" วันภาษาไทยแห่งชาติ " อยากอ่านบทกลอนที่แต่งขึ้นเองสดๆ "

ชวนสนทนาเรื่องความหมายของบทกวีที่ชายสี่ส่งให้แฮซูแทนคำอธิบายค่ะ 行到水穷处，坐看云起时。 ดำเนินถึงที่น้ำแห้ง นั่งมองเมฆปกนภา บทกลอนคู่นี้เป็นส่วนหนึ่งของบทกวีของหวังเหวย ซึ่งในภาษาจีนก็มักเป็นคำกล่าวเชิงอุปมาอ

สำหรับ เราชอบบทชมโฉมนางประแดะ ในเรื่อง ระเด่นลันได จำแม่นมาถึงทุกวันนี้ สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดั่งลูกยอ คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีด

ยี่สิบหกมิถุนามาบรรจบ     ขอน้อมนบครูกวีสี่แผ่นดิน ท่านเป็นผู้ปราดเปรื่องวรรณศิลป์.  ทั่วทุกถิ่นรู้จักท่านเเต่นานมา.       สุนทรภู่ครูกวีศรีสุนทร.   

@ ประจงประเจิด ประดิษฐ์คำ มโนกระทำ สถานกาล ระลึกพระคุณ นิรันดร์ขาน มุมั่นจะสาน พระเมตตา

อันตัวท่านชื่อภู่เป็นกวี คู่ธรณีธานินสี่ราชชินทร์ วาจาข้าล้วนมีวาทศิลป์ ดั่งวารินใครยินก็ต้องยอม แต่งโคลงบทกาพย์กลอนพร้อมนิราศ ล้วนมีมากหลากบทหลากคำสอน ........ .......

สุนทรภู่ครูแห่งวรรณศิลป์                        ทั่วทุกถิ่นกล่าวถึงกวีถิ่นสยาม ชื่อเสียงท่านถูกขานกล่าวเล่าลือนาม     สร้างคำ

กลอน2บทที่เพื่อนแต่งมาค่ะ งานประชาสัมพันธ์อย่างเริศหรู สุนทรภู่เจ้าบทกลอนอักษรศรี นิราศดังทั้งเก้าเรื่องประเทืองดี แก้วกวีคำสอนแฝงสำแดงกานท์  กลอนนิทานประสานใจให้ตระหนัก สอน

@ เชิญชวน ผองเพื่อน เยือนเหนือ รับรอง ไป่เบื่อ เลยหนา แมกไม้ ไศลเขา มิเหงาตา หลากเผ่า คบหา พาเพลิน

วรรณศิลป์คืออะไร คือการแต่งบทกลอนใช่ไหม? ใครรู้บอกที เอาแบบสั้นๆเข้าใจง่ายๆ