เราอายุ 19 เราคบกับแฟนมา 8 เดือน แต่เค้าคือรักแรกคือแฟนคนแรกของเราเราอยู่ด้วยกันตลอดเราเคยทะเลาะกันจนเลิกกันครั้งหนึ่งตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเราเสียใจมากเคยคิดที่จะทำร้ายตัวเองแต่เราจะคิดถึงพ่อแม่เราตลอดเราเลือกที่จะสงสารพ่อแม่มากกว่าตัวเอง แล้วเราก็ดีใจมากที่เราเลือกที่จะไม่ทำร้ายตัวเอง เราทำทุกอย่างเพื่อที่ให้เค้ากลับมา แล้วเราก็ได้กลับมาคบกัน จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเราก็มีปัญหากันจนทำให้เรื่องของเรามันจบลงอีกครั้ง เราคิดเสมอว่าครั้งนี้ยังไงก็ต้องเจ็บน้อยกว่าครั้งที่แล้ว แต่เราคิดผิดครั้งนี้สิเจ็บกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเพราะเราผูกพันกันเราอยู่ด้วยกันเค้ากลายเป็นเหมือนส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา ทำให้เราเสียใจมาก แต่ที่เราเสียใจและไม่เข้าใจคือ เขาบอกเราว่าเขายังรักเราเหมือนเดิมเขาไม่ได้มีคนใหม่ แต่เรื่องของเรามันไม่มีทางที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป เขาบอกเราว่า เราเป็นเพื่อนกันเถอะ แต่ด้วยความที่ว่าเขาบอกว่าเขายังรักเรา เราเลยคิดไปเองว่าสักวันหนึ่งเขาคงกลับมาคบกับเรา เราเลยตามตื้อ ตามง้อ เหมือนเดิม เราไปหาเขาที่ห้องเหมือนเดิม นอนกับเขาเหมือนเดิม แต่ท่าทีของเขามันแสดงออกมาแบบชัดเจนมากว่าเขาไม่อยากอยู่กับเราเขาไม่อยากให้เรามาหาไม่อยากกอดไม่อยากจับมือเราอีกต่อไปแต่เขาก็ยังบอกว่ารักเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไงกับคำพูดของเขาที่ให้ความหวังเราเหลือเกิน แต่ มันก็ไม่ใช่ ตอนนี้เราเสียใจมากเราร้องไห้ เราอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมมาก เรารักเขามาก เขาเป็นคนที่ดีมาก เราไม่อยากเลิก เราไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลย ใรเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมอ่ะ เพื่อนๆทำยังไงถึงผ่านเวลานี้มาได้ เราเหนื่อยเราท้อเราเจ็บเหลือเกิน
ขอบคุณมากนะที่อ่านจบ
เขาบอกว่าเขารักเรา แต่เขาก็บอกเลิกเรา
ขอบคุณมากนะที่อ่านจบ