี้เลยว่าชอบมิกค์ ทองระย้าอยู่คนเดียวนี่แหละทั้งช่อง แต่ เราเป็นติ่งที่ไม่อวยอยากเดียวนะคะ เพราะชอบเลยต้องติด้วย เดี๋ยวคนอื่นหาว่าหลงปู้ชายจนโงหัวไม่ขึ้น
การแสดงของมิกค์ เรารู้สึกว่าเขาก็ทำได้ดี แต่ติดที่เสียง บางทีมันไม่โหดเท่าไหร่ มันไม่เข้มพอ ตรงเสียงเลยลดความดุของตัวบอสไป แต่เรื่องสายตากับความหล่อเจ๊ให้ผ่าน รูปร่างเจ๊ให้สิบ อินเนอร์จัดได้ ท่าบู๊สวย แย่งฟ้าใสกันสิคะ รออะไร (หะ!)
ต่อมาพิม กับบทฟ้าใส คือบทนี้จะว่าเล่นง่ายก็ง่ายนะ แต่สำหรับบางคน ใช่จะเล่นแล้วเหมาะ บทฟ้าใสตามที่ดูและฟังจากปากตัวละครในเรื่อง คือต้องเด็กไม่รู้จักโต สดใส ยิ้มแย้ม ร่าเริง ซึ่งบางคนถ้าลุคไม่ให้คือตายเลยนะ เพราะมันจะทำให้ดูไม่ธรรมชาติ ดูแอ๊บเด็กมากกว่าเป็นคนแบบนี้จริงๆ ส่วนตัวอย่างที่บอกนิสัยเราเหมือนกับฟ้าใสค่อนข้างเยอะ เราเลยมองว่าบทนี้ถ้าไม่ใช่พิมเล่นแล้วใครจะเหมาะอีกบ้าง จริงๆ คิดว่าหลายคนในช่องพอได้ แต่หน้าตาพิมดูเหมือนเด็กน้อยดี ดูละไม่ขัดใจหรือหมั่นไส้ อันนี้แคสมาได้ตรงใจ ตรงบุคลิคดีค่ะ ปลาบปลื้มใจ อิอิ
ฝ้าย หล่อน ฉันชอบหล่อนมาก สาวสายหื่น และโสด ตามแบบฉบับสาวหลายคนในพันทิป (ระวังโดนถีบ) เราชอบน้ำหวานบทนี้มาก ดูตลกจริงจัง ยิ่งตอนเห็นหุ่นเปียว พูดแล้วมองหุ่น พูดแล้วมองหุ่น คือจะบอกว่าฉันเจอแล้ว! หัวหน้าสายหื่นของแท้ของพวกเรา 55555555555
มาที่พี่เปียว เจ้าพระคุณรุนช่อง เสียงนุ่ม น่าฟัง หุ่นน่าฟัดจนอยากเลียจอตามคนดูจีนจริงๆ อันที่จริงแก๊งค์พระเอกนี่น่าจะไปเป็นบอยแบนด์มากกว่ามาเฟียนะคะพี่ หนูว่า
คนสุดท้าย อาเฉิน บอกตามตรงว่าออกจากเสือขาวแล้วไปตั้งวงบอยแบนด์มังกรทองกับพวกนั้นเถอะนะ รุ่งแน่นอน (หา! แค่เนี่ย) ล้อเล่นค่ะ 5555 สำหรับนักแสดงรุ่นใหม่ เราว่าบูมเล่นดีแล้วนะ แต่เสียงจะหวานหูไปไหนไม่รู้ ลักยิ้มนั่นอีก ดูแล้วเหมาะกับบทเฉินจริงๆ น่ะแหละที่ว่าไม่ได้คิดจะมาเป็นหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียอะไรนี่นักหรอก แต่อยากจะเป็นบอยแบนด์ เอ๊ย ศิลปินวาดรูปไรงี้มากกว่าแหละ เวลาบู๊อาจจะยังไม่แข็งแรงหรือสวยเท่ามิกซ์ (ก็นั่นลูกผู้ชายพันธ์ดีนะยะ) แตเราก็ถือว่าพอฟาดฟันบรรลัยกับพระเอกได้ ดูให้ลุ้นด้วยว่าจะสู้ไหวหรือไม่ไหว จุดนี้ช่วยให้เราลุ้นทุกทีสิน่า เวลาสองคนนี้ต่อสู้กัน
นักแสดงที่เหลืออย่าเสียใจ ทุกคนแสดงกันดีหมดค่ะ ขวัญเองก็ดูร้ายแบบไม่ตลาดสมกับการเป็นคุณหมอจริง เพียงแต่เราอาจจะยกมาพูดจนละเอียดทุกคนไม่ได้ เพราะเพิ่งดูไปสองตอนเท่านั้น และสัญญาว่าจะดูต่อไปจนจบด้วย
ข้อเสียที่อยากติมีเรื่องเดียวแหละคือการแต่งหน้า อันนี้ขัดใจมาก ถ้าเปลี่ยนได้อยากให้ปรับนะคะ บางฉากก็อย่างเช่นตอนพระเอกพานางเอกหนีมาอยู่บ้านคุณตาคุณยายคนญี่ปุ่น ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ไม่ได้เอากระเป๋ามา แต่ขนตานางเด้งตลอด ขนาดวันสุดท้าย หนีไปนอนป่ากับพระเอก ขนตาก็ยังเด้ง อายไลเนอร์ยังกรีด เราว่าพิมหน้าใส น่ารัก อยู่แล้ว บางฉากถ้าไม่ติดขนตายังไงก็ดูดีแน่ อีกคนก็น้ำหวาน ขนาดอาบน้ำ เครื่องสำอางก็ยังมีให้เห็นอยู่ ทั้งๆ ที่เอาผ้าซับหน้า คือเราอาจจะจ้องจับผิดมากไป แต่เราเห็นบ่นกันมาหลายเรื่องแล้ว และด้วยความที่ชอบดูซีรีย์เกาหลีมากไปหน่อย เราเลยขัดใจจริงๆ กับจุดนี้อะคะ เรามองว่าความสมจริงในส่วนนี้ก็สำคัญ เพราะมันจะทำให้คนดูอินและเชื่อได้มากขึ้นกว่าเดิม
เอาเป็นว่าอวยมาจะหมื่นตัวอักษรอีกละ แต่ก็เพราะว่าชอบและอยากจะชมจริงๆ ถึงต้องมาเขียนขนาดนี้ นี่ถ้าอ่านนิยายมาก่อน อาจจะยาวกว่านี้ก็ได้ ฮ่า แต่นี่จะตามไปอ่านเพราะละครนี่แหละค่ะ สุดท้ายนี้ขอบคุณที่ตั้งใจทำผลงานออกมาให้ได้ชมกัน เราเชื่อว่าพี่เติ้ลทำได้ ขนาดรายละเอียดเล็กน้อยยังทำได้ คิดว่าต่อไปคงไม่ไกลแล้วละที่จะเห็นละครไทยเป็นกระแสไปทั่วเอเชียบ้าง และอาจจะเลยไปจนถึงเอเชียบวกสามด้วย ( แค่หวังนะคะ เป็นความหวังของเราเท่านั้น ซึ่งอย่างน้อยจีนก็เริ่มหันมาสนใจละครไทยกันมากขึ้นแล้ว เวียดนามก็ด้วย) เชื่อว่าถ้าตั้งใจทำ ยังไงก็ต้องได้เห็นสักวันนึงแน่ค่ะ
ปล. นี่เป็นความเห็นส่วนตัวอันยาวเหยียดของเราเท่านั้น ใครเห็นต่างก็ย่อมได้ เราไม่ว่าอะไรค่ะ ต่างคนต่างความคิด เราแค่อยากมาบอกให้คนที่ไม่คิดดูลองไปดูกัน หวังจะไม่ทำให้เราผิดหวังไปถึงตอนจบ และประทับใจได้อย่างเรื่องเลื่อมสลับลายนะคะ ขอบคุณมากค่ะกับการตามอ่าน ขอบคุณจากใจจริงค่ะ จริงๆ มีที่อยากจะเขียนชมอีกมาก แต่กลัวจะยาวจนถึง คห.5 และกลัวว่าถ้ารอให้ดูถึงตอนล่าสุดแล้วมาเขียน อาจจะต้องเขียนยาว จนถึงคห. 10 (ว่าแล้วก็ขอตัวไปดูต่อให้ทันตอนล่าสุดดีกว่า อิอิ)
กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ กับกาลครั้งหนึ่งที่ฉันได้ดู…และเหตุผลที่อยากให้คุณได้ดูไปด้วยกัน!
