ต้องบอกก่อนคะ เราคบกับสามี มา 12 ปี ลูกไม่มี ตลอดเวลา ไม่ว่าไปไหน ทำอะไร เที่ยวที่ไหน เราก็จะไปกับเค้าตลอด เวลาที่เนินนาน 12ปีมันทำให้เรา คล้ายเป็นเด็ก ไม่มีความมั่นใจถ้าไม่มีเค้า
: เวลากินข้าวก็ต้องมีเค้า เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด ก็ต้องรอเค้าออกไปกินข้าวเดียวกัน ไม่กล้าออกไปกินคนเดีบว
: เวลานอนก็ต้องมีเค้าไม่กล้า ที่นอน ต่างจังหวัดคนเดียว บางครั้งเค้าเดินออกไปนานเราอยู่ในห้องพักคนเดียวยังกล้วเลย
: เวลาขับรถ ไปต่างหวัดก็ต้องมีเค้า เพราะ ไม่รู้เส้นทาง ไม่กล้าออกไปไกลจากบ้าน
: เวลาสามีออกไป กินเหล้ากับเพื่อน บางครั้งก็ไปด้วย บ้างครั้งก็รอที่บ้าน แต่นอนไม่หลับคะ ระแหง กลัวคนเข้ามาในบ้าน
จนวันหนึ่ง เรากับสามี มีปากเสียงกันไม่คุยกัน 1อาทิตย์ได้ บวกกับ เรามีปัญหาที่บริษัท ร้ายแรงมาก ในขณะเดียวกัน เรายัง ซวยต่อเนีองด้วยการ ที่มีคนชับรถชนรถเรา
เราคิดว่ามัน สะสมทำให้เรา ทนไม่ไหวอยากหาที่สงบ ให้ชีวิตดีขึ้น
: ในเช้าวันศุกร์ เราขอบริษัท หยุด ตอนเช้า สามีเราก็ไม่อยู่บ้านแล้ว เราเก็บของ ใช้เสื้อผ้า ใส่เป้ เปิดประตูบ้าน ขับรถออกมุ่งตรงไป ชะอำ คนเดียวเลยคะ
(บางคนคิดว่ามันยากตรงไหน มันก็อยากอยู่สำหรับคนที่ ไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียว) ตอนขับรถไปก็เปิดเพลง ร้องเพลงไปด้วยบอกเลยคะ มีความสุขดี
โดยการเปิด gps เพราะไม่รู้เส้นทางคะ มีแต่สามีเป็นคนพาไป อยาก กินอะไร เเวะ จอดลงซื้อกินเลย ขับรถไป ได้ 2 ชม เห็นฟ้า สวยดี แวะจอดถ่ายรูป มันทำให้เรารู้สึกว่าอยากทำอะไรทำไปเลยคะ
ขับไปแวะไปเล่นไป( ไม่มีการคุยโทรศัพกับเพื่อนนะคะ พยายามคะเพื่อจะได้กล้าออกจากความเหงา)
พอมาถึงทะเล บอกเลยคะ มีความสุขมาก มุ่งตรงไปที่น้ำทะเล ยืนมองท้องฟ้า
นั้งอยู่แบบนั้น ปล่อยใจ ทิ้งความคิดที่ไม่ดีออกคะ จน 6 โมงเย็น ถึงออกหาที่พักคะ เลือกที่พักที่ ดูปลอยภัย จากนั้นออกไปหาร้านอาหาร แซ่บๆกินคะ
ยอมรับคะว่าตอนนอน นอนไม่ค่อยหลับ คะ แต่ พอเช้า ขึ้นมา ตลุยเที่ยวต่อ
สรุป กลับบ้านมาด้วยรอยยิ้ม ทิ้งความทุกข์ ก้าวออกมาจาก ความไม่กล้า ความเหงา คิดว่าผู้หญิงคนเดียว ไม่กล้าไม่ทำ ปิดต้วอยู่แต่ในบ้าน
