คิดถึง...ถนนนักเขียน

สวัสดีชาวถนนนักเขียนทุกคนครับ วันนี้เป็นวันที่ผมได้กลับมาตั้งกระทู้กลอนจากฝีมือของผมอีกครั้ง
                 หลังจากที่ห่างหายไปนานประมาณ  5 เดือนแล้วมั้งเนอะ คิดทื้งงคิดถึงจังเลย ซึ่งผมได้เก็บประสบการณ์
                              จากช่วงที่ห่างหายไป ออกมาเป็นกลอน...จากความในใจ ให้ทุกคนได้อ่านกันครับ  

วันคืนเคยผ่านพ้น  ฝ่าผจญปัญหามาก
พากเพียรเรียนเหนื่อยยาก  ยอมลำบากหวังก้าวไกล
วัยเดียวกันคงรู้  ต้องอดสูสู้เพียงใด
คณิตวิทย์แลไทย ไอเอสค้นคว้านานา
สาระการเรึยนรู้     มิหยุดอยู่แค่นี้หนา
อังกฤษจีนก็มา     สุขศึกษาพละเพลีย
เสียแรงมหาศาล   ด้วยการบ้านดั่งงานเสี่ย
ล้นเหลือจังว่ะเนี่ยะ เขี่ยไม่จบกลบค้างคา
ติวเพิ่มทุกอาทิตย์  โธ่ชีวิตอิดโรยหนา
ใกล้เข้าศรีธัญญา   เอาล่ะว้าบ้าเข้าไป
จากใจคนอ่อนล้า   มิได้ว่าโวยวายใด
แค่หวัง ณ วันไหน ศึกษาไทยคงพอดี
รํ่าเรียนตรงประสงค์ แลมั่นคงบ่หน่ายหนี
ไร้ซึ่งเสียงร้องหยี  อีกกดขี่ใจของตน
สายศิลป์ทางภาษา เน้นภาษาให้ทานทน
ศิลป์คำนวณควรยล คณิตศาสตร์สมท่าที
ชีวีเราละหนอ  ดำเนินต่ออีกนานปี
ภาระยังต้องมี  รอ ณ ที่กาลถัดไป

ขอบคุณครับ