.*.*.....ชวนชม...บอน...สองพันสิบหก.....*.*.

โลกหมุนวนพ้นผ่านกาลและสมัย ทุกสิ่งในสายตาเคยงามหรู วันหนึ่งคล้อยร่วงรินดั่งฝนพรำดู ความโศกหรูจึงกลายเป็นบทเรียน แดดเคยอุ่นกลายเย็นเมื่อเดือนเปลี่ยน น้ำค้างเขียนคำสัจน์ไว้บนหญ้า ดอกไม้บานแล้วร่วงในเวล

พวกหนึ่ง ขายชาติ พวกหนึ่ง ชังชาติ ฝนตกขี้หมูไหลแบบนี้ คน....ไหลไปรวมกันที่หน้าคุก จะได้ไม่เหงา อิอิ

ร่ายยาว ขออนุญาตครับ คุณพรายม่าน # ร่ายยาวนับว่าเป็นคำประพันธ์ ที่มีบังคับน้อยมาก กล่าวคือ แต่ละวรรคจะมีจำนวนคำเท่าใดก็ได้ เพียงแต่คำท้ายของวรรคหน้าต้องสัมผัสสระกับคำใดคำหนึ่งในวรรคต่อไป และต้อ