รักกันดีแต่ไม่อาจสนิทใจ เพราะอะไรครับ?

สวัสดีครับ
เรากับแฟนคบกัน อยู่ด้วยกัน เราเรียนต่อที่เดียวกัน ทำให้แทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ครับ
แต่ก็ไม่เคยเบื่อเลยนะ ทุกวันนี้ก็ยังรักและรู้สึกเหมือนวันแรกที่คบกันอยู่เลย
แฟนเราเป็นคนน่ารัก เป็นคนที่นิสัยดีมากๆคนนึงเลย ครอบครัวเราก็รักและเอ็นดูเขามากๆเลยล่ะ
เราคบกันไม่เคยมีปัญหา ยิ่งเรื่องนอกใจนี่ตัดไปได้เลย เราเข้ากันได้ดี คุยกันได้ทุกเรื่อง
เทอเป็นผู้พูดและผู้ฟังที่ดี เป็นเพื่อน เป็นที่ปรึกษา และเป็นแฟนที่ดี
แต่ไม่รู้ทำไม เรารู้สึกเหมือนมีช่องว่าง หรือมีอะไรบางอย่าง รู้สึกว่ามันไม่สุดยังไงไม่รู้
ทางครอบครัวแฟน เขามีแค่แม่ และเขาเป็นลูกคนเดียว เราเองยังไม่เคยเจอแม่เขานะ
แต่เขาก็เล่าให้ฟังบ่อยๆ และบอกเรื่องของเราให้แม่รับรู้แล้ว รวมถึงเรื่องที่มาอยู่กับเรา
(คือเขาเป็นคนตจว. มาเรียนต่ออยู่กรุงเทพคนเดียว เราเองเป็นคนกรุงเทพอยู่แล้ว ก็มาอยู่บ้านเรา)
เรารู้สึกแปลกๆ เวลาแม่เขามา เขาก็จะกลับไปพักที่คอนโด เราจะไม่ได้คุยกันเลย มีแค่คุยผ่านทางไลน์บ้าง
ทั้งที่เขาติดเรามากนะ น่าจะมีคิดถึงเราบ้างสิ หรือมีแค่เราที่คิดแบบนี้
แล้วที่เอะใจคือ แม่เขาไม่อยากรู้จักหรืออยากเจอเราบ้างหรอ ลูกเขามาอยู่บ้านเรานะ
พ่อแม่เรา รวมทั้งเราเองยังอยากไปทำความรู้จักกับเขาเลย อยากให้เขาวางใจ ว่าเราจะดูแลลูกสาวเขาได้
จะคุยกันแต่ละที ต้องรอตอนแม่ไม่อยู่ หรือถ้าคุยอยู่แม่มา เทอก็จะรีบขอตัววางสายไป
หรือว่าที่เทอเคยบอกเคยเล่าให้เราฟังว่าบอกแม่แล้ว แม่ถามถึงเรางู้นงี้ แท้จริงคือเทอแค่พูดไปเพื่อให้เราสบายใจหรือเปล่า
เราอึดอัดมาก เราไม่เคยเจอแบบนี้ คนที่เคยคบมา ก็ไม่เคยมีใครที่คุยไม่ได้
มีแต่จะอยากให้เราไปเจอครอบครัวเขา แทบจะเป็นการบังคับให้เจอให้ได้ด้วยซ้า แบบว่าต้องเจอให้ได้
เราไม่เข้าใจ หรือว่าที่เจออยู่นี่ มันเป็นเรื่องปกติครับ??
คือเรารักกันมากๆเลยนะ เขาก็ดูรักเรามาก ไม่เคยมีใครรักเราได้มากขนาดนี้มาก่อนเลย
เราเลยรักเขามากๆ และจริงจังกับเขามากๆ ยิ่งรักกันมากมันเลยยิ่งทำให้เรางงใจ
เพราะมันเป็นความรักมากๆที่ไม่สนิทใจยังไงก็ไม่รู้ครับ
ใครพอทราบหรือพอแนะนำได้ รบกวนหน่อยฮะ ขอบคุณครับ