ผมบอกไว้ก่อนเลยว่านิสัยผมก็ไม่ได้ระเบียบอะไรมากนักหรอก อย่างทำความสะอาดห้องผมก็จะทำอาทิตย์ละครั้ง ส่วนของใช้ส่วนตัว ผมก็จะแยกการจัดวางในพื้นที่ของผมเอง ไม่มีการล่วงล้ำไปวางในที่ๆของคนอื่น และอีกหนึ่งอย่างคือ ผมเป็นคนที่ขี้เกรงใจคนอื่นเอามากๆ
ผมมีเพื่อนร่วมห้อง 2 คน อาศัยอยู่หอพักกับเพื่อนมาได้ 4 เดือนแล้ว เพราะต้องทำโปรเจคจบกับเพื่อน ช่วงแรกๆก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขดีเหมือนชีวิตเด็กหอปกติๆ แต่พอเวลาผ่านไปสักพักผมรู้สึกว่าอะไรมันจะขนาดนี้
ผมมีเพื่อนร่วมห้องอยู่ 1 คน เขาเป็นคนขี้เกียจและสกปรกพอสมควร น้ำไม่ค่อยจะอาบ 1-2วันจะอาบที ขี้กลาก เกลื้อน ไม่ต้องถามเพราะว่ามีแน่นอน เขามักชอบว่างของเกะกะ แบบกินข้าวเสร็จ จานชามที่กินก็ไม่เคยจะล้างซึ่งจานชามนั้นใช้ร่วมกันในห้องนะครับ เขากินเสร็จมักจะไม่ล้างแล้วเอาไปวางในอ่างล้างมือในห้องน้ำ พอเขาจะกินเขาก็จะหยิบมาล้างเองแล้วกินเลย ซึ่งจะล้างเฉพาะจานที่จะกินนะครับ ที่เหลือจะไม่ล้าง คือแบบ ไม่มีความเกรงใจกันบ้างหรอ ไม่คิดว่าถ้าคนอื่นจะกินข้าว แล้วเขาจะต้องมาล้างจานที่คุณกินไว้เอามาล้างกินเองรึไง
และเพื่อนผมเป็นคนที่สูบบุหรี่หนักนะครับ เขามักจะไปสูบที่ระเบียงของห้อง ยืนสูบตรงนั้นตลอด และจะมีขวดน้ำสำหรับใส่ก้นบุหรี่วางอยู่ตรงระเบียง ซึ่งผมก็ไม่ได้รังเกียจคนสูบบุหรี่หรอกนะ แต่มีบางสิ่งที่ผมรับไม่ได้คือ พอเขาสูบเสร็จเขาจะดีดก้นบุหรี่ที่สูบเสร็จลงไปจากระเบียง ซึ่งห้องของเราอยู่ชั้นบนสุดของหอนะครับ ซึ่งบางครั้งก้นบุหรี่นั้น ก็จะตกลงไปที่หลังคาหอพักข้างๆหอเรานะครับ คือเขาไม่เกรงใจหรือไม่คิดหรือว่าถ้าเจ้าของหอเราหรือคนในหอรู้เรื่องนี้ เขาจะมาว่าหรือมองห้องเราเป็นกลุ่มคนมีปัญหาบ้างหรือไง ซึ่งจะรวมถึงพวกผมและเพื่อนอีก 1 คนด้วยนะครับ
และเรื่องภายในห้องคือ ผมจะเป็นคนที่ทำความสะอาดเองอาทิตย์ละครั้ง จัดวางของภายในห้องเป็นระเบียบตลอด หลังจากทำความสะอาดได้ 1-2วัน ภายในห้องก็จะมีเส้นผมของเพื่อนผมนิ่แหละตกเกลื้อนห้องเต็มไปหมด พอเขาจะกลับบ้านหรือไปไหนของใช้ โน็ตบุค สายชาต หมอน ผ้าห่ม นอนตรงไหนก็จะทิ้งไว้ตรงนั้น จะไม่พับไม่อะไรเลย ซึ่งผมก็จะเป็นคนเก็บนั่นแหละ อยู่ไปนานๆเข้าผมก็เริ่มหมดความอดทนเก็บที