Russia มาถึงจุดนี้ได้เยี่ยงไร จุดที่ตบไป ยิ้มไป นั่งดูไปยิ้มไป 555

หน้าตาอ่อนมาก(ไม่รู้จบมหาลัยหรือยัง) แต่ก็เหมือนมีประสบการณ์มากในเรื่องวอลเลย์บอลแก้เกมส์เก่งใช้ได้ รู้จักขอเวลาเบรคเกมส์อย่างเหมาะสมสถานการณ์ ส่วนโค้ชไทยชอบอยู่อย่างเดียวคือยิ้ม..ยิ้มไม่ว่าจะได้แต้มห

การแข่งขันครั้งนี้ คนไทยและต่างชาติได้เห็น ก็คือ รอยยิ้ม และจิตใจที่ดี ของนักกีฬาของเรา ทุกนัด ไม่ว่าได้แต้มหรือเสียแต้ม นักกีฬาของเรายิ้มตลอด ผิดกับคู่แข่งแต่ละคนมีสีหน้าเคร่งเครียดมาก เหมือนกับว่าตร

เพียว อันดับ 1 ของไทย อันดับ 12 ของทัวรนาเมนต์ ตบได้แต้ม 47 เสียแต้ม 15 จากทั้งหมด 127 ครั้ง คิดเป็น 37.01% บีม อันดับ 2 ของไทย อันดับ 18 ของทัวรนาเมนต์ ตบได้แต้ม 52 เสียแต้ม 25 จากทั้งหมด 155 ครั้ง

ไม่ว่าลูกทีมจะเล่นดีหรือเล่นไม่ดี ได้แต้มหรือเสียแต้ม แกก็ยืนยิ้มอยู่ท่าเดียว บางทีก็มีหัวเราะคิกๆออกมาด้วย เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร

ตามหัวข้อ ก่อนแข่งสื่อไทยมัวไปโฟกัส โยชิโนะ กับ วาดะ ซึ่งไม่แปลกหรอก เพราะ สองสาวนั้นสวยและโดยตำแหน่งเป็นตัวทำแต้มหลักของทีม แต่วันนี้มานั่งดูจริงๆ เต็มๆ จะเห็นว่าคนตำแหน่งอื่นๆ ของญี่ปุ่นก็สำคัญไม่แพ

1 เอส 1 ตบออก 1 เสริฟออก แล้วบอลแรกจะจบเซ็ตแรกแล้วอะแก บอลยังไม่เข้าสักลูก ส่วนควีนบีมก็คือควีน บอลแก้ 100 % ไม่มีพลาด จึ้งมาก ส่งกัปตันลงมาระบบเกมส์เสียให้แต้มไหลไปแล้วค่อยไล่ นี่คือแผนของอ๊อด !

เคยว๊ากบ้างไหมคะ เห็นในสนามนิ่งมากกก ได้แต้มก็ยิ้มอ่อนๆ ชนะก็ยิ้มนิดๆกระโดดเบาๆให้รู้ว่าเออ ดีใจอยู่นะ เลยอยากรู้ว่าแกอยู่มา 10 กว่าปี จะไม่มีโมเม้นแบบนั้นมากเลยหรอ อยากเห็นแกแพชชั่นแรง

ระหว่างพักเกมส์พิธีกรถาม มายู อิชิกาวา หัวเสาทีมชาติญี่ปุ่นว่า เจอบล็อกสูง ตบหนัก ทำยังไงให้ชนะได้ มายูบอกว่าต้องโฟกัสในเกมส์ มีสมาธิการเล่น พูดคุย สื่อสารในทีมตลอด เช่น เทอรอรับจุดนี้ ฉันจะดักทางบอลต

เพราะความเหนียวไม่ยอมเสียแต้มง่ายๆ ใช่ไหม แรลลี่ยาวๆ ตอนที่ดูแข่งกับไทย ทีมไทยเหนื่อยหมดแรงก่อน แต่ญี่ปุ่นยังแรงเหลือๆ เลย