แอบรักเพื่อน
ผมกับเพื่อนคนนี้เรารู้จักกันมาตั้งแต่อยู่ประถมแต่ก็ไม่สนิทกันมากเท่าไหร่เพราะอยู่คนล่ะห้องทั้งที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน (บ้านนอก )เพิ่งมารู้จักกันมากขึ้นก็ตอนจะขึ้นป.6แต่ก็ยังไม่สนิทเท่าไหร่แต่เรามีอะไรที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือชอบเข้าวัดไปช่วยพระที่วัดกวาดขยะ แต่ในตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเพื่อนคนนี้เท่าไหร่ เพราะตอนนั้นผมยังเด็กมากไม่คิดเรื่องความรัก จนกระทั้งจบ ป.6 ผมได้ย้ายเข้ามาเรียนในกรุงเทพ แต่เพื่อนผมนั้น ก็ยังเรียนอยู่ต่างจังหวัด แต่เป็นโรงเรียนในเมืองค่อนข้างมีชื่อเสียงอยู่เหมือนกัน ตอนเข้ามาเรียนในกรุงเทพ( ปี2551)ใหม่ๆผมก็ไม่รูจักโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค และยังไม่มีโทรศัพย์ด้วยเลยไม่ได้ติดต่อกับเพื่อน จนกระทั้งมาปี 55 ผมได้มีโทรศัพท์เป็นของตัวเองและได้รู้จักกับแอพๆหนึ่งนั้นก็คือเฟสบุ๊ค ผมได้หัดเล่นเฟสบุ๊คและก็ติดมันอย่างหนัก ถึงขั้นว่าวันหนึ่งไม่เล่นไม่ได้
จนกระทั้งผมได้หาเพื่อนในเฟสบุ๊คจนไปเจอเพื่อนเก่า เพื่อนที่ผมสนิทมากจะมีอยู่แค่สามคนและจากนั้นมาได้ก็ได้คุยกันมากขึ้น จนกระทั้งผมมีโอกาสได้กลับบ้าน พวกเราก็ได้นัดเจอกัน เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าเพื่อนนั้นมีค่ามาก ในช่วงเวลานั้นผมมีความสุขมากๆ จากนั้นมาเราก็สนิทกันมากขึ้น
จนมาปี57 ผมได้กลับบ้านช่วงเทศกาลบุญบั้งไฟ ที่กาฬสินธุ์ชึ่งเป็นบ้านเกิดผมเช่นเคยผมกับเพื่อนได้นัดกันไปดูการจุดบังไฟ ที่หมู่บ้านหนึ่ง นี้เป็นเหตุการแรกที่ทำให้ผมเริ่มติดกับเพื่อนเกินกว่าเพื่อน คือว่า ผมมีเพื่อนสนิทอยู่3คน ผมจะใช้ตัวอักษรย่อนะครับ คนแรก ชื่อ น คนที่2 ชื่อ ว คนที่3 ชื่อ อ ในวันที่เราไปดูบังไฟนั้นคนที่3ไม่ว่างจึงไม่ไป ส่วนคนที่2บอกจะตามไปทีหลัง ผมจึงไปกับเพื่อนคนแรก พอผมกับเพื่อนอีกคนไปถึง ก็ผ้ากันดูบังไปกับตะไลกันอย่างสนุก ( ไม่เป็นคนอีสานก็จะไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ ) ไม่นานเพื่อนคนที่สองก็ขี่รถตามมา พอมั้นมาถึงมันก็ทำสิ่งที่ผมไม่คาดคิดขึ้นมา
มันจับผมแล้วก็บอกว่าขอนอนนุนตักหน่อย. ผมตกใจมากเพราะไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับผมเลย อีกทั้งคนอื่นที่มาดูบังไฟในวันนั้นก็เยอะแยะ จนผมรู้สึกอายกับรู้สึกดีใจสลับกันไปอย่างบอกไม่ถูก. ผมรู้สึกอายคนอื่นผมจึงชวนมันกลับบ้าน มันยังถามผมอีกว่า ถึงบ้านแล้วจะได้นุนตักแบบนี้ไหม ตั้งแต่นั้นมาพอเจอหน้ามันผมก็ไม่กล้ามองหน้ามันตรงๆ
ผมแอบรู้สึกดีกับมันแบบแปลกๆ แต่มันก็พูดคุยกับผมเหมือนปกติ จนมาวันหนึ่งผมพูดแย่มันว่า ห้ามนอนนุนตักกูอีกนะเดียวเขาจะหาว่าเป็นเกย์ ตั้งแต่นั้นมามันก็คุยกับผมบ้างไม่คุยบ้างนานๆตอบทีบ้าง
จนตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่ามันคิดยังไงกับผม อยากถามก็อยากถามแต่ไม่กล้ากลัวเสียเพื่อน แต่บอกใว้ก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ดี รูปร่างก็ไม่ดี ก็เลยไม่กล้าจะถามมันตรงๆ มีหรือที่เทพบุตรอย่างมันจะชอบผม
