ฉันเสียลูกเพราะอะไร รพ. หรือ กรรม

25 กรกฎาคม 2558 เวลา 7 โมงเช้า ทุกอย่างสดใส ฉันเดินทางไป รพ.เอกชนแห่งหนึ่งย่านอ้อมน้อย ตามหมอนัดเพื่อคลอดลูก ตอนแรกดิฉันไม่ได้ตั้งใจจะคลอดที่ รพ.นี้ คิดแค่จะฝากครรภ์เพียงอย่างเดียว ตั้งใจจะไปคลอดที่ รพ.ศิริราช เพราะคิดว่า เป็น รพ.ใหญ่และเครื่องมือครบ หมอก็เก่งหลายท่าน และมีเพื่อนแนะนำ แต่ช่วงที่ตั้งท้องเดือนแรกๆ ก็หาอ่านรีวิว คุณแม่ท่านอื่นเกี่ยวกับ รพ.ที่อ้อน้อยนี้ เพราะอยู่ใกล้บ้าน เดินทางฝากครรภ์สะดวก ส่วนใหญ่ก็ชมคุณหมอที่ดิฉันเลือกฝากครรภ์ด้วย ช่วงระยะเวลาที่ตั้งท้อง ฉันเดินทางไปตรวจครรภ์ตามที่หมอนัดทุกครั้ง ตรวจเลือด ตรวจทุกอย่าง ที่คนท้องต้องตรวจ การฝากครรภ์เป็นไปอย่างปรกติ ทุกเดือนคุณหมอจะตรวจดูเด็ก และให้ฉันได้เห็นลูกในท้องของฉัน ว่าเค้ามีพัฒนาการที่ปรกติ และสมบูรณ์ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ฉันพยามเลือกอาหารที่มีประโยชน์ ดูแลตัวเองทุกอย่าง เพื่อลูกที่ใกล้จะได้ลืมตามาดูโลกในอีกไม่นาน สามีฉันเป็นลูกคนเดียว ส่วนครอบครัวก็ยีงไม่มีหลาน เมื่อทุกคนรู้ว่าจะมีหลาน ก็ดีใจกันมากตั้งตาคอย ปู่และย่า ก็จัดเตรียมทุกอย่างไว้รอหลานชาย ปู่เตรียมปลูกทุเรียนเพิ่ม บอกว่าเมื่อทุเรียนโตขายได้ก็พอดีกับหลานชายได้ไป รร. ได้เป็นค่าเล่าเรียน ฉันและสามีจึงปรึกษากันว่าในเมื่อลูกของเราปรกติ และฉันก็แข็งแรงดี ลูกก็ขนาดไม่ใหญ่เกินไป เพราะดิฉันตั้งใจคลอดธรรมชาติ เลยปรึกษาคุณหมอและควบคุมการทานอาหารเพื่อให้เด็กโตตามเกณฑ์ไม่ใหญ่เกินไป จะได้คลอดง่าย และคุณหมอท่านนี้ก็เก่ง ไม่น่าจะมีปัญหา เลยตัดสินใจซื้อแพคเกจคลอด ที่ รพ.นี้  ก่อนวันที่หมอนัดคลอด  1 วันเป็นวัน นัดตรวจใกล้คลอด ฉันมาตามนัด คุณหมอถามอาการว่าเจ็บเตือนบ้างมั้ย มีอาการยังไงบ้าง ฉันบอกหมอว่าลูกดิ้นถี่ และมดลูกบีบตัว แต่ไม่บ่อย คุณหมอเลยขอตรวจช่องคลอดและแจ้งว่า มดลูกเปิดแล้ว 3 เซ็น แต่ฉันยังไม่เจ็บและเป็น ท้องแรก คุณหมอบอกว่ายังไม่คลอดง่ายๆ เลยให้กลับบ้านและมาใหม่ตอนเช้า เพื่อดูว่าคลอดเองได้มั้ย ถ้าไม่ได้ก็ผ่า