ผิดที่เกิดเปนทอม หรือผิดที่เธอไม่รัก

กระทู้คำถาม
สวัสดีค้าฟผมขอแทนตัวผมเองว่าหมาปั๊กนะค้าฟ ผมโดนเเฟนบอกเลิกมา 2เดือนแล้ว ผมพยายามใช้ชีวิตปกติ พยายามหาอะไรทำ พยายามทำงานแต่ผมก็ยังคิดถึงเธอทุกวินาทีสาเหตุที่เขาบอกเลิกผมเพราะเขาอยากยุคนเดียวเพราะครอบอันนี้ผมก็พอเข้าใจผมก็อยากยอมรับความจริง แต่มันยากจริงๆค้าฟ ผมเจอเธอตอนฝึกงานช่วงนั้นผมก็โดนเเฟนทิ้ง ผมโดนทิ้งบ่อย ผมชอบรอยยิ้มของเธอ ผมมีความสุขที่ได้คุยกับเธอ จนเราสองคนตกลงเปนเเฟนกัน และคุยกันตลอดผมก้ไปฝึกงานอีกผมขึ้นปี4ส่วนน้องขึ้นปี1เราย้ายมายุหอเดียวกัน ยุด้วยกันทุกวัน ถึงเธอจะไม่ใช่เเฟนคนเเรก ผมก้รักเธอมาก มากจนไม่รู้จะอธิบาย ผมเปนคนขี้หึง ขี้หวงผมเเสดงออกทุกอย่างเพื่อไม่ให้ใครเข้ามาจีบแฟนผม จนมันทำไห้เเฟนผมอึดอัด ก้ผมกลัวเสียเธอไป แฟนผมเปนคนน่ารัก ตัวสูง ขาว ใครๆจะเปรียบผมว่าเปนหมาวัด จนผมเรียนจบมาทำงานที่ กทม.มีเรื่องกับครอบครัวเขาพี่ชายเขาเสีย ผมห่วงแฟนผมมากจนถึงวันที่แฟนผมบอกเลิกเพราะครอบครัวไม่อยากให้คบ มันเปนเพราะตัวผมเอง มันเปนเพราะเพศผมเองผมไม่มีโอกาสขอเลยสักนิด สุดท้ายเธอก็จากผไปดื้อๆ เย็นชาแล้วผมไม่สามารถตัดใจได้ แต่คงจะบอกแค่ว่า โชคดีนะสุดที่รัก ring รักเธอมากนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่