ผมเป็นคนนึงที่อยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็ก แต่กลับไม่ค่อยสนิทกับแม่เลยวันๆนึงคุยกันน้อยมาก และนิสัยผมเสียมากๆ เป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยนึกถึงความรู้สึกคนอื่น ชอบเก็บตัวไม่ชอบคุยกับใคร ขี้หงุดหงิด โดยเฉพาะกับคนในครอบครัว ผมจะเถียงกับแม่ ขึ้นเสียงกับเค้าบ่อยมาก พอเถียงเสร็จ ก็มานึกได้ทีหลังและเสียใจกับการกระทำตัวเองทุกที. ที่จริงผมรักแม่ของผมมากนะครับ เรามีกัน3คน แม่ลูก ผมอายุ 23 ยังไม่มีแฟน อนาคตที่ผมวางไว้จะนึกถึงแม่เป็นอันดับแรกครับ ในชีวิตเท่าที่จำได้ เคยกราบแม่และบอกรักแม่ แค่ครั้งเดียวคือตอนที่ผมบวชให้เค้า
จนถึงตอนนี้มีหลายครั้งที่ผมอยากกราบ และบอกรักเเม่อีก (**และอยากเลิกหงุดหงิดและเถียงกับแม่**) แต่รู้สึกมันยากเหลือเกิน บวกกับนิสัยที่ผมเป็นอยู่ด้วยมันยิ่งยาก ผมว่าลูกๆหลายๆคนโดยเฉพาะวัยรุ่น อาจมีปัญหาเดียวกันกับผม คืออยากแสดงออกไปแต่ไม่กล้าอาจจะเพราะอายหรืออะไรก็แล้วแต่
ผมอยากถือโอกาสในวันแม่ที่ใกล้จะถึงนี้เรามาเริ่ม อีกครั้งกันดีกว่า และอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆที่กราบและบอกรักแม่ ทำยังไงครับถึงจะกล้าและไม่อาย และสิ่งสำคัญ เราควรแสดงออกถึงความรักที่เรามีให้แม่อย่างไรบ้างครับ
จะถึงวันแม่แล้วแบ่งปันหน่อยครับ คนที่ไม่กล้าบอกรัก ไม่กล้ากราบแม่ควรทำยังไง
จนถึงตอนนี้มีหลายครั้งที่ผมอยากกราบ และบอกรักเเม่อีก (**และอยากเลิกหงุดหงิดและเถียงกับแม่**) แต่รู้สึกมันยากเหลือเกิน บวกกับนิสัยที่ผมเป็นอยู่ด้วยมันยิ่งยาก ผมว่าลูกๆหลายๆคนโดยเฉพาะวัยรุ่น อาจมีปัญหาเดียวกันกับผม คืออยากแสดงออกไปแต่ไม่กล้าอาจจะเพราะอายหรืออะไรก็แล้วแต่
ผมอยากถือโอกาสในวันแม่ที่ใกล้จะถึงนี้เรามาเริ่ม อีกครั้งกันดีกว่า และอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆที่กราบและบอกรักแม่ ทำยังไงครับถึงจะกล้าและไม่อาย และสิ่งสำคัญ เราควรแสดงออกถึงความรักที่เรามีให้แม่อย่างไรบ้างครับ