เราสามารถทดแทนบุญคุณผู้ล่วงลับไปแล้วอย่าวไรได้บ้างคะ

สวัสดีค่ะ คือเราค่อนข้างยังทุกข์ใจกับการจากไปของคุณยายอยู่ คุณเราท่านเป็นคุณครู ยามแก่ก็เลยมีเงินบำนาญ ยายให้เงินลูกๆหลานๆทุกเดือนจนตัวเองแทบไม่มีเก็บไว้ใช้ แต่พอเราโตขึ้นเราก็แอบเอาเเงินส่วนที่เขาให้เรา เอาไปให้ป้าแท้ๆที่มาดูแลยายแทน เพราะช่วงสองสามปีให้หลังนี้เราต้องมาอยู่กทม. แล้วบ้านที่ กทม.มันเป็ยตึกแถวสูงหลายชั้น จึงไม่สะดวกที่จะพาคุณยายมาอยู่ด้วย ทั้งที่พอแก่ตัวแล้วคุณยายติดแม่เรามาก ที่ไม่สะดวกเพราะเข้าออกลำบาก รวมถึงลุงกับป้าที่ชายพี่สาวแม่ก็อยู่ต่างจังหวัด แล้วช่วงกลางวันไม่มีใครอยู่บ้านเพราะต้องออกไปทำงานกับเรียนหนังสือค่ะ

เข้าเรื่อง ช่วงที่คุณยายใกล้เสียนั้น คุณยายมีความอ้อนเหมือนเด็ก แต่ทุกคนยังเชื่อว่าคุณยายยังแข็งแรงอยู่ เขาแค่อ้อนเฉยๆ จนกระทั่งฟ้าผ่ากลางใจค่ะ เร่เรียนหนังสืออยู่ กำลังทำงานแข่งกับเวลาส่งอาจารย์อยู่เลย พ่อก็โทรมาบอกว่ายายเสีย

เราร้องไห้หนักจริงๆค่ะ แทบไม่ได้ส่งงานเราเรียนสถาปัตย์ งานมันเยอะมากๆ แทบไม่ได้กลับบ้าน ช่วงม.ปลายเราก็เรียนต่างจังหวัดอีกเหมือนกัน เรารู้สึกเหมือนตัวเองแย่มากๆ ที่ไม่เคยตอบแทนบุญคณยายเลย อีกสองปีก็จะเรียนจบแล้ว แต่ไม่มียายในรูปรับปริญญาด้วยเสียแล้ว เวลาคิดถึงยายก็อยากร้องไห้ทุกที ตอนเด็กๆเราเคยสนิทกันมาก ยายสินทำขนมไทย สอนเย็บปักถักร้อย ยายรักเรามากจริงๆ

วันนี้ยายเสียไปสามเดือน ทางราชการให้เงินบำเน็จมาอีก ยายเป็นผู้ให้ทั้งชีวิตแม้ตอนที่ยายจากไปแล้วสองสามเดือนให้หลังมานี้เรารับจ็อบหางานพิเศษทำเกี่ยวกับสายที่เรียน จนได้เงินมา เราอยากเล่าให้ยายฟัง อยากซื้อของนู่นนี่ให้ยาย อยากพายายไปเที่ยว อยากทดแทนบุญคุณยาย แต่ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ

ถ้าไม่พูดถึงศาสนา เราตั้งใจปฏิบัติดี ไม่ปรพฤติตนให้ประมาทจนทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน และตั้งใจเรียนเพื่อที่จะจบออกมาเป็นพลเมืองที่ดีทำอาชีพสุจริตอยู่แล้ว

แต่ในทางศาสนา เราสามารถทำอย่างไรตอบแทนบุญคุณยายได้บ้างคะ ทำแล้วได้จริงๆเหรอคะ เราสงสัยเหมือนว่า ถ้าเราส่งจดหมายไปหายาย แล้วยายจะได้อ่านหรือเปล่า อยากให้ทุกข์ในใจเรื่องนี้เบาลงบ้าง

ปล.ปกติที่บ้านเราบุญอยู่บ่อยๆอยู่แล้วค่ะ
ส่วนตัวไม่ค่อยได้เชื่อในเรื่องพิธีกรรมอะไรมาก
จะให้ความสำคัญในการปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนมากกว่า เราเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่ออะไรก่อนได้ลองทำถ้ามีใครเคยทำแล้วเห็นผลอย่างไร ช่วยชี้แนะเราด้วบนะคะ