ทำไมชีวิตนี้ต้องเจอปัญหาทุกวันด้วยครับ

ยิ่งอยู่กับใครยิ่งรู้สึกทำเขาสุขภาพจิตแย่ไปด้วย เสียใจมากเลยค่ะ อยากแย่แค่คนเดียว บางทีก็ไม่ได้ตั้งใจทำคนอื่นรู้สึกแย่ไปด้วย

คุณเชื่อใน "ข้อความ" นี้ไหม ? ถ้าใครสักคนเข้ามาในชีวิตแล้วทำให้เราเป็น "คนพิเศษ" .. คนๆๆนั้นคือ "คนพิเศษ" (สำหรับเรา) คนพิเศษจะเห็นเรา พิเศษ..ถึงแม้เราจะปะปนกับคนธรรมดาท

ไม่มีใครรู้ พรุ่งนี้เป็นอย่างไร ดั่งกับดอกไม้ ไม่รู้วันเหี่ยวเฉา แค่ตัวเรา เดินทางกันมาถึงตรงนี้ ต้องมีสิ่งใด ให้เสียใจกันอีกหรือ 🤍 “สุดท้ายแล้วทุกเรื่องใหญ่ก็จะกลายเป็นเพียงเรื่องหนึ่ง”

นี่ไม่รู้ว่ายังไงกับชีวิต มันเคว้งๆเบื่อๆ รู้สึกว่าถ้าจากไปเฉยๆตัดปัญหาทุกอย่างน่าจะดี ไม่ได้เศร้าจนอยากทำร้ายตัวเอง มีความสุขบ้างปกติเวลาทำนู่นนี่ แต่มันก็ไม่ได้มากพอที่อยากจะหยุดคิดเรื่องไม่อยากอยู่

การบล็อกคือการปิดตา ไม่ใช่การปิดปัญหา การไม่ให้อภัยคือการกอดหนามไว้แนบอก คนพิการและคนจนไม่ได้ด้อยกว่าใคร พวกเขาแค่มีรอยแผลคนละแบบกับเรา คนที่รีบบล็อกเหมือนคนรีบปิดหน้าต่างหนีลม ทั้งที่บางทีลมนั้นแค่พั

การพูด เป็นเรื่องของสมองซีกซ้าย ส่วนความคิด แต่การบรรลุเป็นเรื่องของสมองซีกขวา ส่วนจิตวิญญาณ เมื่อบรรลุแล้วจะเบื่อ ไม่อยากพูดมาก พระที่พูดเก่ง พูดมาก ทำใจได้เลย อาจยังไม่ถึงแม้ฌาน 2 ญาณ 4 ด้วยซ้ำ

→ สะท้อนตัวตนและประสบการณ์ชีวิต