เหมือนตัวเองเป็นคนใช้หรือขี้ข้าหรือไง ซึ่งผมก็ถามเขานะครับว่า ไม่คิดจะช่วยทำอะไรบ้างหรือไง ทำความสะอาดห้องอะไรงี้ ซึ่งเขาก็จะตอบกลับมาว่ากวาดห้องตอนกลางคืนที่พวกผมนอนอยู่ ตื่นมาสภาพตอนจะนอนเป็นยังไง ตื่นมาก็เป็นยังงั้นแหละ ซึ่งทุกคนก็คงจะรู้นะครับว่าโกหกทั้งเพ แถมเรื่องกลิ่นตดนิ่ก็ไม่แพ้กัน ปวดตดที่ไหนก็ตดที่นั้น ตอนฉี่ ตอนสูบบุหรี่ตรงระเบียง ตอนนั่งเล่นเกมในห้อง ตอนเปิดแอร์ก็ตดได้ในห้องเลย
สุดท้ายคือเรื่องดีแต่พูด ของเพื่อน อย่างจะทำความสะอาดห้องหลังจากตื่นนอน สุดท้ายก็ไม่ทำ อย่างเรื่องทิ้งถุงขยะซึ่งทำแค่ครั้งสองครั้ง เท่าที่ผมเคยเห็น ก็จะเอามาอ้างว่า พวกผมไม่ทำอะไรบ้างเลยหรือไง ไม่คิดจะทิ้งขยะบ้างหรือ กูยังทิ้งเลย ตาพวกแล้ว ไม่ต้องถามถึงเลยพวกผมนิ่แหละทิ้งไปหลายสิบๆรอบแล้วน่ะทำอะไรบ้าง และเรื่องพูดแล้วชอบพนันกับพวกผมเสมอ อย่างถ้าใครแพ้เลี้ยงข้าวมื้อนึง ทำความสะอาดห้อง ล่าสุดแพ้เพื่อนบอกจะเปิด black label สองกลม พวกผมก็เอาวะ จับมือกันอย่างลูกผู้ชายเลย สุดท้ายมันแพ้ มันก็เงียบไม่พูดถึงเลย พอพวกผมไปทวงก็ทำหน้าไม่พอใจ หรือพูดประชด งอลไปเลย คือพวกผมผิดหรอที่พูดไป บางทีถ้าจะพูดก็หัดคิดบ้างเถอะว่าทำได้หรือป่าว ไม่ใช่พูดไปงั้นๆ แต่เพื่อนมันคิดนะเว้ย
ก็ไม่เคยคิดนะว่านายจะเป็นคนอย่างนี้ จนมาได้อยู่กับนายนิ่แหละ
คือมีความเกรงใจกันบ้างก็ดี นิ่อยู่ด้วยกันกับคนอื่นนะ ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ห้องนี้ใช้ร่วมกัน หารจ่ายด้วยกัน ไม่ใช่ห้องของคุณคนเดียว
บางทีก็อยากไป-กลับ นอนบ้านซะเลย ถึงจะไกลก็เถอะ
#รู้สึกเครียด ผิดหวัง หมดความอดทน
ก็มาระบายน่ะครับ พอจะมีวิธีแก้ปัญหาเกี่ยวกับเพื่อนผมคนนี้บ้างมั้ยครับ
รับนิสัยเพื่อนร่วมห้องไม่ได้
ผมมีเพื่อนร่วมห้อง 2 คน อาศัยอยู่หอพักกับเพื่อนมาได้ 4 เดือนแล้ว เพราะต้องทำโปรเจคจบกับเพื่อน ช่วงแรกๆก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขดีเหมือนชีวิตเด็กหอปกติๆ แต่พอเวลาผ่านไปสักพักผมรู้สึกว่าอะไรมันจะขนาดนี้
