เราเลิกกับเเฟนมาเดือนนึงละแหละนั่นก็คือวันนี้ แต่ถ้าย้อนกลับไปได้วันนั้นก็ไม่อยากงี่เง่านะ เพราะมันไม่รู้ไงว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย ใครเป็นบ้างที่เลิกกันเพราะเหตุผลทางบ้านมันเเย่มากเลยเนอะ อะไรๆมันกำลังไปได้ดีแต่เราไม่รู้ว่าหลายๆเหตุผลมันมีอะไรแฝงอยู่ไหม เราไม่รู้จริงๆว่าเป็นเรื่องทางบ้านแน่ๆรึป่าว แต่ชั่งมันเถอะ พอเลิกกันได้สักพักเราพยายามง้อตลอดเพราะเราคิดตลอดว่ามันต้องมีทางหรือมีโอกาสที่สองบ้าง...แต่สุดท้ายมันก็ไม่มี จริงๆเราหวังไว้เยอะด้วยแหละเราให้ความสำคัญเยอะเกินไป สุดท้ายก็ต้องมาผิดหวัง หวังมากก็เจ็บมากอะเนอะ
เชื่อว่าทุกคนเลิกกับแฟนเก่าก็ยังอยากหาหรือโหยหาว่าเขาเป็นยังไงบ้างมีใหม่รึยัง เราเป็นบางที่ก็เข้าไปส่องทุกอย่าง เพราะความคิดถึงความห่วงใยไง
ทุกวันนี้เราก็เจอกันนะ เราพยายามจะห้ามใจพยายามทำตัวให้ยิ้มไว้ แต่พอเรากลับมาอยู่กับตัวเองความอ่อนแอก็เข้ามาอีกครั้งมันคิดแต่เรื่องของเขา กำแพงที่พยายามสร้างขึ้นมามาพังลงหมดอะไรที่พยายามจะหนีกับเจออะไรที่พยายามฝืนกับทำตามใจตัวเองไปหมด มันแย่มากเลยนะคนอื่นอาจเห็นเรายิ้มเห็นเราหัวเราะ แต่ข้างในพังหมดแล้ว เห้อออออออ.....พอวันนี้เราคิดว่าเขามีคนคุยใหม่แล้วแหละ แต่เขาดูเศร้าแต่ไม่ใช่เศร้าเรื่องเราแน่ๆ เราก็รู้สึกเหมือนกันว่าทำไมไวจัง เรารู้ใจแฟนเก่าเราว่าเขาเป็นยังไงบางทีเราก็คิดว่าแกจะเป็นยังไงบ้าง เสียใจมากไหม ใครทำแก มันเป็นอารมที่โมโหไปหมด มันไม่ใช่เราแล้วไงที่อยู่ข้างๆแก เราอยากทักนะ เราอยากโทรแต่เราทำแบบนั่นแกไม่สนใจแน่ๆ เราอยากบอกแกนะบางทีเราก็อยากคุยด้วยคิดถึงไปส่ะทุกอย่าง ไม่อยากให้แกต้องเศร้าหรือรู้สึกแย่ น่าเสียดายนะน่าเสียดายที่เราไม่ได้อยู่ข้างแก เราเคยอยากขอแกกลับมาอีกครั้งนึงเราอยากทักแกไปว่าขอโอกาสได้ดูแลอีกที อยากให้ทำตามใจตัวเองแต่มันคือคำๆเดิมที่เราบอกกะแกตลอดเรารู้คำตอบดี ดูแลตัวเองให้ดีแทนเราด้วยนะ ตลอดเวลาที่เราเจอกันแต่ต้องฝืนแกรู้ไหมวะว่าโครตอยากเข้าไปหาแต่มีไรกั้นอยู่วะ
เหงามั้ยอ่ะ กลับหอคิดถึงกันบ้างมั้ย อยากกอดแกนะ อยากจับมือแกอีก อยากถามนะว่ายังอยากกลับมาป่ะ คิดเสมอว่าเราเลิกกันนานพอที่จะกลับไปได้รึยังยังอยากกลับมาแก้ไขอะไรไหม เริ่มใหม่ได้รึป่าว?? ขอโอกาสได้ไหมครั้งนั้นได้ไหมคงไม่มีสิทแล้ววะ เรารู้ว่ามันหมดโอกาสไปนานแล้วแต่เราก็เพ้อเจ้อทุกวันอ่ะ ไม่ได้หยิ่งนะที่แกทักแต่มันยังรู้สึกอยู่ไง เราคิดถึงแกแต่เราทำอะไรไม่ได้เลย ความหวังมันคงหมดไปนานแล้วอ่ะ ขอให้คนนั้นสนใจแกเท่าที่เราสนใจแกนะแกจะได้ไม่เสียใจ
ปล. จะอยู่ในเวลาที่แกคิดถึง
คิดถึงนะ....แต่เราทำไรได้บ้างอ่ะ
เชื่อว่าทุกคนเลิกกับแฟนเก่าก็ยังอยากหาหรือโหยหาว่าเขาเป็นยังไงบ้างมีใหม่รึยัง เราเป็นบางที่ก็เข้าไปส่องทุกอย่าง เพราะความคิดถึงความห่วงใยไง
ทุกวันนี้เราก็เจอกันนะ เราพยายามจะห้ามใจพยายามทำตัวให้ยิ้มไว้ แต่พอเรากลับมาอยู่กับตัวเองความอ่อนแอก็เข้ามาอีกครั้งมันคิดแต่เรื่องของเขา กำแพงที่พยายามสร้างขึ้นมามาพังลงหมดอะไรที่พยายามจะหนีกับเจออะไรที่พยายามฝืนกับทำตามใจตัวเองไปหมด มันแย่มากเลยนะคนอื่นอาจเห็นเรายิ้มเห็นเราหัวเราะ แต่ข้างในพังหมดแล้ว เห้อออออออ.....พอวันนี้เราคิดว่าเขามีคนคุยใหม่แล้วแหละ แต่เขาดูเศร้าแต่ไม่ใช่เศร้าเรื่องเราแน่ๆ เราก็รู้สึกเหมือนกันว่าทำไมไวจัง เรารู้ใจแฟนเก่าเราว่าเขาเป็นยังไงบางทีเราก็คิดว่าแกจะเป็นยังไงบ้าง เสียใจมากไหม ใครทำแก มันเป็นอารมที่โมโหไปหมด มันไม่ใช่เราแล้วไงที่อยู่ข้างๆแก เราอยากทักนะ เราอยากโทรแต่เราทำแบบนั่นแกไม่สนใจแน่ๆ เราอยากบอกแกนะบางทีเราก็อยากคุยด้วยคิดถึงไปส่ะทุกอย่าง ไม่อยากให้แกต้องเศร้าหรือรู้สึกแย่ น่าเสียดายนะน่าเสียดายที่เราไม่ได้อยู่ข้างแก เราเคยอยากขอแกกลับมาอีกครั้งนึงเราอยากทักแกไปว่าขอโอกาสได้ดูแลอีกที อยากให้ทำตามใจตัวเองแต่มันคือคำๆเดิมที่เราบอกกะแกตลอดเรารู้คำตอบดี ดูแลตัวเองให้ดีแทนเราด้วยนะ ตลอดเวลาที่เราเจอกันแต่ต้องฝืนแกรู้ไหมวะว่าโครตอยากเข้าไปหาแต่มีไรกั้นอยู่วะ
ปล. จะอยู่ในเวลาที่แกคิดถึง