บอกตามตรงว่าปกติจะไม่ค่อยอวยละครฟินจิกหมอนสักเท่าไหร่นะ เพราะส่วนตัวเราชอบดูละครแนวดราม่าสะท้อนสังคมอะไรเทือกนี้มากกว่า แต่วันนี้ต้องมาอวย เพราะอดไม่ได้กับการได้เห็นการพัฒนาการที่ดีของละครไทย และคงอดไม่ได้ ถ้าจะไม่ได้ชื่นชมพี่เติ้ล ตะวัน จารุจินดาและทีมงานมงคลการละคร คืออยากชมมาก แต่แน่นอนว่าต้องมีข้อติด้วย และหวังว่าทางทีมงานของพี่เติ้ล จะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น จากที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งถ้าทำได้ เราเชื่อว่าสักวันนึง ละครไทยอาจจะดีพอจนเทียบกับทางฝั่งเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น และไต้หวันได้แน่ๆ
กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ อันที่จริงอยู่ในสายตาเรามานานแล้วเพราะได้ยินว่าพี่เติ้ลหยิบเอาไปทำ จากเลื่อมสลับลาย ทำให้เชื่อว่างานของพี่เติ้ลจะต้องออกมาดี ไม่ทำให้คนดูผิดหวัง แม้ว่าเราจะยี้แนวโรแมนติก มาเฟีย นางเอกมีเหตุให้เจอพระเอกโดยบังเอิญอย่างอกหัก หน้าเหมือนคนรักเก่าอะไรเทือกนี้มากก็เถอะ แต่เพราะเป็นพี่เติ้ล เลยอยากรู้ว่าเขาจะทำละครแนวๆ นี้ออกมายังไง จะฉีกแนว แหวกอะไรออกไปไหม เพราะเราเบื่อเหลือเกินกับพระเอกเย็นชา ไร้หัวใจ กับนางเอกพูดมาก สดใส มองโลกในแง่ดี ครบสูตรตามแบบฉบับที่เราเห็นมาจนเกลื่อน
พอถึงวันที่ได้ดู (เราดูย้อนหลังนะคะ) บอกได้คำเดียวว่าชอบมาก! ชอบตั้งแต่ฉากแรก ในส่วนนี้เราจะขอชมถึงเรื่องฉากแต่ละฉากก่อน โดยจะไล่เท่าที่จำได้เพราะรู้สึกเซอร์ไพรส์เหลือเกิน เรายังไม่ขอพูดถึงหนุ่มๆ ในเรื่องนะ เพราะเดี๋ยวจะหาว่าเราสนใจแต่ผู้ชาย ดูเรื่องนี้เพราะผู้ชายหล่ออย่างเดียว 5555
ถึงจะเป็นแค่ฉาก แต่เรามองว่าสิ่งนี้ก็คือศิลปะอย่างหนึ่ง การดีไซน์ฉาก (ขอใช้คำนี้ละกัน คิดไม่ออก) แต่ละฉากของละครเรื่องนี้ บอกเลยว่าเซอรไพรส์และดูใช้ความคิดมากกว่าใส่ๆ ลงไปแค่ให้มันเดินเรื่องไปถึงตอนจบ ตั้งแต่ดูฉากของตอนแรกคือทำเราประทับใจมาก และนึกไปถึงซีรีย์เกาหลีที่เพิ่งดูจบ ฉากโบตั๋นถูกแดเนียลชายคนรักยิ่งตกลงไปในน้ำ เราชอบมาก พอเพลงขึ้น โบตั๋นค่อยๆ จมลงไปเรื่อย มันกินใจและทำให้เรารู้สึกอึ้งอะ พูดไม่ถูกคือเศร้า หดหู่ แต่ก็ให้ความรู้สึกสวยงามที่สุดกับการเปิดเรื่องของละครเรื่องนี้อะ
