สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ก่อนอื่นขอบอกเอาไว้ก่อนว่าสิ่งที่เราจะเล่านี้เป็นความจริงจากมุมมองของเราค่ะ แต่...แน่นอนว่าสำหรับคู่กรณีแล้วมันเป็นเรื่องโกหก เพราะงั้นจะเชื่อฝั่งไหนขอให้อยู่กับการตัดสินใจของคนอ่านเองนะคะ
หมายเหตุ ยืมล็อคอินเพื่อนมาค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า…
เมื่อวานนี้ช่วงเวลาเย็นที่เราเลิกงานตามปกติ และไปขึ้นรถตู้เพื่อกลับบ้านที่เดิมเหมือนทุกวัน...ขึ้นรถในวันที่ฝนตกเหมือนกับทุกวันอีกเหมือนกัน จนกระทั่งรถถึงปั๊มน้ำมันติดกับห้างๆ หนึ่ง แล้ว...บังเอิญคนในรถเขาลงกันหมดเหลือเราคนเดียวที่ไม่ได้ลง เพราะตรงนั้นไม่ใช่ที่ๆ เราจะลงค่ะ แต่...เรากลับโดนไล่ลงด้วยคำพูดของคนขับรถที่บอกว่า [เหลือคนเดียวไม่ไปต่อ จะกลับไปรับผู้โดยสาร ระยะที่เหลือให้ไปต่อรถเอง]
เราถึงกับเงิบค่ะ….ทุ่มกว่าแล้ว เงินค่าโดยสารก็จ่ายเต็มราคา แต่...เรากลับโดนไล่ลงทั้งที่ยังไม่ถึงที่หมาย เรายอมรับว่าตอนนั้นเราคงค่อนข้างโมโห บวกกับประตูรถตู้มันค่อนข้างหนัก เราเลยปิดประตูเสียง...คงดังไปหน่อยสำหรับคนขับ
แต่...เราไม่คิดว่ามันจะร้ายแรงถึงขนาดที่ เขาขับรถปาดข้างตัวเราแล้วเปิดหน้าต่างมาชี้หน้าตาและขมขู่ [ทำแบบนี้กับรถกูอีก กูจะเอาให้ตาย] พูดจบเค้าก็บึ่งรถออกไป เราที่ยังตั้งสติไม่ได้ถึงกับอึ้ง เลยไม่ทันได้จดเลขทะเบียนรถไปค่ะ
วันนี้เช้าเราเลยโทรไปแจ้งกับขนส่ง แต่ไม่รู้เลขทะเบียนรถ แต่เราไม่โอเคกับความปลอดภัยในชีวิตตัวเองเลย ตอนแรกเขาจะไม่รับเรื่อง เราเลย...โวยจนเขารับไว้ ยอมรับว่าแย่ค่ะ แต่...เจอขู่ฆ่าแบบนี้เรารู้สึกมันไม่ควรปล่อยไว้…
ตกเย็นเลิกงานเราก็ไปที่คิวรถตู้อีกครั้งเพื่อขอเลขทะเบียนรถกับคนคุมคิว ระหว่างรอคนคุมคิวเขาก็บอกให้เราโทรแจ้งขนส่งไว้ ซึ่งเราก็โทรไว้แล้ว...แต่ประเด็นที่เทำให้เรารู้สึกแย่อีกประเด็นคือคำพูดของคนคุมคิวค่ะ
แกบอกว่า พวกคนขับรถตู้พวกนี้เขาเองก็แตะต้องไม่ได้ พวกมันรู้จักและสนิทกับทหาร...พอมีคนร้องเรียนพวกมันก็ไปฟ้องทหารว่าโดนรังแกแล้วให้ทหารมาไกล่เกลี่ย สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้แม้แต่เจ้าของวินเองก็ตาม และจากการไล่โทรของคนคุมคิวได้ความว่า ทางคนขับที่ขู่เราเค้ายืนยันว่าไม่ได้ข่มขู่ตามที่เราบอก แค่บอกว่า [ปิดประตูแบบนั้นกลัวคอไม่หักตายรึไง]
ก็นั่นล่ะค่ะ เรายังคงยืนยันว่าเราโดนถึงขั้นขู่ฆ่า และที่เค้าปาดเราก็ยังเป็นความจริงอยู่ดี ที่สำคัญ….ตกลงนี่คิวรถตู้หรือที่ซ่องสุมนักเลงกันแน่คะ? ตอนนี้(ค่ำวันที่ 4 สิงหาคม)เราได้เลขทะเบียนรถแล้ว ตอนเช้า(วันที่ 5 สิงหาคม)เราจะโทรไปแจ้งเลขทะเบียนกับขนส่งอีกทีและรอการดำเนินเรื่องต่อไปค่ะ
สุดท้ายคนที่เข้ามาอ่านคงสงสัยว่าเรามเล่าทำไม...เราเอามาลงเพื่อเป็นหลักฐานเผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเรา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ภาพนี้เป็นหลักฐานการยืนยันว่าเราโทรแจ้งขนส่งแล้ว และทางนั้นรับเรื่องรอบแรกเอาไว้แล้วค่ะ ขอเซ็นเซอร์ไว้ก่อนนะคะ และไม่ขอระบุถึงสายรถตู้ที่นั่งหรือสถานที่เกิดเหตุในที่สาธารณะค่ะ แต่ได้แจ้งไว้กับขนส่งแล้ว และจะไปดำเนินการแจ้งความที่สถานีตำรวจเพื่อลงบันทึกประจำวันอีกทีค่ะ
