ฝากถึงพ่อค้าแม่ขายทั้งหลาย

วันนี้ออกไปจับจ่ายซื้อกับข้าวแถวหลังน้อมจิต พอดีบ้านอยู่แถวนั้นค่ะ ซื้อเสร็จเลยเดินขึ้นไปตากแอร์บนศูนย์การค้า IT พลาซ่า (หลังน้อมจิต แถวบางกะปิ)

ขึ้นไปชั้นสองเจอร้านทุกอย่าง20บาท บางอย่างก็เกิน เห็นถูกดีเลยเดินเข้าไปชม ตอนนั้นยังไม่มีไอเดียจะซื้อนะค่ะ คือคิดว่าถ้าถูกใจอะไรจึงจะซื้อค่ะ
ขณะเลือกของก็สังเกตุเห็นคนขายผู้หญิงนั่งอยู่จ้อง
เราตลอดเลยค่ะ เราก็ทำเป็นไม่สนใจ (ตอนนั้นมีเราเป็นลูกค้าอยู้คนเดียวนะค่ะ) สักพักเจอดินสอกดแพ็กนึงมีสองอันเรทก็ว่าจะซื้ออันนี้แหละไปให้หลาน
แต่ไม่ได้หยิบนะค่ะเพราะอยากเดินดูอย่างอื่นและเผื่อเจอลายที่น่ารักกว่านี้
ผ่านไปไม่ถึงห้านาที คนขายผู้หญิงคนนี้เดินตามมาใกล้เรา มือเธอจัดเรียงของ แต่ตามองเรา
ความอึดอัดเริ่มเพิ่มมากขึ้น สักพักคนขายผู้หญิงเดินกลับไป เราก็เลือกของต่อ หันมาเจอผู้ชายยืนปลายทางเดินมองเรา เรียกว่าจ้องดีกว่าค่ะ โหมันสุดๆเลยเดินไปตรงไหนก็มอง จากที่เราเลือของจะซื้อมากกว่าหนึ่งเลยไม่เลือปต่อเลยค่ะ

ตัดสินใจหยับดินสอกดไปจ่ายเงิน และผู้ชายคนนั้นแหละที่มองเราทุกฝีก้าวก็มาคิดเงินบอกว่า20บาท
เราเลยถามไปว่า "พี่กลัวหนูขโมยของหรอค่ะ?"
เขาตอบกลับมาว่า ป่าว.

แต่กริยามันใช่น่ะค่ะ เราจะไม่เข้าร้านนี้อีกเลย
(วันนี้เราแต่งตัวแบบไปจ่ายตลาดช่วงเที่ยงแบบธรรมดานะค่ะ กางเกงเลกกิ้งขายาว เสื้อยืด และเสื้อคลุมกันแดด ถือร่มกับกระเป๋าใบเล็กๆ)

เราเจอหลายครั้งแล้ว บางครั้งเข้าห้างดังเลือกของแบรนด์ก็โดนมองสายตาไม่เป็นมิตรไม่เต็มใจบริการประมาณว่าเราไม่มีเงินยังงั้นแหละ.

เราชื่อว่าทุกคนก็เคยเจอและยังคงเจอเหตุการณ์แบบนี้

*อยากฝากถึงคนขายของทุกคนนะค่ะ รู้ว่ากลัวของหายค่ะ แต่การมองแบบไม่มีมารยาท และดูเหมือนจับผิดลูกค้าแบบนี้ มันมีแต่จะทำให้เสียรายได้ค่ะ. ไม่ว่าจะขายของถูกหรือแพง ถ้าทำแบบนี้ลูกค้าเข้าร้านครั้งเดียวค่ะไม่กลับมาซื้อคุณอีกแน่นอน เพราะเขาอึดอัด.

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่