ยังไม่รวมถึงฉากอื่นๆ อีกนะคะ อย่างฉากฝ้ายเมาแล้วล้มใส่จักรยาน จนจักรยานล้มต่อกันเป็นโดมิโน่ ฉากการเจอกันครั้งแรกของบอสกับฟ้าใส ตอนที่ดูคือลุ้นมาก อยากให้เห็นกันสักที แต่พอเห็นก็ไม่ใช่ว่าเห็นแล้วอึ้ง แต่คือ…เห็นแล้วตาม ตามไปมองผ่านช่องว่างของชั้นวางของ ตามไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ตามไปให้นางเอกด่า (ตรงนี้ฮาและชอบมาก ตอนที่นางเอกร้องเฮ้ย! ตามฉันทำไมคือชอบมาก ตลกและรู้สึกสัมผัสได้ในความเป็นจริง 555) ฉากการต่อสู้ ยอมรับว่าเวลาตีกันเยอะๆ เรายังมองว่าเหมือนเด็กมัธยมญี่ปุ่นไฟว้กัน แต่พอสองหัวหน้าเดินฝ่าลูกน้องมาซัดกันนี่แหละ รู้สึกว่ามันเด่น และดูดีมากเลย ฉากสู้ด้วยเนคไท ฉากสู้กันหน้าโรงแรม โดยเฉพาะตอนที่คู่อริจับดาบฟัน แล้วบอสอุ้มฟ้าใสหมุนหลบฉากพระเอกรัวกระสุนใส่รถของอริหลังออกมาจากบ้านคุณตา แล้วกระสุนหมด หนีไปในป่า อันนี้เด็ดค่ะ ชอบ 5555 (ปกติหลายเรื่องม่ามเห็นยิงกันหยั่งกะพกกระสุนยัดใส่กางเกงในมาเป็นกิโล)
นี่ที่พูดมาคือตอนแรกกับตอนสองนิดหน่อยนะคะ ขนาดตอนแรกยังปล่อยของออกมาขนาดนี้ แสดงให้เห็นถึงการตั้งใจทำ ตั้งใจคิดของทีมงาน คือทำละครออกมาตรงใจเรามาก เพราะเราเป็นพวกจินตนาการสูง ฉากไหนควรสโลว์โมชั่น ตรงไหนควรใส่ดนตรี ตรงไหนควรใส่อะไรยังไงถึงจะดี จะเหมาะ จึงจะทำให้ฉากดำเนินเรื่องสวยงาม บอกคำว่าเดียวว่ามันเป็นสิ่งที่เราอยากจะเห็น และเราก็ได้เห็นสักกะทีในเรื่องนี้ ฮ่า (รู้สึกเหมือนตูสมหวัง รู้สึกว่าตูตายตาหลับแล้ว)
ฉากแล้วก็มาพูดถึงเรื่องบทมั่ง ในละคร เรามองว่าบทพูดธรรมชาติกันดีจัง ความสมเหตุสมผล อาจจะมีบ้างที่ยังแปลกใจ (อย่างเช่นทำไมมาเฟียฮ่องกงพูดไทยได้ ทำไมคุณตาคุณยายคนญี่ปุ่นใจดีจัง ช่วยพาสองคนไปพักที่บ้าน) แต่ก็ยังพอคิดกล้อมแกล้มปลอบใจตัวเองไปได้ว่าเรื่องพูดไทยได้คงจะมีเฉลยในตอนต่อๆ ไปหรือเปล่า หรือถ้าไม่มีจริงๆ ตูคิดเอาเองก็ได้ฟะว่าเป็นมาเฟียต้องทำธุรกิจ เลยต้องหัดพูดไว้หลายๆ ภาษา ส่วนคนญี่ปุ่นเห็นเขาเล่าว่าใจดีไม่แพ้คนไทย เลยผ่านไปก่อน ไม่อยากคิดมากเดี๋ยวจะดูไม่สนุก (แต่ก็ต้องคิดแหละ ก็มันประหลาดใจนี่หว่า) แต่ถึงจะมีที่สงสัยแล้วยังไม่ได้คำตอบ ก็ใช่ว่ามันจะไม่สมเหตุสมผล และไม่มีคำตอบให้กับคำถามเราไปหมด มันมีค่ะ ข้อสงสัยที่เราอยากถามว่าทำไมคู่ต่อสู้ของพระเอก คือเฉินหมิง มันหน้าโครตหวานเลยฟะ โอ้ย ไม่เห็นจะดุเลยหน่อมแน้มชิปเป๋ง ตอนแรกขัดใจมาก แต่เมื่อดูต่อไปก็ได้รับคำตอบแล้วละว่าทำไมไอหมอนี่มันดูปวกเปียก ดูไม่น่าจะสู้ลูกผู้ชายพันธุ์ดี (คนละเรื่องป่ะแก)ของเราได้ คำตอบนี้เราได้รับมาจากปากบอสแดเนียลเอง แล้วก็ฉากที่เฉินวาดรูปอยู่แล้วพ่อสั่งให้ไปสู้กับลูกน้องนั่นอีก
