มีใครเป็นโรคหลอดลมตีบบ้าง เราอยากจะเล่าเป็นวิทยาทาน โรคที่เราเป็นมีอาการคือ ไอ ไอ ไอ แล้วก็ไอ เวลาที่ไอมันจะคันคอ คือคันยุบยิบๆในคอ ไอครั้งละเป็นครึ่งชม. หรือเป็นชม.ไม่หยุด ไอทุกวัน เช้า สาย บ่าย เย็น กลางค่ำกลางคืนไม่เลือกเวลาและสถานที่

ช่วงที่เป็นแรกๆ ไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากอะไร ก็ไปหาหมอ จำได้ว่าเป็นหนักเข้า ก็เลยไปรพ.ของรัฐแห่งหนึ่ง คุณหมอวินิจฉัยว่าเป็นกรดไหลย้อน(เง้อ) น้ำย่อยมันไหลย้อนขึ้นมา ทำให้หลอดลมระคายเคือง คุณหมอให้ยาอะไรมาก็จำไม่ได้แล้ว จำได้แค่ว่ามันไม่หาย

สุดท้ายเสิร์ชในเน็ต อากู๋ก็แนะนำให้เราไป รพ.ตาหูคอจมูก แถวๆปิ่นเกล้า และต้องหาคุณหมอฉัตรินท์เท่านั้น คุณหมอบอกเราเป็นโรคหลอดลมตีบ จัดการให้ยาขยายหลอดลมแบบกิน และสเตย์รอยด์แบบพ่น โอ้ววว พระเจ้าจอร์ดมันยอดมาก มันหยุดไอ หยุดคันยุบยิบที่คอในบัดดล

เราต้องพ่นยา กินยาอย่างนั้นมาประมาณ 2 - 3 ปีได้ เพราะถ้าขาดยาเป็นได้ไอจนอาเจียนเลย และมีความทรมานอีกมากจากโรคนี้ ไม่ขอเล่านะ

เหมือนหมดเวรหมดกรรมหรืออย่างไรไม่ทราบได้ ล่วงเข้าปีที่ 3 เราได้โปรเจค(เรียกให้หรูหน่อย ^_^) ต้องตื่นตี3-ตี4 มาขับรถไปส่งของ จากบางกะปิ ไป สาทรทุกวัน จ-ศ ตื่นมาก็อาบน้ำแต่งตัวปกติ แล้วก็ลงมาปฏับัติหน้าที่ขับรถ พอไปถึงสาทรก็ยกของลงไปจัดให้ลูกค้า ก็หนักพอควร ได้ออกกำลังไปในตัว ทำไปทำมาเพลินๆได้ประมาณ 3-4 เดือน เอ๊ะ!!ไอ้เจ้าหลอดลมตัวดีไม่ตีบแล้วแหะ ไม่ต้องพ่นยา ไม่ต้องกินยา คือถึงจะลืมกินยาลืมพ่นยา มันก็ไม่ไอแล้ว ไม่คันยุบยิบในคอแล้ว สรุปคือหายแล้วจนถึงทุกวันนี้ ไม่เคยต้องพ่นยา หรือกินยาขยายหลอดลมอีกเลย

เราก็เลยสรุปเอาเองว่า การตื่นเช้า(เช้ามากๆ)ของเรา ทำให้เราหาย มันช่างเป็นยาวิเศษจริงๆ บางท่านที่มีอาการประมาณนี้ หรือคนที่เป็นหอบหืด (เพราะหอบหืดก็มีสาเหตุจากหลอดลมตีบนี่แหละ) จะลองดูก็ได้นะคะ ไม่รู้จะตื่นมาทำอะไรก็ตื่นมาออกกำลังกายก็ได้ แล้วได้ผลอย่างไรมาเล่าให้ฟังบ้างก็ดี เราก็ไม่รู้หรอกว่าคนอื่นจะหายเหมือนเราหรือเปล่า แต่การตื่นเช้า การได้ออกกำลังกาย ถ้าไม่หาย อย่างน้อยก็ได้สุขภาพดีๆมาเนอะ  ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
ขอบคุณค่ะ