วันนั้นเราเจอ ผู้ชายคนนึ่งเขาน่ารักดีแล้วก็เป็นเด็กกางเกงน้ำเงิน เพราะว่าเราชอบเด็กกางเกงน้ำเงินเกือบทุกคน แต่เด็กกางเกงน้ำเงินคนนี้เค้าไม่เหมือนกับคนอื่นเพราะเรารู้สึกชอบเค้า เราก็รู้สึกดีพอเรากลับไปบ้านเราก็เฝ้ารอวันประถมนิเทศไวๆเพื่อจะได้เจอคนคนนั้นอีก และวันนั้นก็มาถึง เรามารอเพื่อนที่หน้าวิลัยแล้วเราก็ได้เจอกับผู้ชายคนนั้นอีกคือเรารู้สึกดีมาที่ได้เจอเขา แล้ววันนี้เขาก็ใส่กางเกงสีน้ำเงินแบบเดิมมาพร้อมMแดงของเขาหมายเลขทะเบียน 6550 โหคือแบบตอนนั้นโคตรเท่อ่ะ เท่สุดๆอ่ะ แล้วเพื่อนเราก็มาเราเลยบอกให้เพื่อนเรา ให้หันไปดูเขาคนนั้น แล้วเราก็เดินเขาวิลัยไปกับเพื่อน ไปลงชื่อ พอทำกิจกรรมตอนเช้าเสร็จเราก็ไปถึงกิจกรรมตอนกลางคืน แล้วเราก็ขึ้นไปที่ห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเราก็ไปดูชื่อห้องแต่เราดูไปได้สักพัก ก็ไม่เห็นจะมีชื่อเราเลย อาจาร ถามเราว่า จะไปนอนไหนก็ได้ แต่ต้องเป็นตึกหก แต่เราเลือกไปนอนที่ชั้นสาม เรานอนตรง เครื่องกลพอดีเพราะเราไม่อยากนอนรวม เราเลยไปนอนตรงนั้น และเราก็จัดของเตรียมตัวใส่ชุดขาวเพื่อไปร่วมพิธีรับขวัญ พอเราร่วมพิธีรับขวัญเสร็จเราก็ขึ้นตึกมานอน เรานั่งสักพัก แล้วเขาคนนั้นก็เดินมาตอนแรกก็รู้สึกดีที่เขาเดินมา แล้วเค้าก็เดินมา ตรงมาที่เรา แล้วถามเราว่า ไปเป็นไร ไม่ได้เป็นไร เอ้าแล้วทำไมถึงออกมานอนข้างนอก อ่อ. เราไม่ชอบนอนรวม เข้าดิเขาไปนอนข้างในกับเรา ไม่อ่ะแกไปนอนเถอะ มีใครแกล้งรึป่าว ไม่มี ถ้ามีใครแกล้งบอกเรานะเดี๋ยวเราจัดการให้ อืม. แล้วเค้าก็เดินไป เราตอนนั้นคือรู้อยากไปนอนกับเค้าแต่ไม่เอาดีกว่าถ้าเค้ารู้ว่าเราไม่ใช่ผู้ชายเค้าจะรังเกลียดเราเอา คือเรารู้สึกดีอ่ะที่เค้าคนนั้นมาถามเรา แล้วเราก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไปนอน พอตื่นเช้ามา ก็เห็นเขาคนนั้นอีก แล้วเขาก็ถามเราว่า เมื่อคืนเป็นไงหลับไหม ก็หลับนะ. อ่อ แล้วเราก็เก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวจะลงไปข้างล่างเพื่อไปเตรียมตัวกลับบ้าน แล้วถึงเวลากลับบ้านเราก็เห็นเขาอีก เราดีใจนะที่เราเห็นเค้าอีก พอกลับบ้านมาเราก็เปิดเฟสดู เพื่อหาเฟสเขาคนนั้น เราหาไปหามาหานานมากแล้วก็ไม่เจอ เราเลยไปดูที่เพจวิลัย จนเลื่อนไปเลื่อนมาจนเจอรูปเขาคนนั้นราเลยคลิกไปดูเลยรู้ว่าเขาชื่อฟลุค แล้วเราก็ได้ชื่อเฟสเขามา เราเลยเพิ่มเพื่อน แล้วฟลุคก็รับเพื่อน แล้วเราก็ทักฟลุคไป