โอ้ย ดูตอนแรกก็ชมแล้วเหรอ หลายคนคงคิดหยั่งงี่ใช่มั้ย บอกไว้เลยว่าเราเนี่ย ถ้าชอบคือจะออกมาชมตั้งกะตอนแรกมันนี่แหละ แต่จะชมยาวๆ ให้คนที่ไม่คิดจะดู ได้รู้ว่าแค่ตอนแรกก็ทำให้รู้สึกถึงความเซอร์ไพรส์ได้แล้วนะ ไปดูเถอะ ไปดูเอาเองก่อนว่าที่เราพูดมามันจริงไหม (นี่คั้นออกมาจากใจเลยนะยะ) อีกอย่างที่ชอบคือความเป็นมนุษย์ในเรื่องนี้ มนุษย์ที่มีหลายอารมณ์ หลากกิริยา ความสมเหตุสมผลของตัวละคร ทำให้เรารู้สึกประทับใจ เริ่มที่พระเอก ดูแล้วเห็นเลยว่าไม่ใช่เย็นชาสระอายาวเท่าขบวนรถไฟ แต่บอสแค่เป็นคนที่ชอบ ทำ มากกว่า พูด ซึ่งเรามองว่านี่แหละ คือบุคลลิกของคนที่เป็นหัวหน้าของแก๊งค์มาเฟียจริงจัง เอาตรงๆ เราว่ามันไม่ได้เย็นชานะพระเอก เพราะยังมีมุมที่ยิ้ม(แบบแอบๆ) ไม่ใช่เจอกันม่ามก็แข็งใส่อย่างเดียว มันมีหลายมุม ไม่เก๊กหยิ่งหรือมึนตึงมากเกินมนุษย์อะไรประมาณนั้น และต้องชม พร้อมขอบใจที่มิกค์ ทองระย้าแฟนเราที่เล่นและแสดงในส่วนนี้ออกมาได้ดีด้วยแหละ โฮะๆ (อยากอวยอะ 555)
คนที่สองคือนางเอก มาตามเสตปค่ะ พูดมาก หาเรื่อง โลกสวย สดใส ยี้หล่อน อะไรเนี่ย แต่ๆๆ สิ่งที่ต่างคือไม่งี่เง่า เราชอบที่นางเอกบอกว่าตัวเองเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว (ซึ่งเราก็เป็นคนนิสัยแบบนี้แหละ) และชอบที่นางเอกไม่เอะอะ ดื้อดึงจนน่ารำคาญอย่างที่เคยเห็นทั่วๆ ไป และจะบอกว่าคนแบบนางเอกเนี่ย มีจริงๆ (เราคนนึงเป็นแบบนางเอกละ พูดมาก โลกสวย งอนง่ายหายเร็ว) ตัวละครสองคนนี้คือดูจับต้องได้จริงๆ ยังไม่รวมฝ้ายอีกคนที่ชอบ นางเป็นตัวแทนหญิงยุคใหม่ค่ะ ไม่กรี๊ดเวลาปู้ชายถอดเสื้อ แต่ทำตาหื่นเวลาผู้ชายถอดเสื้อ อันนี้ให้ผ่าน ชอบ จับต้องได้เช่นกัน (เพราะเป็นสายหื่นค่ะ รู้ดี อิอิ)
เอาละ สุดท้าย มาชมที่นักแสดงบ้าง บอกไว้ตรงนี้เลยว่าชอบมิกค์ ทองระย้าอยู่คนเดียวนี่แหละทั้งช่อง แต่ เราเป็นติ่งที่ไม่อวยอยากเดียวนะคะ เพราะชอบเลยต้องติด้วย เดี๋ยวคนอื่นหาว่าหลงปู้ชายจนโงหัวไม่ขึ้น
การแสดงของมิกค์ เรารู้สึกว่าเขาก็ทำได้ดี แต่ติดที่เสียง บางทีมันไม่โหดเท่าไหร่ มันไม่เข้มพอ ตรงเสียงเลยลดความดุของตัวบอสไป แต่เรื่องสายตากับความหล่อเจ๊ให้ผ่าน รูปร่างเจ๊ให้สิบ อินเนอร์จัดได้ ท่าบู๊สวย แย่งฟ้าใสกันสิคะ รออะไร (หะ!)
