สวัสดีคับ เราเกย์รับ เราอยากมีแฟน เคยคิดมาตั้งแต่สมัยทัธยมตอนต้นแล้วคับว่า อยากเจอรักแท้ อยากมีรักแรกเหมือนใครๆเขาบ้าง พอผมเรียนอยู่ ม.6 ผมก็เลยมีแฟนคนแรก ซึ่งต้องบอกก่อนเลยว่า แฟนคนแรกของผมคือผู้ชายแท้ๆ100% เขาเคยคบกับผู้หญิงมาก่อนหลายคนพอสมควรก่อนที่จะมาคบกับผม เราสองคนคบกันได้ประมาณ 6 เดือนและหลังจากนั้นเราก็เลิกกัน (เราสองคนไม่ได้เร่ยนมหาลัยด้วยกันเลยทำให้มีปัญหาต่างๆนาๆจนทำให้เราต้องเลิกกัน มั้ง!!555) หลังจากนั้น จนถึงตอนนี้ผมก็โสดมา 1 ปีกว่าๆละ ซึ่งช่วงที่ผมโสด ผมเริ่มคุยกับเกย์หลายๆคน เพราะชีวิตนี้ คิดไว้แล้วว่า จะต้องมีแฟนให้ได้ ยิ่งเราอยู่มหาวิทยาลัย เราต้องมีแฟนดีๆให้ได้ แต่ก็น่ะ.....จนถึงป่านนี้ ก็ยังไม่มี ซึ่งในช่วงระยะเวลาที่เราโสดมา เรารู้สึกว่า ชีวิตเรามีความสุขมากกกกกกกกที่สุด มีความสุขมากกว่าตอนที่เรามีแฟนซะอีก ทำให้ผมไม่กล้าที่จะเจอคนใหม่ๆ ออกเดทกับคนใหม่ๆ ผมได้เป็นแค่ นักเลงคีย์บอร์ดคนนึง ที่เวลามีคนมาคุยด้วย มาจีบด้วย เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย คุยได้สักอาทิตย์นึงก็คบเป็นแฟนกัน ซึ่งเราสองคนต่างก็ไม่ได้รู้จักคนนั้นๆจริงๆด้วยซ้ำ เพราะผมไม่กล้าออกไปเจอเขาเลยและผมจะอ้างว่ามีธุระหรือไม่ว่างอยู่เสมอ จนสุดท้าย ผมก็หายไปจากเขา ผมเลิกติดต่อและบล็อคไลน์เขาแล้วก็หายไปเลยและผมเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆเรื่อยๆ(กับคนอื่นๆหลายคนพอสมควร) จนมาถึง ณ จุดๆนึง ผมคิดได้ว่า เราไม่ควรเป็นแบบนั้นและทำแบบนั้นคนใครอีกแล้ว ผมก็เลยบล็อคไลน์ทุกคนที่ผมกำลังคุยด้วยแล้วหายไปโดยไม่ได้บอกใครล่วงหน้าก่อนเลย (คือ ลบไลน์เกย์ที่คุยด้วยประมาณ 10 กว่าคน แล้ว 10 กว่าคนในนี้ ผมก็คุยกันทุกคนเลยหรือเรียกง่ายๆว่า คบซ้อน แต่กับคนก็ยังไม่ได้คบกันแต่ก็คุยๆดูใจกันอยู่ แต่ก็...คุยคบซ้อนอ่ะ คงทำให้เจอคนที่จริงใจยาก) หลังจากที่ลบทุกคนออกจากไลน์ไปแล้ว ผมก็ไม่ได้คุยกับใครเลย จนถึงตอนนี้ เมื่อกี้ อยู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่า ทำไมกว่าคนเราจะเจอคนรักที่รักเรา มันยากมากขนาดนี้ หรือเพราะว่าเป็นคนแบบนี้รึเปล่า ฟ้าเลยลงโทษไม่ให้เราเจอคนดีๆในชีวิตนี้
คนดีๆที่จะเข้ามาเป็นแฟน ทำไมหาได้ยากจัง