เรากับแฟน(เก่า) ซึ่งเราบอกเลิกไปแล้วเมื่อ5วันที่แล้ว คบกันมา5ปี ค่ะ เรียนอยู่ทั้งคู่ รุ่นเดียวกัน ปีนี้ก็ปี4แล้ว คบมาตั้งแต่มา.ปลาย
เรารักตรงที่เค้าเป็นคนรักครอบครัว เป็นคนเรียนเก่ง รักเพื่อน ดูสุขุม นิ่งๆ
คบกันมาไม่เคยมีปัญหาเรื่อง ผญ. หรือทะเลาะกันร้ายแรงเลย
มีแค่แบบงอนกันนิดๆหน่อยๆ และเราชอบที่เค้าเอาใจใส่เรา ซึ่งเราคบกันแบบผู้ใหญ่มาก ไม่แบบคุยกันทั้งวัน
จะเข้าใจกันมากกว่า จะห่วง จะดูแล ซึ่งเราสัมผัสได้
เรื่องที่เราต้องบอกเลิก ทั้งๆในใจเจ็บปานตาย ไม่อยากเลิกสักนิด
อย่างที่บอก ว่าเราคบกันแบบผู้ใหญ่เลย เราใช้ความเข้าใจคุยกัน แล้วเราก็เชื่อมั่นในกันและกัน เวลามีคนเข้ามาหาเรา เราก็เขา แล้วเราก็ไม่ชอบที่จะไปเล่นหูเล่นตากับใคร เราเรียนกันคนละที่ค่ะ เราจึงใช้ความไว้ใจคุยกัน ย้อนไปเมื่อ4เดือนก่อน ทุกอย่างดูปกติ คุยไลน์กัน ไปไหนมาไหนบอก เฟสไทม์บ้าง โทรคุยบ้าง มีอะไร รู้สึกยังไง คือเล่าสู่กันฟัง เจออะไรมาบ้าง ก็เล่าสู่กันฟัง ซึ่งเราชอบที่ความรักเราเป็นแบบนี้ ไม่หวือหวา ไม่หวาน จะหวานก็เวลาอยู่ด้วยกัน เจอกันก็ 1-2เดือน/ครั้ง
แต่พอหลังๆมานี่ เค้าบอกว่าเค้าทำโปรเจคค่ะ (เรียนถาปัตย์) เราก็เข้าใจแหละ จากที่ไม่ค่อยได้คุย ยิ่งคุยน้อยลง และในความเข้าใจของผู้หญิง ก็ใช่จะไม่คิดอะไรเลย คิดถึงบ้าง โทรไปงี้คุย2นาที ก็วาง ตลอด3เดือน เค้าก็ไม่โทรหาเราเลยนะ มีแต่เราที่โทรไป ไลน์ก็อยากตอบบ้างไม่ตอบบ้าง 2วัน ส่งแค่สติ๊กเกอร์มาก็มี ออนเฟสอยู่ ไม่ตอบไลน์งี้ก็บ่อย เราก็งง ว่าอะไร เป็นอะไร คืออยู่ๆเปลี่ยนไปแบบ completely มาก แต่เราก็คิดได้แค่ว่าเค้ายุ่งอยู่กับงาน บางครั้งมันเกินไป แล้วเราถามต้นปลายสายเหตุ ว่าทำไมเป็นแบบนี้ เค้าก็บอกแค่ว่าทำงาน เหนื่อยกับงานมาเยอะแล้ว ยังต้องมาเหนื่อยเรื่องนี้อีกหรอ !! เราอึ้งเลยค่ะ เรารู้สึกผิดบวกแย่มาก เหมือนเป็นตัวรำคาญ
จนโปรเจคเสร็จ แล้วปิดเทอม เราหวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น แต่กลับไม่เลย เค้ายัง4วันตอบไลน์เช่นเคย ทั้งๆที่ออนเฟส ไม่เคยโทรหา.. เราก็เลยโทรคุยกันเลย เราก็ถามว่าเป็นอะไร จะเอายังไง เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย .. เหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่ เราเสียใจมาก แต่เราก็พยายามจะให้มันดีขึ้น มันก็เหมือนเดิม จนในที่สุดเราตัดสินใจเดินออกมา ทั้งๆที่ยังรัก และเค้าก็บอกโชคดีนะ
