สวัสดีทุกคนค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเลย หากผิดพลาด
ขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะจ๊ะ
ตอนนี้เรา อายุก็จะเข้าหลัก 4 แล้ว เรื่องมีอยู่ว่า
ชีวิตครอบครัวเราไม่สมบูรณ์มาตั้งแต่เด็ก อายุ 3 ขวบ
พ่อมีผู้ ญ คนใหม่ ซึ่ง ผญ. คนนั้นหักหลังแม่เรา เพราะตอนอยู่ กทม.
แม่เราช่วยเหลือเค้าทุกอย่าง นางทำทุกวิถีทาง ที่จะเอาพ่อเราไป
ทั้งทำไสยศาสตร์กับพ่อ กับแม่เรา จนแม่เราเกือบตายหลายครั้ง
แล้วชอบไปดักรอแม่เราในซอย ไปด่าให้อายคน แต่คนในซอยที่ กทม. ดีมากๆค่ะ
จะดักบอกแม่ทุกครั้งที่ ผญฺ คนนี้เข้าไปในซอย
แถม ผญ. คนนั่น ยังไปบอกเจ้าของบริษัทที่พ่อเราทำงานว่า แม่เราทำตัวเลว ......
ชีวืตเรากับแม่ต้องขึ้นโรงพักบ่อยๆตอนยุ กทม.
เรากับแม่เลยย้ายกลับไปอยู่ ตจว. บ้านของยาย ซึ่ง บ้าน ตจว. เป็นทางผ่าน ของบ้านลูกเลี้ยงพ่อ
ค่ะ ... ผญ. คนนั่น มีลูกกับผัวเก่าๆๆ มาหลายคนแล้ว แต่บังเอินลูกเค้าคนนี้ ได้สามีแถวบ้านเรา
ค่ะ ...และนั่นทำให้พ่อ และครอบครัว ต้องผ่านหน้าบ้านเราบ่อยๆๆ แต่ ...!!!!
เค้าไม่เคยแวะหาลูกตัวเองเลย สักครั้งเดียว เป็นเวลา เกือบ 30 ปี
ไม่เคยถามไถ่ ไม่เคยคิดถึง ไม่เคยสนใจ ไม่เคยส่งเสีย แค่ขับรถผ่านไป เราก็ไม่รู้หรอกว่า รถคันไหนคือรถเค้า
มีแต่คนเค้าต่อเรามา เราไม่เคยเจอเค้าเลย
จนมาวันที่ 30 ก.ค.59 มีคนส่งข้อความมาว่า
พ่อเสียแล้วนะ ที่หัวหิน เมื่อคืนนี้ หัวใจล้มเหลว (ซึ่งคนส่งข้อความคือน้องข้างบ้านเรา
เค้าสนิทกับลูกเลี้ยงพ่อ) เค้าบอกว่า ฝากบอกเราด้วยว่าพ่อเสียแล้ว ให้มางานศพด้วยนะ
รึถ้าไม่มาก็แล้วแต่ เพราะนั่นก็พ่อเราคนนึงเหมือนกัน
ซึ่งตอนนี้ เรายุห่างจาก กทม. ที่จัดงานศพพ่อ 1000 กิโล
เราควรจะไปงานศพพ่อที่ กทม. หรือไม่
เพราะความคิดเรามันขัดแย้งในสมองตลอดเวลา
สมองด้านนึงก็คิดว่า " ไปดิ นั่นพ่อนะ ไปลาครั้งสุดท้าย ถึงแม้เค้าจะไม่รักเราก็ตาม"
สมองอีกด้านคิดว่า " ตอนเค้าไม่ตายเค้าไม่เคยแวะ ไม่เคยมีใครบอกว่าให้
ไปหาพ่อเลย เราจากกันมา เกือบ 30 ปี มีเรารึไม่มีเราในงานศพ มันค่าเท่ากันมั้ย"
ในวันที่เรากับแม่เจ็บ คุณทำอะไรอยู่ ????????
เพื่อนๆคิดว่าเราเนรคุณมั้ยจ๊ะ เราควรจะทำยังไง????????????