ฟลุคๆเราขอถามอะไรหน่อยดิ ??? จำเราได้ไหม อ่า เรื่องเมื่อคืนที่แกมาถามเราอ่ะตอนนั้นแกรู้รึป่าวว่าเราไม่ใช่ผู้ชายอ่ะ ไม่รุ้วะ คือเราจะบอกว่าเราไม่ใช่ผู้ชายนะขอให้แกอย่ารังเกลียดเรานะ นึกว่า ผช สงสารนึกว่ามีคนไล่ออกมา คือเราจะบอกว่าเราไม่ใช่ผู้ชายนะขอให้แกอย่ารังเกลียดเรานะ ถามเฉยๆนึกว่าเป้น ผช ตอนแรกนึกว่ามีคนแกล้ง ไม่มีก้ดีละ เฉยๆ เอาจิงๆก้ไม่ชอบ ทำไม่อ่ะเราอยากรู้ ไม่รุ้ไปละ อ่าๆเราขอบอกเลยนะ ว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ เราก็ไม่ได้แรดไม่ได้เป็นเหมือนกระเทยทั่วไปนะ เราขอแค่ไม่มีใครเกลียดเราก็พอแล้ว ไปและ ไม่เกลียด เป้นตุดนิ่งๆ ดีละไม่มีคนเกลียดหรอก อ่าขอบคุณนะ
แล้วนับแต่นั้นมาเราก็ติดตามข่าวสารฟลุคมาด้วยตลอด ไลค์ทุกไลค์ไม่เคยขาดสาย นั้นคือจุดเริ่มต้น ของเดือนแรกๆ เราก็รู้สึกชอบฟลุคมาก แล้วเราก็ได้รู้ว่าฟลุคเรียนโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษามาก่อน เป็นเด็กกรุงเทพฯ เราสืบเรื่องราวของฟลุคมาโดยตลอด จนรู้ว่าฟลุคเกิดวันที่ 14/10/43 บ้านอยู่ในภูผาล้อม พอถึงเวลา สองเดือนที่เราได้ชอบฟลุคมาตอนนี้เราเปลี่ยนจากการชอบมาเป็นรักไปแล้ว แล้วเราก็จ้องมองฟลุคทุกวัน จนกระทั่ง มีพี่การตลาดสองคน เดินมาที่ตรงอาหารแล้วฟลุคก็เดินไปหา ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีเลยเราก็พยายมคิดว่าพี่น้องพี่น้อง แต่มันก็คิดไม่ได้ เพราะว่าเราเห็นฟลุคเดินไปด้วย เราก็สืบอีกว่าพี่ ปวช2.การตลาดคนนั้นเป็นใครชื่ออะไร พี่เค้าชื่อมุข เราก็ไม่ค่อยชอบพี่เขาสักเท่าไหร่หรอก แต่จะให้ทำไงได้ก็คนรักของฟลุคนี่นา เราก้เลยต้องทำใจ พอเสร็จแล้วเราก้เห้นฟลุคกับพี่มุขตั้งสถานะกัน เรารู้สึกไม่ดีมากๆ จนกระทั่งฟลุคเลิกกับพี่มุขเราก็รุ้สึกดีมากๆแต่ก็ไม่แสดงออก จนเรากับพี่มุขทะเลาะกันตอนไหนก็ไม่รู้ พี่มุขก็แขวะเราทุกวัน แต่เราก็นิ่งๆไว เพราะว่าเราไม่ยากมีเรื่อง แล้วเราก็มาเรียนวิชาของอาจาร์ยราตรี เราก้ทำงานสักพักนึ่ง เราก็เห็นฟลุคแพร่ภาพสด เราก็เลยไปดูแป๊ปสักพักเราก็แคปหน้าจอเพื่อเอารูปฟลุคมา แล้วอาจารย์ก้เดินมา ไม่บอกอะไร อาจาร์ยก็ศัพท์คันเอ้าลง ทั้งที่เรายังไม่ได้บันทึกรูปของฟลุคเลย เราก็ไปนั่งร้องไห้กับเพื่อนสักพักเราก็กลับบ้าน แล้วพอมาวันที่ต่อมาเราเห็นฟลุคมาคุยกับเอ๊ะ เราก็ไปนั่งรองไห้อีก เพราะเอ๊ะก็เป็นเพื่อนเรามาก่อน เรารู้สึกผิดหวัง