ตามหารักแท้

เกิดแก่เจ็บตายเป็นของธรรมดาที่ทุกคนต้องเผชิญ คนเกิดน้อยลงย่อมทำให้เกิดสังคมสูงวัย คนแก่มากกว่าเด็ก ฉันคือหนึ่งในนั้น ฉันเป็นลูกคนเดียว หลานคนเดียวในครอบครัวใหญ่ ยายมีพี่น้องหลายคน มีลูกหลายคนอยู่ในบ้

หอมเหงื่อเจือไคลในรักแท้ คือกลิ่นรักแม่ฤาใดเหมือน มือด้านกร้านผิวทิ้งริ้วเตือน หน้าเยื้อนยิ้มรับประทับใจ ทุกลมหายใจแห่งชีวิต ทุกขณะจิตอันยิ่งใหญ่ ยอมโหมงานหนักเพราะรักใคร หล่อเลี้ยงดวงใจอีกกี่ดวง ถม

เพียงน้ำคำฉ่ำชื่นระรื่นจิต ก็สะกิดใจตนจนอ่อนไหว เหมือนรวยรินกลิ่นสุคันธรสไกล ปลอบหัวใจคนท้อมาต่อจินต์ จับมือฉันมั่นคงลงสลัก สอดชนักหัวใจไม่หลุดดิ้น ที่เคยพร่ำร่ำหาน้ำตาริน จักสุดสิ้นความเศร้ารวดร

@ เกิดแก่เจ็บจาก ไซร้.........พึงคะนึง ธรรมชาติ "ธรรมดา" จึง........เช่นนั้น อยู่! ประโยชน์แด่ชน พึง.......ปฏิบัติ จาก! "เหตุทุกข์" มิอาจกั้น.....สู่บ้านสุ