ลองก้าวออกไปคะ มีความสุข หลายแบบรอเราอยู่ความเหงามีคะ แต่สุขก็มีมากกว่า
ครั้งแรกของภรรยาที่กล้าก้าวออกมาและเที่ยวทะเลคนเดียว แต่ก่อนคิดว่าทำไมได้
: เวลากินข้าวก็ต้องมีเค้า เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด ก็ต้องรอเค้าออกไปกินข้าวเดียวกัน ไม่กล้าออกไปกินคนเดีบว
: เวลานอนก็ต้องมีเค้าไม่กล้า ที่นอน ต่างจังหวัดคนเดียว บางครั้งเค้าเดินออกไปนานเราอยู่ในห้องพักคนเดียวยังกล้วเลย
: เวลาขับรถ ไปต่างหวัดก็ต้องมีเค้า เพราะ ไม่รู้เส้นทาง ไม่กล้าออกไปไกลจากบ้าน
: เวลาสามีออกไป กินเหล้ากับเพื่อน บางครั้งก็ไปด้วย บ้างครั้งก็รอที่บ้าน แต่นอนไม่หลับคะ ระแหง กลัวคนเข้ามาในบ้าน
จนวันหนึ่ง เรากับสามี มีปากเสียงกันไม่คุยกัน 1อาทิตย์ได้ บวกกับ เรามีปัญหาที่บริษัท ร้ายแรงมาก ในขณะเดียวกัน เรายัง ซวยต่อเนีองด้วยการ ที่มีคนชับรถชนรถเรา
: ในเช้าวันศุกร์ เราขอบริษัท หยุด ตอนเช้า สามีเราก็ไม่อยู่บ้านแล้ว เราเก็บของ ใช้เสื้อผ้า ใส่เป้ เปิดประตูบ้าน ขับรถออกมุ่งตรงไป ชะอำ คนเดียวเลยคะ
(บางคนคิดว่ามันยากตรงไหน มันก็อยากอยู่สำหรับคนที่ ไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียว) ตอนขับรถไปก็เปิดเพลง ร้องเพลงไปด้วยบอกเลยคะ มีความสุขดี
โดยการเปิด gps เพราะไม่รู้เส้นทางคะ มีแต่สามีเป็นคนพาไป อยาก กินอะไร เเวะ จอดลงซื้อกินเลย ขับรถไป ได้ 2 ชม เห็นฟ้า สวยดี แวะจอดถ่ายรูป มันทำให้เรารู้สึกว่าอยากทำอะไรทำไปเลยคะ
ขับไปแวะไปเล่นไป( ไม่มีการคุยโทรศัพกับเพื่อนนะคะ พยายามคะเพื่อจะได้กล้าออกจากความเหงา)
พอมาถึงทะเล บอกเลยคะ มีความสุขมาก มุ่งตรงไปที่น้ำทะเล ยืนมองท้องฟ้า
นั้งอยู่แบบนั้น ปล่อยใจ ทิ้งความคิดที่ไม่ดีออกคะ จน 6 โมงเย็น ถึงออกหาที่พักคะ เลือกที่พักที่ ดูปลอยภัย จากนั้นออกไปหาร้านอาหาร แซ่บๆกินคะ
ยอมรับคะว่าตอนนอน นอนไม่ค่อยหลับ คะ แต่ พอเช้า ขึ้นมา ตลุยเที่ยวต่อ
สรุป กลับบ้านมาด้วยรอยยิ้ม ทิ้งความทุกข์ ก้าวออกมาจาก ความไม่กล้า ความเหงา คิดว่าผู้หญิงคนเดียว ไม่กล้าไม่ทำ ปิดต้วอยู่แต่ในบ้าน
ลองก้าวออกไปคะ มีความสุข หลายแบบรอเราอยู่ความเหงามีคะ แต่สุขก็มีมากกว่า