ความรัก (โคลง) toshare

...ความรัก จริงยิ่งแท้......."ให้อภัย" บ ปลูกชิงชังใด...............ปล่อยไว้ "จดจำผิด"คาใจ..............ก็เปล่า ยุติธรรมแม้ใช้.................ชื่นด้วยเมตตา ...รักแท้หนาสุภาพน้อม.

...ความรัก จริงยิ่งแท้......."ให้อภัย" บ ปลูกชิงชังใด...............ปล่อยไว้ "จดจำผิด"คาใจ..............ก็เปล่า ยุติธรรมแม้ใช้.................ชื่นด้วยเมตตา ...รักแท้หนาสุภาพน้อม.

...ความรัก จริงยิ่งแท้.......ให้อภัย บ ปลูกชิงชังใด...............ปล่อยไว้ "จดจำผิด"คาใจ..............ก็เปล่า ยุติธรรมแม้ใช้.................เมตตา ...ความรัก สุภาพน้อม......ถ่อมตน ล้นเปี่ยม

ขอต่อ กระทู้ 27  แปลง โคลงดั้น ครับ โคลงดั้น วิวิธมาลี @ รักจริง จักมิไร้ ......ให้อภัย ผิด! จะมิจดจำ ......สิน้อย ชั่วใช่ละปล่อยไป ......พาลผลิ คุม,แนะ,ตะล่อม คล้อยโน้ม ......สู่ธรรม @ ล

@ เกิดแก่เจ็บจาก ไซร้.........พึงคะนึง ธรรมชาติ "ธรรมดา" จึง........เช่นนั้น อยู่! ประโยชน์แด่ชน พึง.......ปฏิบัติ จาก! "เหตุทุกข์" มิอาจกั้น.....สู่บ้านสุ

@ ​พรพระแด่พระแม่เจ้า ........จอมไผท เปี่ยมพระเมตตาปวงไทย ........ทั่วหล้า ทรงพิริยะขจัดทุกข์ภัย ........เภทผ่าน..พ้นเฮย ทวยราษฎร์พรักพร้อมหน้า ........นบน้อมฤทัยถวาย

....รักจริงจักเปี่ยมล้น..............ให้อภัย ผิดจึ่งละจดจำ.......................มากน้อย ชั่วใช่ปล่อยปะไป...................อาละวาด คุมแนะ-ตะล่อมคล้อย-โน้ม.......สู่ธรรม ....ลงทัณฑ์โทษใช่แก้.........

โคลงดั้นตรีพิธพรรณ ....การเมืองจริงแน่แท้............เรื่องคน เข้าร่วมสร้างสังคม.................สุขแท้ เมตตารักผองชน...................คือหลัก จิต"รับใช้"แล้พร้อม...............กระทำ ....

โคลงสี่ดั้น ต่างจาก โคลงสี่สุภาพ ที่สำคัญคือ ๑) ต้องแต่งอย่างน้อย ๒ บท โคลงดั้น วิวิธมาลี รักจริง....ให้อภัย ....รักจริงจักเปี่ยมล้น..............ให้อภัย ผิดจึ่งละจดจำ.......................มากน้อย

....รักจริงจักเปี่ยมล้น..............ให้อภัย ผิดจึ่งละจดจำ.......................มากน้อย ชั่ว!ใช่ปล่อยปะไป..................อาละวาด คุมแนะ-ตะล่อมคล้อย-โน้ม......สู่ธรรม ....ลงทัณฑ์โทษใช่แก้..........