ต่อมาพิม กับบทฟ้าใส คือบทนี้จะว่าเล่นง่ายก็ง่ายนะ แต่สำหรับบางคน ใช่จะเล่นแล้วเหมาะ บทฟ้าใสตามที่ดูและฟังจากปากตัวละครในเรื่อง คือต้องเด็กไม่รู้จักโต สดใส ยิ้มแย้ม ร่าเริง ซึ่งบางคนถ้าลุคไม่ให้คือตายเลยนะ เพราะมันจะทำให้ดูไม่ธรรมชาติ ดูแอ๊บเด็กมากกว่าเป็นคนแบบนี้จริงๆ ส่วนตัวอย่างที่บอกนิสัยเราเหมือนกับฟ้าใสค่อนข้างเยอะ เราเลยมองว่าบทนี้ถ้าไม่ใช่พิมเล่นแล้วใครจะเหมาะอีกบ้าง จริงๆ คิดว่าหลายคนในช่องพอได้ แต่หน้าตาพิมดูเหมือนเด็กน้อยดี ดูละไม่ขัดใจหรือหมั่นไส้ อันนี้แคสมาได้ตรงใจ ตรงบุคลิคดีค่ะ ปลาบปลื้มใจ อิอิ
ฝ้าย หล่อน ฉันชอบหล่อนมาก สาวสายหื่น และโสด ตามแบบฉบับสาวหลายคนในพันทิป (ระวังโดนถีบ) เราชอบน้ำหวานบทนี้มาก ดูตลกจริงจัง ยิ่งตอนเห็นหุ่นเปียว พูดแล้วมองหุ่น พูดแล้วมองหุ่น คือจะบอกว่าฉันเจอแล้ว! หัวหน้าสายหื่นของแท้ของพวกเรา 55555555555
มาที่พี่เปียว เจ้าพระคุณรุนช่อง เสียงนุ่ม น่าฟัง หุ่นน่าฟัดจนอยากเลียจอตามคนดูจีนจริงๆ อันที่จริงแก๊งค์พระเอกนี่น่าจะไปเป็นบอยแบนด์มากกว่ามาเฟียนะคะพี่ หนูว่า
คนสุดท้าย อาเฉิน บอกตามตรงว่าออกจากเสือขาวแล้วไปตั้งวงบอยแบนด์มังกรทองกับพวกนั้นเถอะนะ รุ่งแน่นอน (หา! แค่เนี่ย) ล้อเล่นค่ะ 5555 สำหรับนักแสดงรุ่นใหม่ เราว่าบูมเล่นดีแล้วนะ แต่เสียงจะหวานหูไปไหนไม่รู้ ลักยิ้มนั่นอีก ดูแล้วเหมาะกับบทเฉินจริงๆ น่ะแหละที่ว่าไม่ได้คิดจะมาเป็นหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียอะไรนี่นักหรอก แต่อยากจะเป็นบอยแบนด์ เอ๊ย ศิลปินวาดรูปไรงี้มากกว่าแหละ เวลาบู๊อาจจะยังไม่แข็งแรงหรือสวยเท่ามิกซ์ (ก็นั่นลูกผู้ชายพันธ์ดีนะยะ) แตเราก็ถือว่าพอฟาดฟันบรรลัยกับพระเอกได้ ดูให้ลุ้นด้วยว่าจะสู้ไหวหรือไม่ไหว จุดนี้ช่วยให้เราลุ้นทุกทีสิน่า เวลาสองคนนี้ต่อสู้กัน
นักแสดงที่เหลืออย่าเสียใจ ทุกคนแสดงกันดีหมดค่ะ ขวัญเองก็ดูร้ายแบบไม่ตลาดสมกับการเป็นคุณหมอจริง เพียงแต่เราอาจจะยกมาพูดจนละเอียดทุกคนไม่ได้ เพราะเพิ่งดูไปสองตอนเท่านั้น และสัญญาว่าจะดูต่อไปจนจบด้วย
