เคยมีความฝัน คิดมาเสมอว่ามันสูงเกินไป มันไกลเกินไป ระยะเวลาที่ผ่านมา
ใฝ่รู้กับมันมาตลอด ถึงแม้ว่าจะงูๆปลาๆ แต่ไม่เคยขาดหายไปไหน
ฝันที่ไม่เคยพูดกับใคร ฝันที่ไม่เคยจะเอ่ยปากบอกใคร ฝันที่ไม่เคยหายไปไหน
แต่พอย้อนกลับมองตัวเอง มันไม่ง่ายเลยที่จะลงมือทำ เพราะสวรรค์ไม่ได้สร้างมันกับเราเลย
ไม่เคยคิดท้อใจ แต่กลัว! ว่ามันจะต้องทำไม่ได้แน่ๆ
ฝันของผมคืออยากเรียน"ขับร้อง" มันดูโง่เลยใช่ไหม เสียงแบบนี้ พื้นฐานไม่มี รากฐานไม่มี พรสวรรค์ก็น้อยเหลือเกิน แต่ใจรัก รักที่สุด ในเวลาที่เครียด เศร้า ดีใจ เหงา ในสมองจะมีแต่เสียงเพลง อยากจะร้องมันออกมา ผมทำมันทุกครั้ง และมันก็ได้ผลมาตลอด ยิ่งพูดก็เหมือนมโนไปทั่ว 55+ แต่ในใจลึกๆ ผมรักมันมาก รักจนผมคิดว่า ถ้าวันใดวันหนึ่ง เสียงผมหายไป ผมก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร คงหดหู่น่า
ส่วนตัวผมพอเรียนเกี่ยวกับทฤษฎีดนตรีมาบ้าง ผมเล่นเครื่องเป่ามาตลอด ผมอยากจะพังความฝันนั้น แต่คิดทีไร ใจบอกไม่ได้ทุกที ...
ผมแค่อยากระบายมันออกมาครับ
,,,, ความในใจที่เก็บมานาน,,,, "Voice"
ใฝ่รู้กับมันมาตลอด ถึงแม้ว่าจะงูๆปลาๆ แต่ไม่เคยขาดหายไปไหน
ฝันที่ไม่เคยพูดกับใคร ฝันที่ไม่เคยจะเอ่ยปากบอกใคร ฝันที่ไม่เคยหายไปไหน
แต่พอย้อนกลับมองตัวเอง มันไม่ง่ายเลยที่จะลงมือทำ เพราะสวรรค์ไม่ได้สร้างมันกับเราเลย
ไม่เคยคิดท้อใจ แต่กลัว! ว่ามันจะต้องทำไม่ได้แน่ๆ
ฝันของผมคืออยากเรียน"ขับร้อง" มันดูโง่เลยใช่ไหม เสียงแบบนี้ พื้นฐานไม่มี รากฐานไม่มี พรสวรรค์ก็น้อยเหลือเกิน แต่ใจรัก รักที่สุด ในเวลาที่เครียด เศร้า ดีใจ เหงา ในสมองจะมีแต่เสียงเพลง อยากจะร้องมันออกมา ผมทำมันทุกครั้ง และมันก็ได้ผลมาตลอด ยิ่งพูดก็เหมือนมโนไปทั่ว 55+ แต่ในใจลึกๆ ผมรักมันมาก รักจนผมคิดว่า ถ้าวันใดวันหนึ่ง เสียงผมหายไป ผมก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร คงหดหู่น่า
ส่วนตัวผมพอเรียนเกี่ยวกับทฤษฎีดนตรีมาบ้าง ผมเล่นเครื่องเป่ามาตลอด ผมอยากจะพังความฝันนั้น แต่คิดทีไร ใจบอกไม่ได้ทุกที ...
ผมแค่อยากระบายมันออกมาครับ