ถ้าพ่อของคุณเสียชีวิต คุณจะ ????
ขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะจ๊ะ
ตอนนี้เรา อายุก็จะเข้าหลัก 4 แล้ว เรื่องมีอยู่ว่า
ชีวิตครอบครัวเราไม่สมบูรณ์มาตั้งแต่เด็ก อายุ 3 ขวบ
พ่อมีผู้ ญ คนใหม่ ซึ่ง ผญ. คนนั้นหักหลังแม่เรา เพราะตอนอยู่ กทม.
แม่เราช่วยเหลือเค้าทุกอย่าง นางทำทุกวิถีทาง ที่จะเอาพ่อเราไป
ทั้งทำไสยศาสตร์กับพ่อ กับแม่เรา จนแม่เราเกือบตายหลายครั้ง
แล้วชอบไปดักรอแม่เราในซอย ไปด่าให้อายคน แต่คนในซอยที่ กทม. ดีมากๆค่ะ
จะดักบอกแม่ทุกครั้งที่ ผญฺ คนนี้เข้าไปในซอย
แถม ผญ. คนนั่น ยังไปบอกเจ้าของบริษัทที่พ่อเราทำงานว่า แม่เราทำตัวเลว ......
ชีวืตเรากับแม่ต้องขึ้นโรงพักบ่อยๆตอนยุ กทม.
เรากับแม่เลยย้ายกลับไปอยู่ ตจว. บ้านของยาย ซึ่ง บ้าน ตจว. เป็นทางผ่าน ของบ้านลูกเลี้ยงพ่อ
ค่ะ ... ผญ. คนนั่น มีลูกกับผัวเก่าๆๆ มาหลายคนแล้ว แต่บังเอินลูกเค้าคนนี้ ได้สามีแถวบ้านเรา
ค่ะ ...และนั่นทำให้พ่อ และครอบครัว ต้องผ่านหน้าบ้านเราบ่อยๆๆ แต่ ...!!!!
เค้าไม่เคยแวะหาลูกตัวเองเลย สักครั้งเดียว เป็นเวลา เกือบ 30 ปี
ไม่เคยถามไถ่ ไม่เคยคิดถึง ไม่เคยสนใจ ไม่เคยส่งเสีย แค่ขับรถผ่านไป เราก็ไม่รู้หรอกว่า รถคันไหนคือรถเค้า
มีแต่คนเค้าต่อเรามา เราไม่เคยเจอเค้าเลย
จนมาวันที่ 30 ก.ค.59 มีคนส่งข้อความมาว่า
พ่อเสียแล้วนะ ที่หัวหิน เมื่อคืนนี้ หัวใจล้มเหลว (ซึ่งคนส่งข้อความคือน้องข้างบ้านเรา
เค้าสนิทกับลูกเลี้ยงพ่อ) เค้าบอกว่า ฝากบอกเราด้วยว่าพ่อเสียแล้ว ให้มางานศพด้วยนะ
รึถ้าไม่มาก็แล้วแต่ เพราะนั่นก็พ่อเราคนนึงเหมือนกัน
ซึ่งตอนนี้ เรายุห่างจาก กทม. ที่จัดงานศพพ่อ 1000 กิโล
เราควรจะไปงานศพพ่อที่ กทม. หรือไม่
เพราะความคิดเรามันขัดแย้งในสมองตลอดเวลา
สมองด้านนึงก็คิดว่า " ไปดิ นั่นพ่อนะ ไปลาครั้งสุดท้าย ถึงแม้เค้าจะไม่รักเราก็ตาม"
สมองอีกด้านคิดว่า " ตอนเค้าไม่ตายเค้าไม่เคยแวะ ไม่เคยมีใครบอกว่าให้
ไปหาพ่อเลย เราจากกันมา เกือบ 30 ปี มีเรารึไม่มีเราในงานศพ มันค่าเท่ากันมั้ย"
ในวันที่เรากับแม่เจ็บ คุณทำอะไรอยู่ ????????
เพื่อนๆคิดว่าเราเนรคุณมั้ยจ๊ะ เราควรจะทำยังไง????????????