ผมเล่าไมเก่งน้ะครับ ^ ^.
เริ่มเลย ล้ะกันน้ะครับ พอดี ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆ แม่เค้าแม่ผมทำงานที่เดียวกันด้วยครับ บ้านเราก็อยู่ไกล้กันด้วย เวลาพ่อแม่ของผม และเค้าซื้อบ้าน อีกหลัง 1 ก็ซื้อกันไกล้กันอีก เราเรียน โรงเรียนเดียวกัน ใน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ครับเค้าเป็น ผู้หญิงห้าวๆ พ่อแม่เรากับเค้าไม่ค่อยถูกกันด้วย ผมรักเค้าตั้งแต่ เด็กตั้งแต่ ป.4 แล้ว ผมก็ไม่รู้ทำไม ผมไปรักคนอย่างเค้าได้ ทั้งที่ ห้าวแท้ๆไม่มีกุลสตรีเลย HaHaHa เค้าเคยเอาผล้า ฟันผมด้วย HaHaHa โดนนิ้วเกือบขาดแนะ ผมกับเค้าเคยไปกินข้าวกับครอบครัวด้วยกันสมัยเด็กเค้าเอาสายยางดีดใส่ หมา แต่หมาดันมากัดผมนี่ แปลกเนอะ สิ่งที่ผมเล่าผมอยากบอกผมจำเรื่องราวเค้าได้ทุกอย่างตั้งแต่เด็ก ผมรักเค้าจนวันนึง พวกเราโตขึ้น พอเธอขึ้น ม.1 เธออยู่ โรงเรียนชื่อดัง ส่วนผมก็อยู่โรงเรียนไม่ดังเท่าไหร่ แต่ผมก็ไปหาเค้าที่บ้านตลอดพ่อแม่เค้าก็ดูถูกชโลก กับผมมาก พ่อเค้านิสัยดี แต่ที่ผมไปไช่ว่าจะไม่มีปันหาน้ะครับ อย่างที่บอกแม่ผมกับแม่เค้าไม่ถูก กันเท่าไหร่พอแม่ผมรู้ผมก็โดน ฟาดทุกวันเลย พูดล้ะขำ แต่ผมก็ไปอย่างนั้นเกือบทุกวันล้ะครับ เค้ากับ ผมวันเกิดห่างกันแค่10 วันทั้งผมและเค้าตั้งแต่เด็กจะไม่เคยลืมกันเลย มีวันนึง ผมบอกแม่ผมว่าผมชอบผู้หญิงคนนั้นมาก แม่ผมตอบกลับมาว่าอย่าคบเลยมันปัญหาธุรกิจน้ะครับ ลืมเล่าว่า ทั้งครอบครัวผมและครอบครัวเค้ามีธุรกิจ บนเกาะแห่ง หนึ่ง ซึ่งเราก็ต้องแย่ง ลูกค้ากัน ซึ่งผมไม่ชอบเลย ที่ห้ามผมเพราะเรื่องแบบนี้ แต่เราก็คบกันไม่ได้แม่ผมกั้นผมหลายอย่างจน วันนึงเค้าขอไปนั่ง รถ ส่งแขกกับแม่ผมผมเลยไปด้วย ผมเลย บอกเค้าอ้อมๆ ว่า *นี่ รู้ป่าวแม่เรากับเธอไม่ถูกกัน ผมก็ไม่รู้เค้าจะสนใจไหมน้ะครับ จนผ่านไปแล้วไปเล่าผมก็ส่องได้แต่หน้าเฟสของเค้า ตลอดเวลา ล้ะก็คุยกันในเฟส บ่อย แต่ที่บ้านผมแต่ก่อนกฎเยอะไห้ผมนอนตั้งแต่4ทุ่ม เลยไม่ค่อยคุยกันดึกเท่าไหร่ จนวันนึงเค้ามีแฟน แฟนเค้าก็อยู่ดีครับ หล่อด้วยต่างกลับผม HaHaHa ผู้หญิงคนที่ผมชอบเลยปรึกสาผมว่าคบดีไหม คนนี้ ผมบอกไปว่าท่า คิดว่าไช่คิดว่าถูกชะตา คบเถอะ หลังจากนั้นพอกลับบ้านผมร้องไห้ครับ ผมเสียใจมากที่ผมรักเค้ามา แต่บอกไม่ได้บอก ไม่กล้าบอกด้วยล้ะมั้งครับ จนวันนึงเค้าคบกันนับวันเรา 2คนยิ่งห่างหาย วันเกิดเค้าผมยังจำได้ดี ส่วนวันเกิดผม เค้ามาบอกเลยวัน แล้ว ผมผิดหวังมาก แต่ผมก็ดีใจที่เค้าเจอคนดีๆที่คบได้เป็นปี เค้าอับรูปถ่ายรูปกันน่ารัก ผมก็นั่งดูทุกวัน แต่ใจจริงผมก็เศร้ามากน้ะ พอผมเห็นรูปเค้า ผมกลับจำรอยยิ้มเก่าๆของเค้าได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนเล่นเกมด้วยกัน ปั่นจักยานด้วยกัน นั่งเรือรอบเกาะไปด้วยกัน แต่สุดท้ายมันก็จบลง ด้วยการห่างกันครับ
ผมอยากให้เหมือนเป็นอุทาหร น้ะครับ ท่าชอบ ใคร รักใครก็บอกไปเถอะครับ จริงๆ เลยถึงมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการแต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีความสุขที่ได้บอกไป ถึงบางครั้งมันจะเศร้ายังไงเราก็ผ่านมันไปได้ครับ (อย่าเหมือนผมเลยที่ไม่กล้าบอกจนแทบกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน.)
