เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่ทำมาหากินกับผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ได้แต่งงานกัน แรก ๆ ก็ชอบ ๆ ดีๆ อยู่แต่ฝ่ายชาย สมัครโปรให้เราแค่ 6 เดือน
หลังจากนั้น เป็นเราแล้วที่ต้องยื้อต้องทำเพราะ ลงทุนไป แล้วมันคือธุรกิจที่เราวาดฝันเอาไว้
เค้ายังรัก ผู้หญิงของเค้า อยู่ แต่ผู้หญิงของเค้าอยู่แบบ คา ๆ อ่ะ ไม่แต่งงาน แต่อยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่นิสัย ก็ โอเคร รักเด็ก ชอบช่วยเหลือเพศที่อ่อนแอกว่า
ผู้ชายที่อยู่กับเรามองมีความหวัง อยู่กับเราเหมือน อยากได้แค่เงิน ไม่มาก ไว้ทำในสิ่งที่เค้าชอบ ไว้กินใช้เล็กน้อย
มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เราเกือบหมดตัว เค้าอ้างแม่ว่า แม่ให้ไปทำงานตรงโน้นตรงนี้ แต่บังเอิญเรา ได้งานทำ เงินเดือนไม่มาก ไม่น้อย อยู่กินกันได้แบบกลาง ๆ เค้าเลยอยู่ต่อ จนทุกวันนี้เรากลับมาทำธุรกิจที่เราพักไว้ ในทำเลที่ดูมีอนาคต เค้าอยู่ช่วย ปรกติ อยู่เหมือนคนมาช่วยงานและได้เงินเป็นค่าแรง เราเคยตกลงกับเค้าว่าเป็นลูกน้องเราไหม เราจะได้มีคนอื่นแบบไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะเราไม่อยากอยู่แบบคาราคาซัง ไม่ยอม จะเป็นสามีเราก็ไม่เอา เราไม่เครียดไรนอกจากเรื่องเงินของเราที่ไม่เคยจะพอใช้ เราระแวงตลอดว่าเงินมันจะต้องมีทางไหลไปทางอื่น โดยที่เราไม่รู้ ตั้งแต่อยู่กับผู้ชายคนนี้ สมงสมองเราเป็นอะไรไปเลยก็ไม่รู้ผิดปรกติอย่างแรง จำอะไรไม่ได้ นับเงิน จดไว้ว่ามีอยู่เท่านี้ นับอีกที ขาด 500 ขาด 1000 (รายได้ไม่ใช่มากมายค่ะแค่พอค่าใช้จ่ายหลักหมื่นแค่นั้นเอง)งงกูนับตังผิดเหรอ นึก ๆๆๆ จำอะไรไม่ได้ เห้อ ใจจริง อยากอยู่คนเดียวทำคนเดียวจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินไหลออก แต่ค่าใช้จ่าย หนี้สิน ที่เค้าเคยช่วยใช้เค้าน่าจะมีส่วนรับผิดชอบด้วย แต่ยิ่งนาน วันสงสัย ว่ามันจะยิ่งเข้าเนื้อมากกว่า เราอยากคบกับคนอื่นที่ทำให้เราได้รู้สึกดี หายเครียดบ้าง แบบไม่ได้จริงจังว่าต้องเป็นครอบครัว เราจะผิดไหม
ผิดไหมถ้าเราไม่ได้มีใจให้กัน
หลังจากนั้น เป็นเราแล้วที่ต้องยื้อต้องทำเพราะ ลงทุนไป แล้วมันคือธุรกิจที่เราวาดฝันเอาไว้
เค้ายังรัก ผู้หญิงของเค้า อยู่ แต่ผู้หญิงของเค้าอยู่แบบ คา ๆ อ่ะ ไม่แต่งงาน แต่อยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่นิสัย ก็ โอเคร รักเด็ก ชอบช่วยเหลือเพศที่อ่อนแอกว่า
ผู้ชายที่อยู่กับเรามองมีความหวัง อยู่กับเราเหมือน อยากได้แค่เงิน ไม่มาก ไว้ทำในสิ่งที่เค้าชอบ ไว้กินใช้เล็กน้อย
มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เราเกือบหมดตัว เค้าอ้างแม่ว่า แม่ให้ไปทำงานตรงโน้นตรงนี้ แต่บังเอิญเรา ได้งานทำ เงินเดือนไม่มาก ไม่น้อย อยู่กินกันได้แบบกลาง ๆ เค้าเลยอยู่ต่อ จนทุกวันนี้เรากลับมาทำธุรกิจที่เราพักไว้ ในทำเลที่ดูมีอนาคต เค้าอยู่ช่วย ปรกติ อยู่เหมือนคนมาช่วยงานและได้เงินเป็นค่าแรง เราเคยตกลงกับเค้าว่าเป็นลูกน้องเราไหม เราจะได้มีคนอื่นแบบไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะเราไม่อยากอยู่แบบคาราคาซัง ไม่ยอม จะเป็นสามีเราก็ไม่เอา เราไม่เครียดไรนอกจากเรื่องเงินของเราที่ไม่เคยจะพอใช้ เราระแวงตลอดว่าเงินมันจะต้องมีทางไหลไปทางอื่น โดยที่เราไม่รู้ ตั้งแต่อยู่กับผู้ชายคนนี้ สมงสมองเราเป็นอะไรไปเลยก็ไม่รู้ผิดปรกติอย่างแรง จำอะไรไม่ได้ นับเงิน จดไว้ว่ามีอยู่เท่านี้ นับอีกที ขาด 500 ขาด 1000 (รายได้ไม่ใช่มากมายค่ะแค่พอค่าใช้จ่ายหลักหมื่นแค่นั้นเอง)งงกูนับตังผิดเหรอ นึก ๆๆๆ จำอะไรไม่ได้ เห้อ ใจจริง อยากอยู่คนเดียวทำคนเดียวจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินไหลออก แต่ค่าใช้จ่าย หนี้สิน ที่เค้าเคยช่วยใช้เค้าน่าจะมีส่วนรับผิดชอบด้วย แต่ยิ่งนาน วันสงสัย ว่ามันจะยิ่งเข้าเนื้อมากกว่า เราอยากคบกับคนอื่นที่ทำให้เราได้รู้สึกดี หายเครียดบ้าง แบบไม่ได้จริงจังว่าต้องเป็นครอบครัว เราจะผิดไหม