ขอคำปรึกษาผู้ชายแบบนี้ยังควรค่าแก่การเก็บไว้ไหม

คือคบกับผู้ชายคนนึงมา คบกันได้สักพักนิสัยก็เริ่มออกคือเราต้องออกเงินให้ไม่ว่าจะทำอะไร ตอนแรกตั้งแต่คบเลยแม่เค้าจะให้เงินอาทิตย์ละ200 ซึ่งมันไม่พอ ซึ่งเราได้2000 ถ้าเอาเงินเค้ากับเรารวมกันก็พอ แต่2000ของเราไง เราย่อมออกเยอะกว่าอยู่แล้ว คือเงินจะหมดทุกอาทิตย์ ละเค้าออกแค่200 แต่มันยังโอเคนิดนึงตรงเวลามีเงินเค้าให้เราเก็บเงินทั้งหมด แต่ถึงเราเก็บไปเราก็ออกเยอะอยู่ดี พอเค้าได้เงินจากกยศ. เค้าก็จะเอาให้แม่1000เพราะแม่เค้าบอกว่าเงินที่แม่เค้าให้ไปรร.ทุกวัน มีเงินแล้วเอามาใช้คืนด้วย ซึ่งมันไม่ใช่รึป่าว แม่มีหน้าที่ให้ถูกแล้ว ถ้าต้องใช้คืนทั้งชีวิตคงไม่มีเงินเก็บ เราจ่ายให้เค้าเยอะแยะ เค้าควรจะเอามาให้เราไง เราไม่รู้ว่าอันนี้มันเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวรึป่าว แต่เราว่ามันควรเอาให้เรา -_- เพราะคนเลี้ยงให้เค้าอิ่มทุกวันคือเรา 7วันเค้าใช้ชีวิตอยู่กับเรา6วัน อีก1วันคือกลับบ้าน เราเหมือนแม่เค้ามากกว่าอ่ะ ให้หมดทุกอย่าง อันนี้ไม่รู้นะมันเป็นความรู้สึกสำหรับเราเฉยๆ สำหรับคนอื่นอาจจะบอกว่าเราแย่ก็ได้ แล้วคือแม่ให้เรา2000 เงินมันต้องเหลืออยู่แล้ว แต่เราไม่เหลือไง แม่เลยถามประมาณว่าเอาเงินไปไหนหมด เอาเงินของแม่ให้คนอื่นมันไม่ใช่เรื่องนะ ที่ให้มากเพราะกลัวลูกไม่อิ่ม แต่ลูกดันเอาไปเลี้ยงผช ซึ่งฟังแล้วมันจุกไง สงสารแม่มาก เราก็เอามาคุยกับเค้าว่ามันก็จริงที่แม่พูดแบบนั้น เราไม่ควรเอาเงินที่แม่ให้มาเลี้ยงผช. เค้าก็บอกว่าเค้าก็สงสารแม่เหมือนกันเพราะเมื่อก่อนแม่ให้อาทิตย์ละ200 แต่พอมาคบกับเราแม่ให้อาทิตย์ละ400 คือ....ไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆอ่ะ เอือมสุด แล้วเค้าก็จะพูดประมาณว่าที่เค้ายอมให้เราดูถูก ยอมให้เราด่า ยอมทำความสะอาดห้องให้ ยอมทุกอย่างเพราะเป็นการตอบแทนที่เราให้เงินเค้าใช้ แบบนี้ก็ได้หรอ? แต่ตอนเค้าไปรร.ก็รถเราไง น้ำมันเรา เค้าไม่ได้ช่วยเลย ก็ช่วยบ้างแต่นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆครั้ง คือโคตรนานๆครั้งจริงๆ ละก็เคยตีกันด้วยไง ผชอะไรตีผญอ่ะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ บอกเลิกหลายครั้งแล้วแต่ไม่ยอมไป มาตื้อถึงบ้าน ซึ่งเราเป็นคนใจอ่อนมากๆ ที่เราคิดนะ เค้าจะปล่อยเราง่ายๆได้ยังไง ในเมื่อเราจ่ายให้ขนาดนี้ แล้วก็ไม่รู้ว่าต่อหน้าผญควรวางตัวยังไง แบบเวลาเข้าไปสอบถามอะไรงี้ เค้าควรจะไปถาม แต่เค้าผลักเราอ่ะ แบบก็ไปถามดิ ยืนมองหน้าทำไม อะไรเงี้ย เราก็แบบเอ้า! มันควรจะเป็นแกรึป่าว มีความเป็นผู้นำหน่อยดิ แล้วเวลาเค้าจะไปเที่ยวไหนกับเพื่อน หรือพี่แล้วเค้าจะเอาเราไปด้วยทุกครั้ง เค้าก็จะชวนเรานะแต่ไม่ได้บอกพวกเพื่อนพวกพี่ก่อนไง ละพวกพี่เค้าก็จะแบบอีนี่มายังไง มาได้ไง เป็นใครอะไรประมาณนี้ แทนที่จะบอกพี่เค้าก่อน ไม่ค่ะ มันจะทำตัวแบบมันไม่รู้เรื่อง มันไม่เกี่ยว อีนี่หวงเกินเลยขอมาด้วย ประมาณเนี้ย เราดูออกว่ามันหมายความแบบนี้ แล้วก็อะไรที่เป็นความสุขของเราเค้าจะขัดทุกอย่าง ขัดขวางไปหมด เราจะดูเสื้อผ้าทำหน้าไม่พอใจ จะดูเครื่องสำอางทำหน้าไม่พอใจ อันนี้ก็เข้าใจเพราะเราดูนานมาก แต่เราแก้ปัญหาโดยการบอกเค้าว่าขอไปดูกับเพื่อน แกจะได้ไม่ต้องมายืนรอนานๆ เราสงสาร แต่มันบอกว่าไม่ ไม่ให้เราไปไหนกับใครทั้งสิ้นแม้แต่พี่เรา ไปไหนกับคนอื่นคือโกรธ โคตรไร้สาระ เวลามันไปเรียน เราอยู่หอไงจะออกไปหาข้าวกิน ดันไม่ให้ไป หาว่าเรานัดเจอผช บ้ารึป่าว หิวข้าวมั้ยล่ะ แต่เค้ามีเรื่องดีเรื่องนึงคือเราไม่ได้ไม่ชอบคนสูบบุหรี่นะ เราเฉยๆ จะสูบก็ได้ ตามสบาย แต่เพื่อนเราไปบอกแฟนว่าเราไม่ชอบคนสูบบุหรี่มากๆ ถ้าไม่เลิกบุหรี่เราจะไม่คบด้วย แล้วเค้าก็เลิกสูบ เลิกแบบเลิกทันทีมาก ไม่มีการปรับตัวไรเลย ทุกวันนี้ก็ไม่สูบ ถ้าจะสูบเค้าจะขอก่อนทุกครั้ง เพราะเราเคยแกล้งว่าถ้าแอบสูบแล้วไม่บอกจะให้เขี้ยวบุหรี่ แล้วเค้าก็ไม่เคยแอบนะ เพราะอยู่ด้วยกันถึงรู้ว่าเค้าไม่โกหกแน่นอน แต่ช่วงนี้เค้ายอมเราตลอด เวลาทะเลาะกันเค้าจะกอด เราจะชอบผลักเค้าแบบอย่ามายุ่ง เราอารมณ์ร้อนมาก ใครเข้าใกล้จะเหวี่ยงใส่หมด แต่เค้าจะร้องไห้ทุกครั้งเวลาทะเลาะกัน เค้าบอกว่าเราด่าแรงมาก ชอบดูถูกเค้าด้วย ซึ่งเราไม่รู้ตัวเลยว่าเราไปดูถูกไปหยามศักดิ์ศรีอะไรเค้า นี่คือมุมมองของแฟนนะที่เค้าเคยพูดกับเรา เวลาทะเลาะกันเค้าจะบอกทุกครั้งว่าไม่เลิก ยังไงก็ไม่เลิก เราก็จะชอบย้อนไปว่าที่ไม่เลิกเพราะแกได้เปรียบตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เราเสียเปรียบทุกด้าน เค้าก็จะร้องไห้บอกว่าจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ๆ แต่เค้าก็เปลี่ยนไปทีละนิดนะ แต่ช้ามาก กว่าจะเปลี่ยนได้แต่ละเรื่องคือนานมากจริงๆ เราอาจจะใจร้อนเกินรึป่าวไม่รู้ อยากจะถามว่าควรจะเอายังไงดีคะ ตกลงเราแย่หรือเค้าแย่?