ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าสองคน สองสังคม สองช่วงเวลา (จอมเทียนกับคุณแม่)

กระทู้สนทนา

โรคซึมเศร้า สุขภาพจิต ครอบครัว ปัญหาชีวิต ปัญหาสังคม

สวัสดีค่ะ นี่จอมเอง ไม่ได้ยืมไอดีใครมา
จอมเป็นที่รู้จักบ้างนิดหน่อยในเฟสบุ๊ค หลังจากที่ภาพของจอมพร้อมข้อความในสปอยได้ถูกแชร์ออกไปเป็นจำนวนมาก

ข้อความแคปชั่นรูปอยู่ในสปอยค่ะ  ใจความหลักๆ ที่จอมไปถามเพื่อนว่าด้วยความสงสัยว่าทำไมมันถึงถูกแชร์เยอะจัง  จอมก็เขียนของจอมเรื่อยๆ  ทำไมอันนี้ถึงกลายเป็นไวรัลได้  คือตรงประโยคที่ว่า

"การฆ่าตัวตายของพวกเราไม่ใช่การคิดสั้น
มันคือการวางแผนอย่างดี ไตร่ตรองแล้ว
และมีการเตรียมการ"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

หลังจากมีกระแส  จอมก็เป็นที่รู้จักมากขึ้น  มีรายการโทรทัศน์  หนังสือพิมพ์  นิตยสารติดต่อเข้ามาให้แชร์ประสบการณ์บ้างสองสามครั้ง
และได้เห็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าเปิดเผยตัวใน social media กันมากขึ้น  มีหลายเพจ  มีหลายเรื่องราวใน storylog ที่ติดแท็ก #โรคซึมเศร้า
ส่วนเรื่องราวของจอมเอง  ก็มีหลายคนสงสัยว่า  ทำไมถึงร่าเริงทั้งๆ ที่ป่วยบ้าง  อยู่ได้อย่างไร  ตลอดสองสามเดือนหลังจากเป็นกระแสขึ้นได้ยินเสียงอะไรบ้างหรือเปล่า (ไม่ใช่หูแว่วประสาทหลอนเน้อ  จอมอุปมา  แบบได้รับฟังความเห็นของคนหลายๆ สังคมมาอย่างไรบ้างน่ะค่ะ  ทั้งหมอ  นักจิตวิทยา  ชาวป่วยไม่ป่วย  ฯลฯ)

ด้วยความสัตย์จริง  จอมอยากเปิดเผยไปเลยและขี้เกียจเล่าบ่อย
จอมจึงมาแนะนำตัวค่ะ  นอกจากแนะนำตัวคงขอบอกความคิดเห็นของจอมตอนนี้แทรกลงไปบ้าง
เล่าในคอมเม้นนะคะ  เพื่อความสวยงามสบายตา

ทำแบบนี้เป็นการสร้างกระแสไหม  ใช่ค่ะ  มันคือการสร้างกระแส
ถ้ามีกระแส  ก็จะเป็นที่สนใจ  เมื่อเป็นที่สนใจก็จะมีการศึกษาและพัฒนา
จอมภาวนาให้โรคจิตเวชอยู่ในกระแสต่อไปอีกพักใหญ่ๆ  เลยละ

พี่สิงห์ สควิซแอนิมอล (ขออนุญาตเอ่ยถึง)  จอมรู้สึกว่าเขาเป็นคนจุดกระแสโรคนี้ขึ้นมาในสังคม
แม้ว่าการจุดของเขาจะแลกมาด้วยชีวิตก็ตาม

-----
facebook ของจอม  https://www.facebook.com/yommi.jom
storylog ของจอมที่อยู่กันมาตั้งแต่ยังไม่ป่วย https://storylog.co/lulla