พอวันต่อมาเราก็ได้เห็นฟลุคตั้งรูปในไลน์ เป็นรูปทำมือ เลิฟ เราก็ได้ไปเห็นไลน์เอ๊ะก็เป็นเหมือนกัน เราก็ร้องไห้หนักมากจนหายใจไม่ทันน้องเราเลยไปบอกยาย แล้วยายก็เอาเราไปโรงบาล หมอก็ให้ดมแอมโมเนีย พอสักพัก เราก็ไปเอายามากินแล้วก็กลับบ้านมา พอวันต่อมาเป็นวันเกิดเพื่อนเราเลยไปกินหมูกระทะ ที่บ้านแพรวพิมลพรรณ เรากินสักพักเราก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมาเฉยๆ เราก็นั่งร้องไห้อีก จนมาถึงวันนี้เราก็เจอฟลุคที่โรงอาหารเราก็รู้สึกดีใจมากๆ เรามองฟลุคยังไงก็ไม่เบื่อ ต่อให้ฟลุคมานั่งมองหน้ากันเป็นปีก็ไม่เบื่อ เพราะเรารักฟลุคมากกว่าใครเลยมันอาจจ่ะมองว่าเวอร์แต่มันคือเรื่องจริงนะเรากลั่นออกมาจากใจแล้วจริงๆนะฟลุค ฟลุคลองไปถามใครก็ได้ที่เป็นเพื่อนเรานะว่า เกวเคยชอบใครมากที่สุดนานเท่าไหร่ เพื่อนเราก็จะตอบว่า 2-3 วัน มากสุด 3 อาทิตย์ ฟลุคเป็นคนแรกที่เรารักเลยมานาน เป็นเวลา 4เดือนครึ่งแล้ว แล้วเราก็จะรักตลอดไปด้วย เราเชื่อทุกคำพูดของฟลุคนะถ้าฟลุคพูดอะไรมา แต่เราทำไม่อย่างนึงคือ ให้เราเลิกรักฟลุค เราทำไม่ได้ แต่ถ้าให้เราไปตายยังง่ายกว่าเลย #แต่เค้าก็ไม่หันมาชอบเราเลยเราจะทำไงดีทุกคน
เราเป็นกระเทยแต่แอบชอบคน คนนึ่งอยู่แต่เค้าไม่สนใจเราเลย
ฟลุคๆเราขอถามอะไรหน่อยดิ ??? จำเราได้ไหม อ่า เรื่องเมื่อคืนที่แกมาถามเราอ่ะตอนนั้นแกรู้รึป่าวว่าเราไม่ใช่ผู้ชายอ่ะ ไม่รุ้วะ คือเราจะบอกว่าเราไม่ใช่ผู้ชายนะขอให้แกอย่ารังเกลียดเรานะ นึกว่า ผช สงสารนึกว่ามีคนไล่ออกมา คือเราจะบอกว่าเราไม่ใช่ผู้ชายนะขอให้แกอย่ารังเกลียดเรานะ ถามเฉยๆนึกว่าเป้น ผช ตอนแรกนึกว่ามีคนแกล้ง ไม่มีก้ดีละ เฉยๆ เอาจิงๆก้ไม่ชอบ ทำไม่อ่ะเราอยากรู้ ไม่รุ้ไปละ อ่าๆเราขอบอกเลยนะ ว่าถึงเราจะเป็นแบบนี้ เราก็ไม่ได้แรดไม่ได้เป็นเหมือนกระเทยทั่วไปนะ เราขอแค่ไม่มีใครเกลียดเราก็พอแล้ว ไปและ ไม่เกลียด เป้นตุดนิ่งๆ ดีละไม่มีคนเกลียดหรอก อ่าขอบคุณนะ
แล้วนับแต่นั้นมาเราก็ติดตามข่าวสารฟลุคมาด้วยตลอด ไลค์ทุกไลค์ไม่เคยขาดสาย นั้นคือจุดเริ่มต้น ของเดือนแรกๆ เราก็รู้สึกชอบฟลุคมาก แล้วเราก็ได้รู้ว่าฟลุคเรียนโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษามาก่อน เป็นเด็กกรุงเทพฯ เราสืบเรื่องราวของฟลุคมาโดยตลอด จนรู้ว่าฟลุคเกิดวันที่ 14/10/43 บ้านอยู่ในภูผาล้อม พอถึงเวลา สองเดือนที่เราได้ชอบฟลุคมาตอนนี้เราเปลี่ยนจากการชอบมาเป็นรักไปแล้ว แล้วเราก็จ้องมองฟลุคทุกวัน จนกระทั่ง มีพี่การตลาดสองคน เดินมาที่ตรงอาหารแล้วฟลุคก็เดินไปหา ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีเลยเราก็พยายมคิดว่าพี่น้องพี่น้อง แต่มันก็คิดไม่ได้ เพราะว่าเราเห็นฟลุคเดินไปด้วย เราก็สืบอีกว่าพี่ ปวช2.