จริงๆแล้วเขารักเราไหม?

เรากับแฟนคบกันมาเป็นปีแล้วค่ะ แรกๆช่วง2-3 เดือนเขาดีกับเรามากดีกับเราคือแบบว่าเราผิดเขาก็ตาทง้อ เราพูดจาแย่ๆใส่เขาขนาดไหน เขาก็ตามง้อ ทำเหมือนแบบขาดเราไม่ได้ (ปล. แรกๆคือเราเองไม่ได้คิดจริงจังกับเขา เขามาจีบเรา ออกตัวแรงมากเลย แบบยังไม่ได้เป็นแฟนกันแต่มาส่งเราขึ้นรถกลับบ้านทุกๆวันมารอรับหน้าที่เรียนตลอดเราแค้จะคุยเล่นๆนะ) แต่พอเราตัดสินใจช่วงนั้นบ้านเรามีปัญหาเยอะมาก เรามีอะไรก็เล่าให้เขาฟัง จนแม่เรารู้ว่าเราคบกับเขา แม่เราโกรธเรามาก เพราะพ่อกับแม่เราเลิกกัน แม่เรากลัวว่าเขาจะมาหลอกเรา แม่เรากลัวว่าเราจะลืมแม่ สนใจแต่แฟน ทีแรกเลยแม่เราจะให้เราเลิกกับเขา แม่เราทักไลน์เขาไป เขากล้าคุยกับแม่เรา แบบที่เราเองไม่คิดมาก่อน เขาคุยกับแม่เรา จนแม่เราใจอ่อน ให้เขาคบกับเรา เขารับปากกับแม่เราไว้ว่า" เขาจะคบกับเราไปจนแต่งงาน แล้วจะทำความรักของเรากับเขาให้เป็นเรื่องจริง ไม่ให้เป็นอย่างที่ใครๆดูถูก.." แต่แล้วพอเราคบกันมาได้สักพักนึง เขาดีกับเรานะ เรายอมรับเลย เป็นผชที่ทำเพื่อเราได้ นึกถึงเรา ยอมเรียนที่เดียวกับเราถึงเพื่อนเขาจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว เขาเก็บเงินซื้อของที่เราอยากได้ให้เรา ทั้งๆที่ถ้าเราซื้อเอง เราคงไม่มีปัญญาซื้อ คงได้แค่คิดว่าอยากได้ เขาซื้อมาเซอร์ไพร์ เรา มันแบบจะมีคนๆนึงทำให้เราขนาดนี้เลยหรอ เราเลยบอกกับตัวเองเราเองว่า เราจะปรับปรุงตัวปรับนิสัย คือเวลาทะเลาะกันเราชอบบอกเลิก ชอบพูดจาแย่ๆใส่เขา แล้วเราเองก็ปรับตัวได้ เรากลายเป็นคนมีเหตุผลมากกว่าเดิม เราใจเย็น เรายอมเขา ทั้งๆที่เราไม่ผิด เราบอกเลยนะ ว่าเขามาเติมเต็มทุกๆอย่างของเรา แต่พอระยะนี้ เหมือนเราปรับตัวเราพยายามทำตั้ราให้ดีขึ้น เพราะเราอยากรักกับเขาไปนานๆ แต่แล้ว เขาก็ไม่เหมือนเดิม เวลาทะเลาะกัน เขาจะไล่เรา ให้เราไปหาคนอื่น เขาจะพูดเชิงบอกเลิกเรา เขาไม่ง้อเราเลยถึงเราจะผิด เขาจะหายไปก่อน แล้วค่อยกลับมา เขาขอโทษเรา แต่เขาก็กลับไปทำแบบเดิม เราเองก็ไม่รู้ว่าจากคนๆนึง ที่รับปากกับแม่เราไว้ ทำเพื่อเราได้ทุกๆอย่างมันเป็นเพราะอะไร😥 แล้วคือเราไม่เคยมีอะไรกัน จะว่าแฟนเราให้เกียรติเราก็ได้นะ สำหรับเรา คือเขาไม่ทำอะไรเราเลย อย่างมากก็แค่ให้เราช่วยเขา เขาช่วยเรา เขาให้เราอม ...เราก็อม เขาขอเบิร์น เราก็ให้ เรารักเขามาก เรากล้าพูดได้เต็มปากว่า ผช คนนี้มาเติมเต็มทุกอย่าง เขาเป็นคนพูดเอง ว่าเขาจะไม่ทำ...กับเราจนกว่าจะแต่งงาน เขาบอกว่าเขายังไม่พร้อม เขาบอกกับเราเสมอ ว่าซิงถ้าเสียแล้วมะยเอากลับคืนมาไม่ได้ ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น พร้อมกับเอามือยีหัวเรา เราเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ มันเป็นความสุขที่บอกไม่ได้ ทำไมแฟนเราดีขนาดนี้ แต่ก็อย่างที่เราคิด เราก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรตอนนี้ที่ทำให้เขาเปลี่ยนไป เขาไล่เราเหมือนหมา เวลาทะเลาะกัน เขาพูดเหมือนไม่มีเราก็อยู่ได้สบาย เขาเย็นชาใส่เรา เวลาทะเลาะกัน จนบางทีทำให้นึกถึงตอนก่อน เราพยามคิดนะว่า ถึงจะไม่หวานแบบตอนก่อน เพราะตอนนี้เราอาจจะคบกันที่นิสัยจริงๆอยู่ ทำให้รู้อะไรๆหลายๆอย่าง เขาไม่ง้อเรา เราง้อเขาเองก็ได้ เราคิดแบบนี้ทุกครั้ง เวลาทะเลาะกันเขาจะหายไปบ้างให้เรารอนานๆตลอด เราต้องเป็นฝ่ายตามให้เขามาคุยกับเรา จนเราคิดว่านี่น้ะหรอคนที่รักเราอย่างงั้นอย่างงี้ ทำไมเวลาทะเลาะถึงไม่เคยฟังเราพูดก่อน เราพยายามคิดนะ ว่าข้อเสียของแฟนเรามันยังน้อย เรื่องแค่นี้สู้ที่แฟนเราทำดีกับเรา เวลาที่เราทะเลาะกันไม่ได้ เราพยามคิดว่า มันเป็นเพียงข้อเสียเล็กๆ แต่ก็นะ ในความรู้สึกเราคิดแบบนั้นไม่ได้ตลอด  เราก็อยากรู้นะ ว่าตอนนี้เขาเบื่อเราแล้วหรือเปล่า
แต่เราก็พยามคิดอีก ว่าแฟนเราจะเป็นแบบนี้แค่เวลาทะเลาะกัน แต่เราก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราด้วยหรือเปล่าทีทำให้เขาเคยตัว ที่เราต้องเป็นฝ่ายตาม และตอนนี้เรายอมง้อเขาทุกอย่าง 😥เราพยามคิดว่าเราต้องเจออะไรอีกเยอะแยะ แต่บางทีด้วยปัญหาที่บ้านด้วยอะไร มันเลยทำให้เราท้อ แล้วคิดเสมอว่า เขารักเราบ้างไหม😥