รักนี้8ปีแล้ว.
เริ่มเลย ล้ะกันน้ะครับ พอดี ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆ แม่เค้าแม่ผมทำงานที่เดียวกันด้วยครับ บ้านเราก็อยู่ไกล้กันด้วย เวลาพ่อแม่ของผม และเค้าซื้อบ้าน อีกหลัง 1 ก็ซื้อกันไกล้กันอีก เราเรียน โรงเรียนเดียวกัน ใน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ครับเค้าเป็น ผู้หญิงห้าวๆ พ่อแม่เรากับเค้าไม่ค่อยถูกกันด้วย ผมรักเค้าตั้งแต่ เด็กตั้งแต่ ป.4 แล้ว ผมก็ไม่รู้ทำไม ผมไปรักคนอย่างเค้าได้ ทั้งที่ ห้าวแท้ๆไม่มีกุลสตรีเลย HaHaHa เค้าเคยเอาผล้า ฟันผมด้วย HaHaHa โดนนิ้วเกือบขาดแนะ ผมกับเค้าเคยไปกินข้าวกับครอบครัวด้วยกันสมัยเด็กเค้าเอาสายยางดีดใส่ หมา แต่หมาดันมากัดผมนี่ แปลกเนอะ สิ่งที่ผมเล่าผมอยากบอกผมจำเรื่องราวเค้าได้ทุกอย่างตั้งแต่เด็ก ผมรักเค้าจนวันนึง พวกเราโตขึ้น พอเธอขึ้น ม.1 เธออยู่ โรงเรียนชื่อดัง ส่วนผมก็อยู่โรงเรียนไม่ดังเท่าไหร่ แต่ผมก็ไปหาเค้าที่บ้านตลอดพ่อแม่เค้าก็ดูถูกชโลก กับผมมาก พ่อเค้านิสัยดี แต่ที่ผมไปไช่ว่าจะไม่มีปันหาน้ะครับ อย่างที่บอกแม่ผมกับแม่เค้าไม่ถูก กันเท่าไหร่พอแม่ผมรู้ผมก็โดน ฟาดทุกวันเลย พูดล้ะขำ แต่ผมก็ไปอย่างนั้นเกือบทุกวันล้ะครับ เค้ากับ ผมวันเกิดห่างกันแค่10 วันทั้งผมและเค้าตั้งแต่เด็กจะไม่เคยลืมกันเลย มีวันนึง ผมบอกแม่ผมว่าผมชอบผู้หญิงคนนั้นมาก แม่ผมตอบกลับมาว่าอย่าคบเลยมันปัญหาธุรกิจน้ะครับ ลืมเล่าว่า ทั้งครอบครัวผมและครอบครัวเค้ามีธุรกิจ บนเกาะแห่ง หนึ่ง ซึ่งเราก็ต้องแย่ง ลูกค้ากัน ซึ่งผมไม่ชอบเลย ที่ห้ามผมเพราะเรื่องแบบนี้ แต่เราก็คบกันไม่ได้แม่ผมกั้นผมหลายอย่างจน วันนึงเค้าขอไปนั่ง รถ ส่งแขกกับแม่ผมผมเลยไปด้วย ผมเลย บอกเค้าอ้อมๆ ว่า *นี่ รู้ป่าวแม่เรากับเธอไม่ถูกกัน ผมก็ไม่รู้เค้าจะสนใจไหมน้ะครับ จนผ่านไปแล้วไปเล่าผมก็ส่องได้แต่หน้าเฟสของเค้า ตลอดเวลา ล้ะก็คุยกันในเฟส บ่อย แต่ที่บ้านผมแต่ก่อนกฎเยอะไห้ผมนอนตั้งแต่4ทุ่ม เลยไม่ค่อยคุยกันดึกเท่าไหร่ จนวันนึงเค้ามีแฟน แฟนเค้าก็อยู่ดีครับ หล่อด้วยต่างกลับผม HaHaHa ผู้หญิงคนที่ผมชอบเลยปรึกสาผมว่าคบดีไหม คนนี้ ผมบอกไปว่าท่า คิดว่าไช่คิดว่าถูกชะตา คบเถอะ หลังจากนั้นพอกลับบ้านผมร้องไห้ครับ ผมเสียใจมากที่ผมรักเค้ามา แต่บอกไม่ได้บอก ไม่กล้าบอกด้วยล้ะมั้งครับ จนวันนึงเค้าคบกันนับวันเรา 2คนยิ่งห่างหาย วันเกิดเค้าผมยังจำได้ดี ส่วนวันเกิดผม เค้ามาบอกเลยวัน แล้ว ผมผิดหวังมาก แต่ผมก็ดีใจที่เค้าเจอคนดีๆที่คบได้เป็นปี เค้าอับรูปถ่ายรูปกันน่ารัก ผมก็นั่งดูทุกวัน แต่ใจจริงผมก็เศร้ามากน้ะ พอผมเห็นรูปเค้า ผมกลับจำรอยยิ้มเก่าๆของเค้าได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนเล่นเกมด้วยกัน ปั่นจักยานด้วยกัน นั่งเรือรอบเกาะไปด้วยกัน แต่สุดท้ายมันก็จบลง ด้วยการห่างกันครับ
ผมอยากให้เหมือนเป็นอุทาหร น้ะครับ ท่าชอบ ใคร รักใครก็บอกไปเถอะครับ จริงๆ เลยถึงมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการแต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีความสุขที่ได้บอกไป ถึงบางครั้งมันจะเศร้ายังไงเราก็ผ่านมันไปได้ครับ (อย่าเหมือนผมเลยที่ไม่กล้าบอกจนแทบกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน.)