เป็นกันมั้ย ผ่านไปเป็นปีแต่ยังหยุดนึกถึงคนบางคนไม่ได้

ไม่เจ็บ ไม่รู้สึกอะไร แต่ทำไมยังนึกถึง คนเรามันต้องใช้เวลานานสักเท่าไหร่ กว่าจะไม่นึกถึงคนนึง

ถ้ามีแฟนที่หน้าที่การงานดี ตำแหน่งดี เงินเดือนดี แต่ไม่ค่อยเอาใจใส่ / ไม่อดออมเก็บเงิน / กินเหล้าเก่ง / ชอบเฮฮาปาร์ตี้เป็นที่นึกถึงของเพื่อนฝูง / มีหนี้สินที่จ่ายแต่ขั้นต่ำ / สอบตกแผนการใช้เงิน / หน้า

คิดถึงคนๆนึงที่เคยคุยด้วย คนที่มีเรื่องอะไรจะปรึกษากัน ทำตัวเหมือนติดกันตลอดเวลา อยากระบาย อยากบอกว่าคิดถึงมากๆ เป็นห่วงเสมอ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทักไปโทรไปไม่ได้ เพราะจบดันไปแบบไม่มีดีเลย ผมเองก็ไม่เข้า

เศร้าๆ หวิวๆ เหมือนคนอกหัก ทั้งที่ไม่ได้มีใครมาทำอะไร หาไรทำก็แล้ว ไปเที่ยวก็แล้ว ไม่หาย

บางทีการที่เรานึกถึงใครสักคนที่ยังเป็นไปไม่ได้ มันก็ดีแล้วเนาะที่ได้อยู่แค่นี้แบบนี้ จนเราได้เจอกับคนที่คู่ควรกับคนที่ดีกว่าืรู้สึกดีนะ แต่ก็รู้สึกนอยๆไปพร้อมกัน

หาคนคุยด้วย

อยากได้พี่ได้น้องไปบอกพ่อแม่โน่นไม่ต้องมาคุยกะกู ห่านจิก

รู้สึกดี กับ ชอบ เหมือนกันมั้ย ถ้ารู้สึกดีแปลว่าชอบมั้ย ??

คือมั้ยเข้าใจอ่ะ จะคบกันนี่อายุมีผลขนาดนั้นเลยหรืองัย