เราจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง เรากับเอ(นามสมมุติ)เป็นแฟนกัน เอเป็นคนที่ขี้งอนมาก วันนึงงอนบ่อยมากๆ เอเคยบอกว่าชอบให้เราง้อ แต่เราเป็นคนที่มีนิสัยจริงจัง สุดท้ายก็เลิกกันช่วงปิดเทอมเนื่องมาจากเราป่วย(อาการป่วยที่มีโอกาสหายห้าสิบห้าสิบ คิดอยู่เป็นสัปดาห์ แต่ตอนนี้ใกล้หายแล้ว) เอโพสด่าเราสารพัด เราก็ใจเย็นๆไม่ได้โต้ตอบอะไร เพื่อนของเอก็มาว่าเรา เราก็เอาน้ำเย็นเข้าลูบ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นแย่มากๆ ถึงจะเป็นคนบอกเลิกแต่เราก็เจ็บนะ แต้ก็เข้าใจที่เอโพสด่าเราก็เพราะเราไม่ยอมบอกอะไร เราแค่ไม่อยากให้เอมาเครียดกับเราไปด้วย ผ่านมาได้สักพักใกล้เปิดเทอม เอก็ขอกลับมาคืนดี มาง้อเรา เราก็ยังเฉยอยู่ เพื่อนในกลุ่มก็ไม่โอเคกับเอเพราะช่วงที่เลิกกันเอว่าเรา แต่ยังไงเราก็รักไปแล้วเลยกลับมาคบกันอีกรอบ แต่ไม่ได้บอกใคร เอก็ยังคงนิสัยเหมือนเดิมทั้งๆที่เราก็บอกไปแล้วว่าไม่ชอบ มาช่วงกีฬาสี เราได้เล่นกีฬาคู่กับพี่บี(นามสมมุติ) พี่บีหน้าตาเหมือนคนที่เราชอบคนเก่าแทบทุกอย่างยกเว้นแต่ผม เราต้องไปซ้อมด้วยกันบ่อยๆ ช่วงที่ทะเลาะกับเอเราก็ไปปรึกษาพี่เค้าบ่อยๆ สุดท้ายก็เลิกกันโดยเล่าบอกเลิกเอง เหตุการณ์คือเราชวนพี่บีไปดูเอแข่ง เราก็กำลังหงุดหงิด เครียดๆ ทะเลาะกับเพื่อน ทำเลาะกับแม่ ก็เลยอารมณ์ไม่ดี ไม่รับโทรศัพท์ใคร ไม่อ่านไม่ตอบใครทั้งสิ้น เช้าวันถัดมา ก็เห็นแชทเอที่มางี่เง่าใส่อีกก็เคยเกิดอารมณ์ประชดบอกเลิกเลย ผ่านมาสักพักก็คิดได้จึงไปตามง้อเอ ส่งคลิปขอคืนดี จนเอยอมคุยด้วย แต่ก็ยังมีโกดเรานิดๆ จนผ่านกีฬาสีมา เราก็ยังคุยกับพี่บีอยู่บ้างแต่ไม่บ่อยเท่าไร จนมาวันนึงเพื่อนของเอขอยืมโทรศัพท์ไปส่งรูปในไลน์ คือโทรศัพท์เราล็อครหัสหลายชั้นเพราะเพื่อนชอบแกล้ง เราก็ปลดรหัสให้แล้วหันไปเรียนต่อ เรานั่งหน้า พวกนั้นนั่งหลังเรา พอหันไปอีกทีก็เห็นเอดูแชทเรากับพี่บี เราก็ตกใจนิดนึง แต่ก็เฉยๆ เพราะไม่ได้มีความลับอะไรอยู่แล้ว จนผ่านมาสักพักเราก็ขอโทรศัพท์คืน เอก็พูดประมาณว่า ดูไม่ได้หรอ มีความลับอะไร เราก็แบบเริ่มมีน้ำโหนิดๆล่ะ เราก็พูดขอคืนดีๆ มันคือของส่วนตัว อยากดูแชทพี่บีก็ดูไปไม่ได้ว่าอะไร แต่แชทคนอื่นไม่เกี่ยว แชทพ่อแชทแม่มันคือเรื่องส่วนตัวไม่ควรอ่าน เราก็โกดมากๆ แต่ก็พยายามใจเย็น กลับไปบ้านก็เห็นเอโพสด่าเราในเฟสอีกครั้ง เราก็เสียใจนะ ไปปรึกษาพี่บี พี่เค้าก็ให้คำปรึกษาและให้กำลังใจที่ดี จนมาวันเกิดพี่บีเราก็ซื้อของขวัญให้ แล้ววันนั้นเราไปกินข้าวกับพี่บีที่โรงอาหารของโรงเรียน ก็เจอเอแต่เราก็เฉยไว้ และไปซื้อข้าวกับพี่บี หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันเลย จนผ่านมาสักพักเราก็รู้นะว่ายังรักเออยู่ แต่คงแก้อะไรไม่ได้ เราควรทำไง?
เราผิดหรือป่าวที่เป็นแบบนี้?