การตลาดคนนั้นเป็นใครชื่ออะไร พี่เค้าชื่อมุข เราก็ไม่ค่อยชอบพี่เขาสักเท่าไหร่หรอก แต่จะให้ทำไงได้ก็คนรักของฟลุคนี่นา เราก้เลยต้องทำใจ พอเสร็จแล้วเราก้เห้นฟลุคกับพี่มุขตั้งสถานะกัน เรารู้สึกไม่ดีมากๆ จนกระทั่งฟลุคเลิกกับพี่มุขเราก็รุ้สึกดีมากๆแต่ก็ไม่แสดงออก จนเรากับพี่มุขทะเลาะกันตอนไหนก็ไม่รู้ พี่มุขก็แขวะเราทุกวัน แต่เราก็นิ่งๆไว เพราะว่าเราไม่ยากมีเรื่อง แล้วเราก็มาเรียนวิชาของอาจาร์ยราตรี เราก้ทำงานสักพักนึ่ง เราก็เห็นฟลุคแพร่ภาพสด เราก็เลยไปดูแป๊ปสักพักเราก็แคปหน้าจอเพื่อเอารูปฟลุคมา แล้วอาจารย์ก้เดินมา ไม่บอกอะไร อาจาร์ยก็ศัพท์คันเอ้าลง ทั้งที่เรายังไม่ได้บันทึกรูปของฟลุคเลย เราก็ไปนั่งร้องไห้กับเพื่อนสักพักเราก็กลับบ้าน แล้วพอมาวันที่ต่อมาเราเห็นฟลุคมาคุยกับเอ๊ะ เราก็ไปนั่งรองไห้อีก เพราะเอ๊ะก็เป็นเพื่อนเรามาก่อน เรารู้สึกผิดหวัง พอวันต่อมาเราก็ได้เห็นฟลุคตั้งรูปในไลน์ เป็นรูปทำมือ เลิฟ เราก็ได้ไปเห็นไลน์เอ๊ะก็เป็นเหมือนกัน เราก็ร้องไห้หนักมากจนหายใจไม่ทันน้องเราเลยไปบอกยาย แล้วยายก็เอาเราไปโรงบาล หมอก็ให้ดมแอมโมเนีย พอสักพัก เราก็ไปเอายามากินแล้วก็กลับบ้านมา พอวันต่อมาเป็นวันเกิดเพื่อนเราเลยไปกินหมูกระทะ ที่บ้านแพรวพิมลพรรณ เรากินสักพักเราก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมาเฉยๆ เราก็นั่งร้องไห้อีก จนมาถึงวันนี้เราก็เจอฟลุคที่โรงอาหารเราก็รู้สึกดีใจมากๆ เรามองฟลุคยังไงก็ไม่เบื่อ ต่อให้ฟลุคมานั่งมองหน้ากันเป็นปีก็ไม่เบื่อ เพราะเรารักฟลุคมากกว่าใครเลยมันอาจจ่ะมองว่าเวอร์แต่มันคือเรื่องจริงนะเรากลั่นออกมาจากใจแล้วจริงๆนะฟลุค ฟลุคลองไปถามใครก็ได้ที่เป็นเพื่อนเรานะว่า เกวเคยชอบใครมากที่สุดนานเท่าไหร่ เพื่อนเราก็จะตอบว่า 2-3 วัน มากสุด 3 อาทิตย์ ฟลุคเป็นคนแรกที่เรารักเลยมานาน เป็นเวลา 4เดือนครึ่งแล้ว แล้วเราก็จะรักตลอดไปด้วย เราเชื่อทุกคำพูดของฟลุคนะถ้าฟลุคพูดอะไรมา แต่เราทำไม่อย่างนึงคือ ให้เราเลิกรักฟลุค เราทำไม่ได้ แต่ถ้าให้เราไปตายยังง่ายกว่าเลย #แต่เค้าก็ไม่หันมาชอบเราเลยเราจะทำไงดีทุกคน