ข้อเสียที่อยากติมีเรื่องเดียวแหละคือการแต่งหน้า อันนี้ขัดใจมาก ถ้าเปลี่ยนได้อยากให้ปรับนะคะ บางฉากก็อย่างเช่นตอนพระเอกพานางเอกหนีมาอยู่บ้านคุณตาคุณยายคนญี่ปุ่น ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ไม่ได้เอากระเป๋ามา แต่ขนตานางเด้งตลอด ขนาดวันสุดท้าย หนีไปนอนป่ากับพระเอก ขนตาก็ยังเด้ง อายไลเนอร์ยังกรีด เราว่าพิมหน้าใส น่ารัก อยู่แล้ว บางฉากถ้าไม่ติดขนตายังไงก็ดูดีแน่ อีกคนก็น้ำหวาน ขนาดอาบน้ำ เครื่องสำอางก็ยังมีให้เห็นอยู่ ทั้งๆ ที่เอาผ้าซับหน้า คือเราอาจจะจ้องจับผิดมากไป แต่เราเห็นบ่นกันมาหลายเรื่องแล้ว และด้วยความที่ชอบดูซีรีย์เกาหลีมากไปหน่อย เราเลยขัดใจจริงๆ กับจุดนี้อะคะ เรามองว่าความสมจริงในส่วนนี้ก็สำคัญ เพราะมันจะทำให้คนดูอินและเชื่อได้มากขึ้นกว่าเดิม
เอาเป็นว่าอวยมาจะหมื่นตัวอักษรอีกละ แต่ก็เพราะว่าชอบและอยากจะชมจริงๆ ถึงต้องมาเขียนขนาดนี้ นี่ถ้าอ่านนิยายมาก่อน อาจจะยาวกว่านี้ก็ได้ ฮ่า แต่นี่จะตามไปอ่านเพราะละครนี่แหละค่ะ สุดท้ายนี้ขอบคุณที่ตั้งใจทำผลงานออกมาให้ได้ชมกัน เราเชื่อว่าพี่เติ้ลทำได้ ขนาดรายละเอียดเล็กน้อยยังทำได้ คิดว่าต่อไปคงไม่ไกลแล้วละที่จะเห็นละครไทยเป็นกระแสไปทั่วเอเชียบ้าง และอาจจะเลยไปจนถึงเอเชียบวกสามด้วย ( แค่หวังนะคะ เป็นความหวังของเราเท่านั้น ซึ่งอย่างน้อยจีนก็เริ่มหันมาสนใจละครไทยกันมากขึ้นแล้ว เวียดนามก็ด้วย) เชื่อว่าถ้าตั้งใจทำ ยังไงก็ต้องได้เห็นสักวันนึงแน่ค่ะ
ปล. นี่เป็นความเห็นส่วนตัวอันยาวเหยียดของเราเท่านั้น ใครเห็นต่างก็ย่อมได้ เราไม่ว่าอะไรค่ะ ต่างคนต่างความคิด เราแค่อยากมาบอกให้คนที่ไม่คิดดูลองไปดูกัน หวังจะไม่ทำให้เราผิดหวังไปถึงตอนจบ และประทับใจได้อย่างเรื่องเลื่อมสลับลายนะคะ ขอบคุณมากค่ะกับการตามอ่าน ขอบคุณจากใจจริงค่ะ จริงๆ มีที่อยากจะเขียนชมอีกมาก แต่กลัวจะยาวจนถึง คห.5 และกลัวว่าถ้ารอให้ดูถึงตอนล่าสุดแล้วมาเขียน อาจจะต้องเขียนยาว จนถึงคห. 10 (ว่าแล้วก็ขอตัวไปดูต่อให้ทันตอนล่าสุดดีกว่า อิอิ)