เราคิดดีแล้วใช่ไหม ไม่เข้าใจผู้ชายเลยจริงๆ
บอกลาวันนี้ เราคิดดีแล้วใช่ไหม
เรารักตรงที่เค้าเป็นคนรักครอบครัว เป็นคนเรียนเก่ง รักเพื่อน ดูสุขุม นิ่งๆ
คบกันมาไม่เคยมีปัญหาเรื่อง ผญ. หรือทะเลาะกันร้ายแรงเลย
มีแค่แบบงอนกันนิดๆหน่อยๆ และเราชอบที่เค้าเอาใจใส่เรา ซึ่งเราคบกันแบบผู้ใหญ่มาก ไม่แบบคุยกันทั้งวัน
จะเข้าใจกันมากกว่า จะห่วง จะดูแล ซึ่งเราสัมผัสได้
เรื่องที่เราต้องบอกเลิก ทั้งๆในใจเจ็บปานตาย ไม่อยากเลิกสักนิด
อย่างที่บอก ว่าเราคบกันแบบผู้ใหญ่เลย เราใช้ความเข้าใจคุยกัน แล้วเราก็เชื่อมั่นในกันและกัน เวลามีคนเข้ามาหาเรา เราก็เขา แล้วเราก็ไม่ชอบที่จะไปเล่นหูเล่นตากับใคร เราเรียนกันคนละที่ค่ะ เราจึงใช้ความไว้ใจคุยกัน ย้อนไปเมื่อ4เดือนก่อน ทุกอย่างดูปกติ คุยไลน์กัน ไปไหนมาไหนบอก เฟสไทม์บ้าง โทรคุยบ้าง มีอะไร รู้สึกยังไง คือเล่าสู่กันฟัง เจออะไรมาบ้าง ก็เล่าสู่กันฟัง ซึ่งเราชอบที่ความรักเราเป็นแบบนี้ ไม่หวือหวา ไม่หวาน จะหวานก็เวลาอยู่ด้วยกัน เจอกันก็ 1-2เดือน/ครั้ง
แต่พอหลังๆมานี่ เค้าบอกว่าเค้าทำโปรเจคค่ะ (เรียนถาปัตย์) เราก็เข้าใจแหละ จากที่ไม่ค่อยได้คุย ยิ่งคุยน้อยลง และในความเข้าใจของผู้หญิง ก็ใช่จะไม่คิดอะไรเลย คิดถึงบ้าง โทรไปงี้คุย2นาที ก็วาง ตลอด3เดือน เค้าก็ไม่โทรหาเราเลยนะ มีแต่เราที่โทรไป ไลน์ก็อยากตอบบ้างไม่ตอบบ้าง 2วัน ส่งแค่สติ๊กเกอร์มาก็มี ออนเฟสอยู่ ไม่ตอบไลน์งี้ก็บ่อย เราก็งง ว่าอะไร เป็นอะไร คืออยู่ๆเปลี่ยนไปแบบ completely มาก แต่เราก็คิดได้แค่ว่าเค้ายุ่งอยู่กับงาน บางครั้งมันเกินไป แล้วเราถามต้นปลายสายเหตุ ว่าทำไมเป็นแบบนี้ เค้าก็บอกแค่ว่าทำงาน เหนื่อยกับงานมาเยอะแล้ว ยังต้องมาเหนื่อยเรื่องนี้อีกหรอ !! เราอึ้งเลยค่ะ เรารู้สึกผิดบวกแย่มาก เหมือนเป็นตัวรำคาญ
จนโปรเจคเสร็จ แล้วปิดเทอม เราหวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น แต่กลับไม่เลย เค้ายัง4วันตอบไลน์เช่นเคย ทั้งๆที่ออนเฟส ไม่เคยโทรหา.. เราก็เลยโทรคุยกันเลย เราก็ถามว่าเป็นอะไร จะเอายังไง เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย .. เหนื่อยกับสิ่งที่เป็นอยู่ เราเสียใจมาก แต่เราก็พยายามจะให้มันดีขึ้น มันก็เหมือนเดิม จนในที่สุดเราตัดสินใจเดินออกมา ทั้งๆที่ยังรัก และเค้าก็บอกโชคดีนะ
เราคิดดีแล้วใช่ไหม ไม่เข้าใจผู้ชายเลยจริงๆ