ขอถามเกียวกับความรักของคนรักเพศเดียวกันครับ
ผมกับเพื่อนคนนี้เรารู้จักกันมาตั้งแต่อยู่ประถมแต่ก็ไม่สนิทกันมากเท่าไหร่เพราะอยู่คนล่ะห้องทั้งที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน (บ้านนอก )เพิ่งมารู้จักกันมากขึ้นก็ตอนจะขึ้นป.6แต่ก็ยังไม่สนิทเท่าไหร่แต่เรามีอะไรที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือชอบเข้าวัดไปช่วยพระที่วัดกวาดขยะ แต่ในตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเพื่อนคนนี้เท่าไหร่ เพราะตอนนั้นผมยังเด็กมากไม่คิดเรื่องความรัก จนกระทั้งจบ ป.6 ผมได้ย้ายเข้ามาเรียนในกรุงเทพ แต่เพื่อนผมนั้น ก็ยังเรียนอยู่ต่างจังหวัด แต่เป็นโรงเรียนในเมืองค่อนข้างมีชื่อเสียงอยู่เหมือนกัน ตอนเข้ามาเรียนในกรุงเทพ( ปี2551)ใหม่ๆผมก็ไม่รูจักโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค และยังไม่มีโทรศัพย์ด้วยเลยไม่ได้ติดต่อกับเพื่อน จนกระทั้งมาปี 55 ผมได้มีโทรศัพท์เป็นของตัวเองและได้รู้จักกับแอพๆหนึ่งนั้นก็คือเฟสบุ๊ค ผมได้หัดเล่นเฟสบุ๊คและก็ติดมันอย่างหนัก ถึงขั้นว่าวันหนึ่งไม่เล่นไม่ได้
จนกระทั้งผมได้หาเพื่อนในเฟสบุ๊คจนไปเจอเพื่อนเก่า เพื่อนที่ผมสนิทมากจะมีอยู่แค่สามคนและจากนั้นมาได้ก็ได้คุยกันมากขึ้น จนกระทั้งผมมีโอกาสได้กลับบ้าน พวกเราก็ได้นัดเจอกัน เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าเพื่อนนั้นมีค่ามาก ในช่วงเวลานั้นผมมีความสุขมากๆ จากนั้นมาเราก็สนิทกันมากขึ้น
จนมาปี57 ผมได้กลับบ้านช่วงเทศกาลบุญบั้งไฟ ที่กาฬสินธุ์ชึ่งเป็นบ้านเกิดผมเช่นเคยผมกับเพื่อนได้นัดกันไปดูการจุดบังไฟ ที่หมู่บ้านหนึ่ง นี้เป็นเหตุการแรกที่ทำให้ผมเริ่มติดกับเพื่อนเกินกว่าเพื่อน คือว่า ผมมีเพื่อนสนิทอยู่3คน ผมจะใช้ตัวอักษรย่อนะครับ คนแรก ชื่อ น คนที่2 ชื่อ ว คนที่3 ชื่อ อ ในวันที่เราไปดูบังไฟนั้นคนที่3ไม่ว่างจึงไม่ไป ส่วนคนที่2บอกจะตามไปทีหลัง ผมจึงไปกับเพื่อนคนแรก พอผมกับเพื่อนอีกคนไปถึง ก็ผ้ากันดูบังไปกับตะไลกันอย่างสนุก ( ไม่เป็นคนอีสานก็จะไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ ) ไม่นานเพื่อนคนที่สองก็ขี่รถตามมา พอมั้นมาถึงมันก็ทำสิ่งที่ผมไม่คาดคิดขึ้นมา
มันจับผมแล้วก็บอกว่าขอนอนนุนตักหน่อย. ผมตกใจมากเพราะไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับผมเลย อีกทั้งคนอื่นที่มาดูบังไฟในวันนั้นก็เยอะแยะ จนผมรู้สึกอายกับรู้สึกดีใจสลับกันไปอย่างบอกไม่ถูก. ผมรู้สึกอายคนอื่นผมจึงชวนมันกลับบ้าน มันยังถามผมอีกว่า ถึงบ้านแล้วจะได้นุนตักแบบนี้ไหม ตั้งแต่นั้นมาพอเจอหน้ามันผมก็ไม่กล้ามองหน้ามันตรงๆ
ผมแอบรู้สึกดีกับมันแบบแปลกๆ แต่มันก็พูดคุยกับผมเหมือนปกติ จนมาวันหนึ่งผมพูดแย่มันว่า ห้ามนอนนุนตักกูอีกนะเดียวเขาจะหาว่าเป็นเกย์ ตั้งแต่นั้นมามันก็คุยกับผมบ้างไม่คุยบ้างนานๆตอบทีบ้าง
จนตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่ามันคิดยังไงกับผม อยากถามก็อยากถามแต่ไม่กล้ากลัวเสียเพื่อน แต่บอกใว้ก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ดี รูปร่างก็ไม่ดี ก็เลยไม่กล้าจะถามมันตรงๆ มีหรือที่เทพบุตรอย่างมันจะชอบผม