เมื่อความเโกรธ ความเกลียดที่สะสมมานานของผมดับลง เพราะ...

เมื่อเเต่ก่อนเป็นสิบๆปีมาแล้ว ผมเคยโกรธเกลียดคนๆนึงมากๆ เหตุเพราะผมโดนโกงจากการซื้อขายออนไลน์
คือโอนไม่ส่งของแหละนานแล้วละ แต่เจ็บฝังใจมานานเพราะบอกจะโอนคืนให้แต่ไม่คืนซักทีจนผมยอมแพ้ไม่โทรไม่ทวงละ แช่งอย่างเดียว

จนเมื่อไม่นานผมลองหาชื่อคนนี้ในเฟส เจอครับ แต่ลบไปแล้วก็เจออีกคนนึง นามสกุลเดียวกันอยู่ใกล้ๆกัน แต่ลุกสาวเค้าป่วย เข้าโรงพยาบาลจนเป็นบ้านไปแล้ว
ทำให้รู้สึกสงสาร เอ้าถึงไม่ใช่คนนี้เค้าอาจเป็นญาติกันถือว่า ทำบุญละกัน ตอนนี้ก็ อโหสิกรรมไป

แล้วก็มีอีกคนเป็นญาติๆทางแฟน เค้าจะชอบพุดชอบให้คนแถวๆบ้านรวมทั้งแฟนรวมลุกสาวและผม ทำในแบบที่เค้าชอบ เช่น กลัวผี ศัทธานับถือพุทธต้องคล้องพระ คล้องตะกุดอะไรเต็มคอไปหมด ลุกสาวผมก็โดนด้วย แต่มีผมคนเดียวไม่คล้องไม่สนใจวัตถุของขลังอะไรต่างๆ
แล้วเวลาปีใหม่ทีก็จะพากันไปลอดโบสแก้ชงอะไรต่าง
ก็พากันแห่ไป เเต่ผมก็ไม่สนใจก็เลยถุกมองว่าเป็นคนบาป
ไม่ดีไปเลย ก็รู้สึกไม่ชอบเค้าแหละครับ แต่ไม่ถึงกับเกลียด

แต่ตอนนี้คนนี้ กำลังแย่ครับ สุขภาพแย่มากๆ ทำงานเหนื่อยไม่ได้เลย หอบ
รู้สึกเห็นใจขึ้นมา เอ เรานี่จะโกรธเกลียดกันไปทำไม สุดท้ายมันก็จบ คิอล้มหายตายจากกันอยู่ดี เอาความโกรธความเกลียดเข้ามาเป็นทุกข์อยู่ตั้งนาน ให้มันเกาะใจเรามาตั้งนาน วางลงแล้วทำให้รู้สึกโล่งสบายขึ้นมาเยอะเลย ลองดูครับ