โดนคนขับรถตู้ข่มขู่ฆ่ามาค่ะ
หมายเหตุ ยืมล็อคอินเพื่อนมาค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า…
เมื่อวานนี้ช่วงเวลาเย็นที่เราเลิกงานตามปกติ และไปขึ้นรถตู้เพื่อกลับบ้านที่เดิมเหมือนทุกวัน...ขึ้นรถในวันที่ฝนตกเหมือนกับทุกวันอีกเหมือนกัน จนกระทั่งรถถึงปั๊มน้ำมันติดกับห้างๆ หนึ่ง แล้ว...บังเอิญคนในรถเขาลงกันหมดเหลือเราคนเดียวที่ไม่ได้ลง เพราะตรงนั้นไม่ใช่ที่ๆ เราจะลงค่ะ แต่...เรากลับโดนไล่ลงด้วยคำพูดของคนขับรถที่บอกว่า [เหลือคนเดียวไม่ไปต่อ จะกลับไปรับผู้โดยสาร ระยะที่เหลือให้ไปต่อรถเอง]
เราถึงกับเงิบค่ะ….ทุ่มกว่าแล้ว เงินค่าโดยสารก็จ่ายเต็มราคา แต่...เรากลับโดนไล่ลงทั้งที่ยังไม่ถึงที่หมาย เรายอมรับว่าตอนนั้นเราคงค่อนข้างโมโห บวกกับประตูรถตู้มันค่อนข้างหนัก เราเลยปิดประตูเสียง...คงดังไปหน่อยสำหรับคนขับ
แต่...เราไม่คิดว่ามันจะร้ายแรงถึงขนาดที่ เขาขับรถปาดข้างตัวเราแล้วเปิดหน้าต่างมาชี้หน้าตาและขมขู่ [ทำแบบนี้กับรถกูอีก กูจะเอาให้ตาย] พูดจบเค้าก็บึ่งรถออกไป เราที่ยังตั้งสติไม่ได้ถึงกับอึ้ง เลยไม่ทันได้จดเลขทะเบียนรถไปค่ะ
วันนี้เช้าเราเลยโทรไปแจ้งกับขนส่ง แต่ไม่รู้เลขทะเบียนรถ แต่เราไม่โอเคกับความปลอดภัยในชีวิตตัวเองเลย ตอนแรกเขาจะไม่รับเรื่อง เราเลย...โวยจนเขารับไว้ ยอมรับว่าแย่ค่ะ แต่...เจอขู่ฆ่าแบบนี้เรารู้สึกมันไม่ควรปล่อยไว้…
ตกเย็นเลิกงานเราก็ไปที่คิวรถตู้อีกครั้งเพื่อขอเลขทะเบียนรถกับคนคุมคิว ระหว่างรอคนคุมคิวเขาก็บอกให้เราโทรแจ้งขนส่งไว้ ซึ่งเราก็โทรไว้แล้ว...แต่ประเด็นที่เทำให้เรารู้สึกแย่อีกประเด็นคือคำพูดของคนคุมคิวค่ะ
แกบอกว่า พวกคนขับรถตู้พวกนี้เขาเองก็แตะต้องไม่ได้ พวกมันรู้จักและสนิทกับทหาร...พอมีคนร้องเรียนพวกมันก็ไปฟ้องทหารว่าโดนรังแกแล้วให้ทหารมาไกล่เกลี่ย สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้แม้แต่เจ้าของวินเองก็ตาม และจากการไล่โทรของคนคุมคิวได้ความว่า ทางคนขับที่ขู่เราเค้ายืนยันว่าไม่ได้ข่มขู่ตามที่เราบอก แค่บอกว่า [ปิดประตูแบบนั้นกลัวคอไม่หักตายรึไง]
ก็นั่นล่ะค่ะ เรายังคงยืนยันว่าเราโดนถึงขั้นขู่ฆ่า และที่เค้าปาดเราก็ยังเป็นความจริงอยู่ดี ที่สำคัญ….ตกลงนี่คิวรถตู้หรือที่ซ่องสุมนักเลงกันแน่คะ? ตอนนี้(ค่ำวันที่ 4 สิงหาคม)เราได้เลขทะเบียนรถแล้ว ตอนเช้า(วันที่ 5 สิงหาคม)เราจะโทรไปแจ้งเลขทะเบียนกับขนส่งอีกทีและรอการดำเนินเรื่องต่อไปค่ะ
สุดท้ายคนที่เข้ามาอ่านคงสงสัยว่าเรามเล่าทำไม...เราเอามาลงเพื่อเป็นหลักฐานเผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเรา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ภาพนี้เป็นหลักฐานการยืนยันว่าเราโทรแจ้งขนส่งแล้ว และทางนั้นรับเรื่องรอบแรกเอาไว้แล้วค่ะ ขอเซ็นเซอร์ไว้ก่อนนะคะ และไม่ขอระบุถึงสายรถตู้ที่นั่งหรือสถานที่เกิดเหตุในที่สาธารณะค่ะ แต่ได้แจ้งไว้กับขนส่งแล้ว และจะไปดำเนินการแจ้งความที่สถานีตำรวจเพื่อลงบันทึกประจำวันอีกทีค่ะ