สวัสดีค่ะ ด้วยยุคสมัยนี้ เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าโซเซียลต่างๆเข้ามามีบทบาทกับชีวิตคนเราหรือพูดง่ายๆว่าแทบจะเป็น หรือบางคนก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว
สำหรับเราเอาจริงเพิ่งจะมาเริ่มเล่นโซเซียลจิงๆจังๆไม่นานมานี้ค่ะ เอาจิงๆก็ประมาน5-6ปีค่ะ สาเหตุหลักๆก็เพราะเราแต่งงานและได้ย้ายมาอยู่ตปท.เลยเริ่มเล่นเฟสเพื่อเอาไว้ติดต่อญาติที่ไทยค่ะ
จนกระทั้งตั้งท้องมีลูกก็เริ่มมีสังคมอีกสังคมนึง นั่นคือสังคมว่าที่คุณแม่ทั้งหลาย เราก็เริ่มได้เข้าไปในกลุ่มไลน์ที่แม่ๆเค้าตั้งขึ้นมาเอาไว้ปรึกษาหารือกันค่ะ คุยกันทุกวันแบบสนิทสนมค่ะ อันนี้ถือว่าดีค่ะ
แต่ที่เราเจอมาแล้วรู้สึกไม่สบายใจรู้สึกไม่ดีก็มีค่ะ เช่นมีอยู่คนนึงทักมาข้อความถามเราว่าลูกเราใส่เสื้อผ้าอะไรญี่ห้อไหนอยากได้แบบนี้ให้ลูกเค้าบ้าง จะให้เราซื้อส่งไปให้เเล้วจะโอนเงินคืนกลับมาให้ได้มั้ย เราตอนนั้นไม่ได้ทำงานก็รับปากว่าจะดูให้ แต่หลังจากนั้นไม่นานก็เริ่มกับไปทำงานตามเดิมเลยไม่ค่อยมีเวลาไปเดินดูเสื้อผ้าเท่าไหร่ เค้าคงเห็นเราหายเงียบไป เลยโกรธเรา ไม่ทักเฟสไม่เม้นไม่อะไรทั้งนั้น เราส่งข้อความไปHBD. ก็ไม่มีการขอบคุณอะไรเลย ตอนแต่คนอื่นยกเว้นเรา ...
อีกคนก็เป็นแม่ๆในไลน์กลุ่ม คนนี้ก็ไม่รู้อะไรในไลน์คุยกันปรกติ แต่ในเฟสไม่เคยไลค์ไม่เม้นไม่ตอบ เราก็อะไรวะ ตอนนั้นนอยด์เลยค่ะ และมานั่งคิดว่าเฮ้ยยยนี่เราแคร์คนในโลกโซลเชียลไปป่าว
แรกยอมรับว่าเเคร์นะคะ แต่ก็คิดว่าจะแคร์ไปเพื่อ?
เพราะโอกาศเจอกันจริงๆน้อยมาก และเราก็คงไม่คิดไปเจอหรอก เลยปล่อยค่ะ คนเราโกรธกันเกลียดกันไม่พอใจกันง่ายขนาดนี้เลยหรอ ไม่ถามถึงเหตุผลเค้าหรอ ตอนนี้เลยคุยเฉพาะคนที่คุยได้จิงๆไม่กี่คน และคิดว่าจะไม่แคร์แล้ว ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเลี้ยงลูกดีกว่าค่ะ
อ่อคืออยากทราบว่ามีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ?
เราจำเป็นต้องแคร์เพื่อนในโซเซียลมั้ย???
สำหรับเราเอาจริงเพิ่งจะมาเริ่มเล่นโซเซียลจิงๆจังๆไม่นานมานี้ค่ะ เอาจิงๆก็ประมาน5-6ปีค่ะ สาเหตุหลักๆก็เพราะเราแต่งงานและได้ย้ายมาอยู่ตปท.เลยเริ่มเล่นเฟสเพื่อเอาไว้ติดต่อญาติที่ไทยค่ะ
จนกระทั้งตั้งท้องมีลูกก็เริ่มมีสังคมอีกสังคมนึง นั่นคือสังคมว่าที่คุณแม่ทั้งหลาย เราก็เริ่มได้เข้าไปในกลุ่มไลน์ที่แม่ๆเค้าตั้งขึ้นมาเอาไว้ปรึกษาหารือกันค่ะ คุยกันทุกวันแบบสนิทสนมค่ะ อันนี้ถือว่าดีค่ะ
แต่ที่เราเจอมาแล้วรู้สึกไม่สบายใจรู้สึกไม่ดีก็มีค่ะ เช่นมีอยู่คนนึงทักมาข้อความถามเราว่าลูกเราใส่เสื้อผ้าอะไรญี่ห้อไหนอยากได้แบบนี้ให้ลูกเค้าบ้าง จะให้เราซื้อส่งไปให้เเล้วจะโอนเงินคืนกลับมาให้ได้มั้ย เราตอนนั้นไม่ได้ทำงานก็รับปากว่าจะดูให้ แต่หลังจากนั้นไม่นานก็เริ่มกับไปทำงานตามเดิมเลยไม่ค่อยมีเวลาไปเดินดูเสื้อผ้าเท่าไหร่ เค้าคงเห็นเราหายเงียบไป เลยโกรธเรา ไม่ทักเฟสไม่เม้นไม่อะไรทั้งนั้น เราส่งข้อความไปHBD. ก็ไม่มีการขอบคุณอะไรเลย ตอนแต่คนอื่นยกเว้นเรา ...
อีกคนก็เป็นแม่ๆในไลน์กลุ่ม คนนี้ก็ไม่รู้อะไรในไลน์คุยกันปรกติ แต่ในเฟสไม่เคยไลค์ไม่เม้นไม่ตอบ เราก็อะไรวะ ตอนนั้นนอยด์เลยค่ะ และมานั่งคิดว่าเฮ้ยยยนี่เราแคร์คนในโลกโซลเชียลไปป่าว
แรกยอมรับว่าเเคร์นะคะ แต่ก็คิดว่าจะแคร์ไปเพื่อ?
เพราะโอกาศเจอกันจริงๆน้อยมาก และเราก็คงไม่คิดไปเจอหรอก เลยปล่อยค่ะ คนเราโกรธกันเกลียดกันไม่พอใจกันง่ายขนาดนี้เลยหรอ ไม่ถามถึงเหตุผลเค้าหรอ ตอนนี้เลยคุยเฉพาะคนที่คุยได้จิงๆไม่กี่คน และคิดว่าจะไม่แคร์แล้ว ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเลี้ยงลูกดีกว่าค่ะ
อ่อคืออยากทราบว่ามีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ?