สวัสดีครับทุกท่าน หลังจากที่ผมได้อ่านเรื่องต่างๆในเว็บบอร์ดนี้มานาน
ผมเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะออกมาเล่าบ้าง5555
เรื่องของผมส่วนมากผมไม่ได้เจอเองหรอกครับ แต่เป็นของคนรอบๆตัวผม
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นานพอสมควร แต่ทุกเรื่องไม่ได้แต่งนะครับ555
แต่บทสนทนานึ่จำคงไม่ได้ ก็จะสมมุติมาคร่าวๆนะครับ
อาจจะเพิ่มเติมนิดหน่อยเพื่อความหลอน555 เอ้ามาเริ่มกันเลย
---------
ครอบครัวของผมมีทั้งหมด 5คนครับ บวกกับมีลูกพี่ลูกน้องและทหารอีกมากพอสมควร
พ่อผมเป็นนายทหารระดับสูงคนหนึ่งถึงขนาดว่าไปถามจ่าคนไหนก็จะรู้จักหมด(อวดนิดนึง555)
แต่ก็ลาออกมาได้หลายปีละครับ
แม่ผมเป็นลูกครึ่งจีน อดีตพยาบาลที่ลาออกมาขายขนมครับ5555 (แอบเสียดาย)
พ่อกับแม่ผมอายุห่างกันประมาณ 15ปี มีลูกผู้ชาย 3คน ผมเป็นคนกลาง ค่อนข้างจะถูกเมิน
แต่ก็ชินแล้วครับ555
เรื่องต่างๆนี้ก็เกิดมาจากบ้านที่ผมอยู่นั้นแหละ ขอใบ้ว่าผมอยู่ในจังหวัดของทหารม้าครับ
(พอจะเดาออกใช่ไหมครับ555) แต่ผมไม่ได้อยู่ค่ายใหญ่ เพราะบ้านในค่ายใหญ่จะค่อนข้าง
เล็กถึงแม้จะเป็นบ้านปูน พ่อผมเลือกที่จะอยู่ในค่ายเล็กกว่าซึ่งค่ายนี้ 80%เป็นบ้านพักหมดเลย
มีส่วนทำงานทหารแค่นิดเดียวเท่านั้น บ้านที่พ่อผมอยู่ค่อนข้างเก่า เป็นบ้านเดี่ยวเพราะเป็นนายทหาร บ้านเป็นบ้านไม้ใหญ่ๆสองชั้น ชั้นบนเป็นไม้ชั้นล่างต่อเติมเป็นปูน มีพื้นที่ ราว2ไร่
บ้านอยู่ตรงกลาง รอบๆ3มุมจะเป็นสนามกว้างพอตัว สนามทางขวาจะมีห้องของทหารที่มาอยู่
อยู่ชิดท้ายมุมขวาของอาณาเขตบ้าน ข้างหลังห้องทหารจะเป็นคูน้ำและมีต้นไม้ใหญ่มาก
มากกว่า3คนโอบและสูงมากๆ ครอบครัวผมทั้งครอบครัวไม่ค่อยมีเซนต์เท่าไหร่
แต่แม่จะสัมผัสได้มากที่สุด แม่ผมจะไม่ทำศาลพระภูมิแม้จะอยู่บ้านไหนก็ตาม
แม่จะจุดธูปไหว้แล้วพูดว่า "ฉันจะไม่สร้างศาลให้ เชิญอยู่ในบ้านได้ตามสบาย
จะเดินไปทางก็ได้ จะกินอะไรก็กิน อยากได้อะไรก็บอก แต่อย่ามาหลอกคนในครอบครัวฉัน"
ฟังดูทะแม้งๆไหมครับ แม่พูดว่าครอบครัวแต่ไม่ได้พูดว่าทหารในบ้าน5555
เรื่องส่วนมากเลยเกิดกับทหารนี่เอง ผมจะไม่เรียงลำดับเรื่องนะครับผมคิดเรื่องไหนออก
ผมก็จะพิมพ์เลยนะครับ555
-----------------------
เรื่องที่ 1 : ท้า
ผมชอบเรื่องนี้มากที่สุดเลย555 ทหารที่มาในบ้านผมส่วนมากมักจะโดนรับน้องกันโดย
สิ่งที่มองไม่เห็น(รึอาจเห็น) ทหารมาใหม่คนหนึ่งชื่อใหม่ ผมจะเรียกว่าอาใหม่
อาใหม่เป็นคนนครพนม เป็นคนไม่กลัวผีเพราะอยู่ในภาคอีสานเขาจะเล่าจนอาใหม่ชินแล้ว
พอมาถึงบ้าน แม่ผมก็ถามไถ่ตามปรกติ
แม่: ใหม่อยู่บ้านก็ทำตัวดีๆนะ ฉันกับผู้การอาจจะไม่เห็น แต่เจ้าที่เจ้าทางเขาเห็นนะ
แล้วแม่ก็เล่าเรื่องต่างๆที่เคยเกิดขึ้นกับคนก่อนๆ (ผมลองย้อนถามแม่แล้วแม่บอกจำไม่ได้ว่าเล่าเรื่องไหนบ้างเพราะโดนกันเยอะพอสมควร)
อาใหม่: โถ่คุณนายผมไม่กลัวหรอกผมอยู่บ้านบงปอบอะไรผมก็เห็นมาหมดแล้ว
อยากเจอผีภาคกลางเหมือนกัน (แล้วอาใหม่ก็ตะโกน) ผี!! อยากเจอจริงๆมาหาบ้าง
เจอผีผญกุจะปล้ำ
เจอผีเด็กผีผชกุจะเตะ
เลย(คำพูดคล้ายเรื่องโกยเถอะโยมเลยครับ
ตอนนั้นดังนานแล้ว)
แม่: ไปท้าเขาทำไม ฉันเตือนแล้วนะ โชคดีละกัน
หลังจากนั้นหลายวัน อาใหม่นอนอยู่ในห้องทหาร ก่อนนอนอาใหม่ใส่กลอนประตู
หน้าต่าง เหลือเปิดไว้แค่บานเดียวเพื่อรับลม พอหลับไปได้สักพักอาใหม่ก็สะดุ้งตื่น
หน้าต่างที่ใส่กลอนกลับดีดออก เปิดอ้าแล้วตีดัง ปับ!! ปับ!! ปับ!! ลมแรงมาก
ข้าวของในห้องลอยแล้วเขวี้ยงไปมา แล้วประตูถูกทุบแรงมากดัง ตึ้ง!! ตึ้ง!! ตึ้ง!!
แล้วมีเสียงตะโกนมาจากหน้าประตู
เสียงผญ: ไหนมุงกล้าท้ากู กูมาหามุงแล้ว มุงมาอยู่ในที่ของกู มุงท้ากู มุงไม่ให้เกียรติกู
แล้วอาใหม่ก็โดนดึงขาลากหมุนตัวติ้วๆเลย แต่มองไม่เห็นนะครับ
แล้วอาใหม่ก็สลบไป พอเช้ารู้สึกตัวสติแตก
รีบวิ่งร้องไห้ไปบอกแม่ผม ให้ช่วยอาขอขมา แม่ผมก็บอกว่าเตือนแล้วไม่ฟังเอง
แล้วเขาก็เอาธูปมาขอขมา อาใหม่กลัวผีจับใจไปนานเลย555 แล้วขอย้ายเข้าไปนอนในบ้านใหญ่
กับทหารอีกคน
เรื่องเล่าจากบ้านในค่าย
ผมเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะออกมาเล่าบ้าง5555
เรื่องของผมส่วนมากผมไม่ได้เจอเองหรอกครับ แต่เป็นของคนรอบๆตัวผม
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นานพอสมควร แต่ทุกเรื่องไม่ได้แต่งนะครับ555
แต่บทสนทนานึ่จำคงไม่ได้ ก็จะสมมุติมาคร่าวๆนะครับ
อาจจะเพิ่มเติมนิดหน่อยเพื่อความหลอน555 เอ้ามาเริ่มกันเลย
---------
ครอบครัวของผมมีทั้งหมด 5คนครับ บวกกับมีลูกพี่ลูกน้องและทหารอีกมากพอสมควร
พ่อผมเป็นนายทหารระดับสูงคนหนึ่งถึงขนาดว่าไปถามจ่าคนไหนก็จะรู้จักหมด(อวดนิดนึง555)
แต่ก็ลาออกมาได้หลายปีละครับ
แม่ผมเป็นลูกครึ่งจีน อดีตพยาบาลที่ลาออกมาขายขนมครับ5555 (แอบเสียดาย)
พ่อกับแม่ผมอายุห่างกันประมาณ 15ปี มีลูกผู้ชาย 3คน ผมเป็นคนกลาง ค่อนข้างจะถูกเมิน
แต่ก็ชินแล้วครับ555
เรื่องต่างๆนี้ก็เกิดมาจากบ้านที่ผมอยู่นั้นแหละ ขอใบ้ว่าผมอยู่ในจังหวัดของทหารม้าครับ
(พอจะเดาออกใช่ไหมครับ555) แต่ผมไม่ได้อยู่ค่ายใหญ่ เพราะบ้านในค่ายใหญ่จะค่อนข้าง
เล็กถึงแม้จะเป็นบ้านปูน พ่อผมเลือกที่จะอยู่ในค่ายเล็กกว่าซึ่งค่ายนี้ 80%เป็นบ้านพักหมดเลย
มีส่วนทำงานทหารแค่นิดเดียวเท่านั้น บ้านที่พ่อผมอยู่ค่อนข้างเก่า เป็นบ้านเดี่ยวเพราะเป็นนายทหาร บ้านเป็นบ้านไม้ใหญ่ๆสองชั้น ชั้นบนเป็นไม้ชั้นล่างต่อเติมเป็นปูน มีพื้นที่ ราว2ไร่
บ้านอยู่ตรงกลาง รอบๆ3มุมจะเป็นสนามกว้างพอตัว สนามทางขวาจะมีห้องของทหารที่มาอยู่
อยู่ชิดท้ายมุมขวาของอาณาเขตบ้าน ข้างหลังห้องทหารจะเป็นคูน้ำและมีต้นไม้ใหญ่มาก
มากกว่า3คนโอบและสูงมากๆ ครอบครัวผมทั้งครอบครัวไม่ค่อยมีเซนต์เท่าไหร่
แต่แม่จะสัมผัสได้มากที่สุด แม่ผมจะไม่ทำศาลพระภูมิแม้จะอยู่บ้านไหนก็ตาม
แม่จะจุดธูปไหว้แล้วพูดว่า "ฉันจะไม่สร้างศาลให้ เชิญอยู่ในบ้านได้ตามสบาย
จะเดินไปทางก็ได้ จะกินอะไรก็กิน อยากได้อะไรก็บอก แต่อย่ามาหลอกคนในครอบครัวฉัน"
ฟังดูทะแม้งๆไหมครับ แม่พูดว่าครอบครัวแต่ไม่ได้พูดว่าทหารในบ้าน5555
เรื่องส่วนมากเลยเกิดกับทหารนี่เอง ผมจะไม่เรียงลำดับเรื่องนะครับผมคิดเรื่องไหนออก
ผมก็จะพิมพ์เลยนะครับ555
-----------------------
เรื่องที่ 1 : ท้า
ผมชอบเรื่องนี้มากที่สุดเลย555 ทหารที่มาในบ้านผมส่วนมากมักจะโดนรับน้องกันโดย
สิ่งที่มองไม่เห็น(รึอาจเห็น) ทหารมาใหม่คนหนึ่งชื่อใหม่ ผมจะเรียกว่าอาใหม่
อาใหม่เป็นคนนครพนม เป็นคนไม่กลัวผีเพราะอยู่ในภาคอีสานเขาจะเล่าจนอาใหม่ชินแล้ว
พอมาถึงบ้าน แม่ผมก็ถามไถ่ตามปรกติ
แม่: ใหม่อยู่บ้านก็ทำตัวดีๆนะ ฉันกับผู้การอาจจะไม่เห็น แต่เจ้าที่เจ้าทางเขาเห็นนะ
แล้วแม่ก็เล่าเรื่องต่างๆที่เคยเกิดขึ้นกับคนก่อนๆ (ผมลองย้อนถามแม่แล้วแม่บอกจำไม่ได้ว่าเล่าเรื่องไหนบ้างเพราะโดนกันเยอะพอสมควร)
อาใหม่: โถ่คุณนายผมไม่กลัวหรอกผมอยู่บ้านบงปอบอะไรผมก็เห็นมาหมดแล้ว
อยากเจอผีภาคกลางเหมือนกัน (แล้วอาใหม่ก็ตะโกน) ผี!! อยากเจอจริงๆมาหาบ้าง
เจอผีผญกุจะปล้ำ
ตอนนั้นดังนานแล้ว)
แม่: ไปท้าเขาทำไม ฉันเตือนแล้วนะ โชคดีละกัน
หลังจากนั้นหลายวัน อาใหม่นอนอยู่ในห้องทหาร ก่อนนอนอาใหม่ใส่กลอนประตู
หน้าต่าง เหลือเปิดไว้แค่บานเดียวเพื่อรับลม พอหลับไปได้สักพักอาใหม่ก็สะดุ้งตื่น
หน้าต่างที่ใส่กลอนกลับดีดออก เปิดอ้าแล้วตีดัง ปับ!! ปับ!! ปับ!! ลมแรงมาก
ข้าวของในห้องลอยแล้วเขวี้ยงไปมา แล้วประตูถูกทุบแรงมากดัง ตึ้ง!! ตึ้ง!! ตึ้ง!!
แล้วมีเสียงตะโกนมาจากหน้าประตู
เสียงผญ: ไหนมุงกล้าท้ากู กูมาหามุงแล้ว มุงมาอยู่ในที่ของกู มุงท้ากู มุงไม่ให้เกียรติกู
แล้วอาใหม่ก็โดนดึงขาลากหมุนตัวติ้วๆเลย แต่มองไม่เห็นนะครับ
แล้วอาใหม่ก็สลบไป พอเช้ารู้สึกตัวสติแตก
รีบวิ่งร้องไห้ไปบอกแม่ผม ให้ช่วยอาขอขมา แม่ผมก็บอกว่าเตือนแล้วไม่ฟังเอง
แล้วเขาก็เอาธูปมาขอขมา อาใหม่กลัวผีจับใจไปนานเลย555 แล้วขอย้ายเข้าไปนอนในบ้านใหญ่
กับทหารอีกคน