คือเราอายุ 32 ปีแล้ว ยังไม่เคยเสียตัวมาก่อน เพราะค่อนข้างจะโลกส่วนตัวสูง ทำงานอิสระ แล้วคุยกับเพื่อนแบบทะลึ่งๆ ขำๆ เพราะบางคนมีแฟนแล้ว แต่งงานแล้ว เราก็อยากรู้อยากเห็น แต่เราหัวโบราณมากๆ เลยนะคะ พ่อแม่ก็หัวโบราณ

เพื่อนกลุ่มแรกบอกว่าต้องมีอะไรกันก่อนว่ามันไหม แต่งงานไป เซ็กซ์เข้ากันไม่ได้ ต้องเลิกกัน เคยเจอเพื่อนคบกันเจ็ดปี ไม่เคยมีอะไรกันเลย แต่พอแต่งงานกันเลิกกันเพราะเซ็กซ์เข้ากันไม่ได้ เสียเวลา... เพื่อนกลุ่มนี้บอกเสียเวลา

เพื่อนอีกกลุ่มบอกว่าต้องแต่งงานกันก่อน ค่อยมีอะไรกัน จะได้ดูมีคุณค่า เซ็กซ์จะเข้ากันได้หรือไม่ได้ก็ค่อยปรับตัวเข้าหากัน จะเลิกกันก็ได้ทำตามพิธี ผู้ใหญ่รับรู้ ไม่ใช่ไปเอากับกันมันๆ ได้กันก็จริง แต่ไปกันไม่รอด เหมือนพวกไร้ค่า

ตอนแรกฟังกลุ่มแรกก็แบบอืมก็จริงนะ แต่พอมาฟังกลุ่มสองก็ย้อนกลับไปคิดอีกตลบ คือถ้ามีอะไรกันมันก็จริง แต่ไม่ได้แต่งงานกัน ก็ต้องไปมีอะไรกับใครที่เซ็กซ์เข้ากันได้ตลอด ก็ดูไร้ค่ายังไงไม่รู้ คือต้องหาผู้ชายที่เซ็กซ์เข้ากันได้กับเราอย่างเดียวนะเหรอ แต่ถ้าแต่งงานไปแล้ว ถ้าปรับตัวกันไม่ได้จริงๆ อย่างน้อยเราก็ยังมีคุณค่า (รึเปล่า) ไม่ใช่เลือกเฉพาะความมัน แต่ไปกันไม่ได้ก็ต้องเลิกกันอยู่ดี

ใครคิดแบบเราบ้าง หรือคิดว่าการมีเซ็กซ์กับแฟนทุกคนเป็นเรื่องธรรมดา และถ้าคนไหนเอากันไม่มันก็เลิกกันไป ไปมีกับคนอื่น เขาฟังก็คิดว่าเดี๋ยวนี้เค้ามีตรรกะแบบนี้กันแล้วเหรอคะ

ถ้าแท็กผิดห้องก็ขออภัยด้วยนะคะ พอดีหัวข้อนี้ต้องการเก็บข้อมูลความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่เพื่อใช้ในงานน่ะค่ะ