ม.6 แล้วไม่รู้ตัวเองจะไปทางไหนดี

ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.6 แล้วแต่ว่าอีกไม่กี่เดือนก็ต้องสอบเข้ามหาลัยแต่ว่าผมไม่รู้ว่าจะตัวเองจะไปทางไหน ใจผมเองอยากทำธุรกิจเล็กๆแล้วค่อยๆขยายธุรกิจไห้เติบโตไปเรื่อยๆและผมก็ชอบการทำงานแบบเป็นหมู่ผมชอบการวางแผนก่อนทำงานที่สำคัญผมเป็นคนที่ชอบเป็นผู้สั่งเสมอแต่ผมก้รับฟังเหตุผลคนอื่นตลอด อาจจะมีบางครั้งที่ไม่มีอะไรเป็นไปตามที่ผมคิดแต่ผมก็แก้ไขมันถ้าแก้ไขไม่ได้ผมก้จะเริ่มใหม่ ผมพยายามเข้าใจคนที่ทำงานบางอย่างไม่สำเร็จและเรียนรู้เหตุผลจากเขาว่าเกิดจากอะไร ผมชอบอ่านเรื่องของคนรวยว่าก่อนที่เขาจะมีเงินเขาทำอะไรมาบ้างและตลอดชีวิตของเขามีความสุขรึป่าว นอกจากเรื่องของคนรวยแต่ผมไม่อ่านเรื่องของคนรวยอย่างเดียวนะเรื่องของคนที่จนมากๆผมก้จะอ่านยุบ่อยๆเหมือนกัน ผมชอบการรวมหลายๆสิ่งเข้าด้วยกัน ผมรักที่จะเรียนรู้คนอื่นเพื่อไห้รู้ว่าโลกนี่ยังมีคนอีกหลายแบบ ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอ แต่ว่าไม่ใช่ทุกอย่างจะดีไปหมด ผมชอบเล่นเกมคอมพิวเตอร์นะเพราะมันสอนภาษาไห้ผมและผมก้ชอบดูอะไรที่มันแปลกๆด้วย5555 ผมสามารถเข้าถึงจิตใจของคนที่ทำผิดว่าบางคนชั่วโดยจิตใจอย่างแท้ ชั่วโดยความจำเป็น บางคนอาจจะเดายากเพราะจิตใต้สำนึกของมนุษย์ก้คือสัตว์ที่จะทำทุกอย่างเพื่อไห้ตัวเองอยู่รอดแต่เราเป็นมนุษย์เราก้ควรมีความคิดแยกแยะมีศักดิ์ศรี ผมมีเป็นคนมีเหตุผลแต่ไม่มีใครเข้าใจผม ผมก็เข้าใจคนที่ไม่เข้าใจผมนะ ผมชอบดูข่าวมากๆ โดยเฉพาะข่าวอาชญากรรม ผมพยายามคิดและมองถึงเหตุผลของการกระทำผิดโดยที่ไม่ได้มองโจทย์เป็นฝ่ายผิดแต่แรก ผมเป็นคนที่ชอบอยู่บ้านนานๆทีผมถึงจะออกไปเที่ยวแต่ผมก็อาจจะต้องไปเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัดแต่ผมไม่ค่อยอยากจะไปอยู่ที่อื่นสักเท่าไหร่เพราะการอยู่ที่อื่นนานๆผมจะรู้สึกอึดอัดไม่สบายใจยิ่งถ้าผมได้ไปอยู่กรุงเทพนี่ไม่ต้องสงสัยผมคงอยู่ไม่ไหวผมไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆผมไม่มีความสุขเลยในที่ที่มีคนเยอะ ในชีวิตผมผมเห็นคนอื่นๆมีการมีงานดีดีทำมีเงินเดือนหลักหมื่นบางคน7หมื่นหลักแสนก็เคยเห็นมาแล้ว แต่ว่าคือผมไม่รู้จะไปทำงานอะไรผมไม่ชอบการแย่งชิงกับคนอื่น ถ้าผมทำอะไรแล้วมีความสุขผมก้จะทำไปเรื่อยๆ ผมไม่อยากเป็นมนุษย์เงินเดือนแบบคนอื่นๆเขาแต่ว่าผมก้อยากมีการมีงานดีดีที่มั่นคนทำเหมือนคนอื่น(เอองงกะตัวเอง) ผมเห็นบางคนทำงานหนักมากแต่ได้เงินตามที่เหมาะสมที่เขาทำ แต่บางคนทำงานหนักทั้งวันทั้งคืนแต่กลับได้เงินน้อยนั้นก้ขึ้นอยู่กับการศึกษา ผมคิดว่าถ้าผมเรียนมหาลัยแล้วจบไปก็ต้องไปเป็นมนุษย์เงินเดือนได้เหมือนคนอื่นทำงานซ้ำเดิมๆจนอายุ60เกษียนอายุราชการหรอ แล้วผมต้องไปเป็นตาแก่กินภาษีของประเทษไปวันๆโดยที่ไม่ได้ทำอะไรหรอ ผมอยากมีธุรกิจดีดีทำแต่ก้กลัวไม่ประสบความสำเร็จผมกลัวว่าผมแก่ไปแล้วผมจะเสียดายในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ ผมอยากทำตามความฝันแต่ผมก็กลัวที่จะล้มเหลวแต่ถ้าผมไม่ยอมล้มเหลวผมก้จะไม่ประสบความสำเร๊จ ผมเข้าใจความล้มเหลวเข้าใจถึงความรู้สึกในการทำสิ่งผิดพลาดในชีวิตรู้สึกถึงความกลัวทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องเสี่ยงหมดแต่ผมไม่ชอบการเสี่ยงไม่ชอบมากๆเลยด้วยแต่ถ้าผมเอาจริงผมไม่แคร์เลยว่ามันจะเสี่ยงแค่ไหนผมจะลองไห้สุด แต่ส่วนใหญ่ก้จะคิดถึงผลที่จะตามมามากกว่า ผมเป็นคนที่ไม่ชอบไม่อยากไห้คนอื่นรู้ว่าผมทำอะไรอยู่แต่ผมอยากไห้คนอื่นเห็นวันที่ผมประสบความสำเร็จ แต่ผมก็ชอบฟังลมปากพล้อยๆของคนอื่นซะงั้น(เดี๊ยวนี้คนขี้ขี้อิฉฉามันเยอะ) ผมไม่เก่งวิชาอะไรเลยผมมีเพียงความคิดที่เลยสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ ผมเป็นคนที่แคร์คำพูดคนอื่นนะแต่ผมไม่ค่อยอยากรับฟังเพราะคนเรามีความคิดที่ไม่เหมือนกันไม่ตรงกับเราอาจจะทำไห้เราไขว้เขวผมจิตใจไม่ค่อยมันคงสักท่าไหร่ อารมณ์ผมก้เช่นกันผมอารมณ์ร้อนมากๆโมโหร้าย ใจร้อน แต่ถ้าผมใจเย็นแล้วทุกอย่างชีวิตผมจะดีไม่ไม่มีอะไรทำไห้ผมไขว้เขวได้เลยในขณะนั้ อารมณ์ผมเลยสำคัญมากๆ(เซ้นซิทีฟมากๆ)  ผมสำหรับเราผมชอบลองชอบกินทุกอย่างแต่ผมไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ผมนั่งมองพวกที่ดูดบุหรี่ติดเหล้าติดยาแล้วก้มองถึงเหตุและผลที่จะตามมาแต่ก้ไม่คิดจะลองเพราะรู้คุณโทษของมันอยู่แล้ว ผมมองเด็กเรียนเพื่อนบางคนเรียนเก่งมากตั้งใจเรียนสุดๆไปเลยเธอได้เกรดสี่ทุกวิชาเลยครับเธอขยันเธอเก่งเก่งมากๆไม่เคยสอบตกเลยสักครั้ง ซึ่งต่างจากผมที่สอบตกเกือบทุกวิชา ขนาดวิชาง่ายๆก็ยังตกทั้งที่รู้ว่ามันง่ายมากๆ คือใจนึงผมอยากเข้าเรียนรัฐศาสตร์อยากไปทำงานราชการมีเงินเดือนเหมือนคนอื่นแต่ว่า อีกใจนึงผมอยากที่จะทำธุรกิจส่วนตัวแต่ก็อย่างว่าผมกลัวความไม่แน่นอนของชีวิตผมต้องการความแน่นอนแต่ก็คงได้มันมายาก
ที่พิมพ์มาเยอะอย่าว่ากันนะครับผมแต่อยากไห้รู้ถึงความเป็นผมก็เท่านั้นเองอย่าด่าผมนะครับผมโลกสวย (วิเคราะห์สภาพจิตไห้หน่อย)5555555555