มาแบ่งปันประสบการณ์กันนะคะ สำหรับจขกท.เป็นช่วงตอนสมัยเรียนมหาลัย มาเรียนที่กรุงเทพฯ คนเดียว
อยู่หอพักใกล้ม.รามฯ (หอพักพลอย รามคำแหง 24) ตอนนั้นเงินหมดที่บ้านยังไม่ส่งเงินมาให้ ไม่มีใครรู้ ไม่กล้าบอกเพื่อน
จะติดต่อทางบ้านก็ต้องรอที่บ้านโทรมาหาที่หอพัก เพราะยังไม่มีโทรศัพท์มือถือเหมือนสมัยนี้ อดข้าวอยู่สามวัน ไม่ได้ไปเรียน
อยู่ในห้องที่หอพักตลอด จนวันที่ 3 ตัดสินใจเดินไปหาเพื่อนที่หอพักหน้าราม แทบไม่มีแรงเดินเลยค่ะ แต่พยายามฝืนอดทน
เดินไปหาเพื่อนจนถึงหอพักของเพื่อน ไม่เป็นลมกลางทางซะก่อน แต่พอไปถึงเพื่อนไม่อยู่ เจอแต่เพื่อนของเพื่อนอีกคนหนึ่ง
ก็เลยขอยืมเงินเพื่อนของเพื่อนมา 100 บาท แต่เราไม่ได้บอกเพื่อนคนนั้นว่าอดข้าวมา 3 วัน ยอมรับตรงๆ ว่าอายเพื่อนค่ะ
ก็ต้องขอบคุณเพื่อนคนนั้นอีกครั้งที่ให้เรายืมตังค์ 100 บาทวันนั้น ยังนึกถึงเพื่อนคนนั้นอยู่เสมอ เป็นเพื่อนจังหวัดเดียวกัน
ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตของคุณที่คิดว่าลำบากสุดสุด รันทดสุดสุด คือช่วงใดคะ??
อยู่หอพักใกล้ม.รามฯ (หอพักพลอย รามคำแหง 24) ตอนนั้นเงินหมดที่บ้านยังไม่ส่งเงินมาให้ ไม่มีใครรู้ ไม่กล้าบอกเพื่อน
จะติดต่อทางบ้านก็ต้องรอที่บ้านโทรมาหาที่หอพัก เพราะยังไม่มีโทรศัพท์มือถือเหมือนสมัยนี้ อดข้าวอยู่สามวัน ไม่ได้ไปเรียน
อยู่ในห้องที่หอพักตลอด จนวันที่ 3 ตัดสินใจเดินไปหาเพื่อนที่หอพักหน้าราม แทบไม่มีแรงเดินเลยค่ะ แต่พยายามฝืนอดทน
เดินไปหาเพื่อนจนถึงหอพักของเพื่อน ไม่เป็นลมกลางทางซะก่อน แต่พอไปถึงเพื่อนไม่อยู่ เจอแต่เพื่อนของเพื่อนอีกคนหนึ่ง
ก็เลยขอยืมเงินเพื่อนของเพื่อนมา 100 บาท แต่เราไม่ได้บอกเพื่อนคนนั้นว่าอดข้าวมา 3 วัน ยอมรับตรงๆ ว่าอายเพื่อนค่ะ
ก็ต้องขอบคุณเพื่อนคนนั้นอีกครั้งที่ให้เรายืมตังค์ 100 บาทวันนั้น ยังนึกถึงเพื่อนคนนั้นอยู่เสมอ เป็นเพื่อนจังหวัดเดียวกัน