ตามหัวข้อเลยค่ะ ของเราคือพยายามที่จะนิ่ง ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว ไม่อยากให้เขาเห็นว่าเรายังรู้สึก ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็พูดด้วยให้น้อยที่สุด แต่นั่นแหล่ะ ใจเราก็ยังรู้สึกอยู่ดี ทั้งรักทั้งเจ็บ ;(;(;(

แถมแฟนเก่ายังเป็นเพื่อนห้องเดียวกันด้วยนะสมัยมัธยม เวลามีปาร์ตี้หรือนัดรวมเพื่อนๆในห้อง นี่เราเลี่ยงที่จะเจอแฟนเก่าไม่ได้จริงๆ ทั้งๆที่มันก็ผ่านมาเกือบหกปีแล้ว เรายังรู้สึกทำตัวไม่ถูก รู้สึกอึดอัด เ

เราเลิกกับแฟนเก่ามาสักพักนึงแล้ว ไม่ได้คุยกันมา 3-5 เดือน เราตกลงกันไว้ว่าจะไม่คุยกัน 3-5 เดือนเพราะเขาอยากโฟกัสเรื่องตัวเอง เราก็เข้าใจเพราะเราเป็นคนทำผิดเอง เขาให้สัยญาค่ะว่าจะไม่ไปไหนแล้วจะให้โอกาศ

.

เอาเป็นว่าเริ่มจาก ผมกับเพื่อนๆของผมเมื่อตอนม.3 เราเป็นแก๊งเดียวกัน พอม.4เราจึงต้องแยกย้าย แต่เพื่อนส่วนมากผมได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมแยกออกมาเฉย . . ผมกับแฟนเก่า ก็รู้จักกันครั้งแรกเพราะ เขาดันแอบชอบ

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันเกือบจะ2ปี ฟังดูแล้วอาจจะไม่นาน แต่ตลอดระยะเวลาที่คบกันเราอยู่ด้วยกันทุกวัน ทำงานที่เดียวกัน ไปทำงานพร้อมกัน กลับพร้อมกัน ทำให้เราผูกพันกันมากกก  เขาบอกบอกเลิกเราได้

เมื่อเรามีลููกติดมาด้วย และ ยังคงต้องมีความจำเป็นต้องติดต่อกับสามีเก่าเรื่องค่าใช้จ่ายของลูก ควรวางตัวและควรทำแบบไหน ถึงจะเหมาะสม ไม่กระทบและมีผลต่อ ชีวิตคู่กับสามีคนปัจจุบัน

คือเรากับแฟนเก่าคบกันมา 3ปีกว่า แต่เลิกกันไปแล้วประมาณเดือนกว่าๆ แต่เวลาเขาเจอหน้าเรา เขาทัก ตลอดว่า กินข้าวยัง ข้าวไม่กินอีกแล้ว หรือเจอก็ยิ้มให้เรา ทั้งๆที่เขาเป็นคนเทเรา งงมากค่ะ เราเจอก็พยายามเฉยๆ

เมื่อเดือนกุมภา ผมได้บอกเลิกกับแฟนเก่าคนนี้เพราะทนกับพฤติกรรมนอกใจ แอบคุยคนอื่น โกหก ไม่ไหว ตอนนั้นเขาก็ยอมเลิกแต่โดยดี แต่ก็ยังต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันอยู่ เพราะเหตุผลหลายๆอย่าง เดือนมีนาผมยอมรับว่าร