ผมมีเพื่อนร่วมห้องอยู่ 1 คน เขาเป็นคนขี้เกียจและสกปรกพอสมควร น้ำไม่ค่อยจะอาบ 1-2วันจะอาบที ขี้กลาก เกลื้อน ไม่ต้องถามเพราะว่ามีแน่นอน เขามักชอบว่างของเกะกะ แบบกินข้าวเสร็จ จานชามที่กินก็ไม่เคยจะล้างซึ่งจานชามนั้นใช้ร่วมกันในห้องนะครับ เขากินเสร็จมักจะไม่ล้างแล้วเอาไปวางในอ่างล้างมือในห้องน้ำ พอเขาจะกินเขาก็จะหยิบมาล้างเองแล้วกินเลย ซึ่งจะล้างเฉพาะจานที่จะกินนะครับ ที่เหลือจะไม่ล้าง คือแบบ ไม่มีความเกรงใจกันบ้างหรอ ไม่คิดว่าถ้าคนอื่นจะกินข้าว แล้วเขาจะต้องมาล้างจานที่คุณกินไว้เอามาล้างกินเองรึไง
และเพื่อนผมเป็นคนที่สูบบุหรี่หนักนะครับ เขามักจะไปสูบที่ระเบียงของห้อง ยืนสูบตรงนั้นตลอด และจะมีขวดน้ำสำหรับใส่ก้นบุหรี่วางอยู่ตรงระเบียง ซึ่งผมก็ไม่ได้รังเกียจคนสูบบุหรี่หรอกนะ แต่มีบางสิ่งที่ผมรับไม่ได้คือ พอเขาสูบเสร็จเขาจะดีดก้นบุหรี่ที่สูบเสร็จลงไปจากระเบียง ซึ่งห้องของเราอยู่ชั้นบนสุดของหอนะครับ ซึ่งบางครั้งก้นบุหรี่นั้น ก็จะตกลงไปที่หลังคาหอพักข้างๆหอเรานะครับ คือเขาไม่เกรงใจหรือไม่คิดหรือว่าถ้าเจ้าของหอเราหรือคนในหอรู้เรื่องนี้ เขาจะมาว่าหรือมองห้องเราเป็นกลุ่มคนมีปัญหาบ้างหรือไง ซึ่งจะรวมถึงพวกผมและเพื่อนอีก 1 คนด้วยนะครับ
และเรื่องภายในห้องคือ ผมจะเป็นคนที่ทำความสะอาดเองอาทิตย์ละครั้ง จัดวางของภายในห้องเป็นระเบียบตลอด หลังจากทำความสะอาดได้ 1-2วัน ภายในห้องก็จะมีเส้นผมของเพื่อนผมนิ่แหละตกเกลื้อนห้องเต็มไปหมด พอเขาจะกลับบ้านหรือไปไหนของใช้ โน็ตบุค สายชาต หมอน ผ้าห่ม นอนตรงไหนก็จะทิ้งไว้ตรงนั้น จะไม่พับไม่อะไรเลย ซึ่งผมก็จะเป็นคนเก็บนั่นแหละ อยู่ไปนานๆเข้าผมก็เริ่มหมดความอดทนเก็บที เหมือนตัวเองเป็นคนใช้หรือขี้ข้าหรือไง ซึ่งผมก็ถามเขานะครับว่า ไม่คิดจะช่วยทำอะไรบ้างหรือไง ทำความสะอาดห้องอะไรงี้ ซึ่งเขาก็จะตอบกลับมาว่ากวาดห้องตอนกลางคืนที่พวกผมนอนอยู่ ตื่นมาสภาพตอนจะนอนเป็นยังไง ตื่นมาก็เป็นยังงั้นแหละ ซึ่งทุกคนก็คงจะรู้นะครับว่าโกหกทั้งเพ แถมเรื่องกลิ่นตดนิ่ก็ไม่แพ้กัน ปวดตดที่ไหนก็ตดที่นั้น ตอนฉี่ ตอนสูบบุหรี่ตรงระเบียง ตอนนั่งเล่นเกมในห้อง ตอนเปิดแอร์ก็ตดได้ในห้องเลย
สุดท้ายคือเรื่องดีแต่พูด ของเพื่อน อย่างจะทำความสะอาดห้องหลังจากตื่นนอน สุดท้ายก็ไม่ทำ อย่างเรื่องทิ้งถุงขยะซึ่งทำแค่ครั้งสองครั้ง เท่าที่ผมเคยเห็น ก็จะเอามาอ้างว่า พวกผมไม่ทำอะไรบ้างเลยหรือไง ไม่คิดจะทิ้งขยะบ้างหรือ กูยังทิ้งเลย ตาพวกแล้ว ไม่ต้องถามถึงเลยพวกผมนิ่แหละทิ้งไปหลายสิบๆรอบแล้วน่ะทำอะไรบ้าง และเรื่องพูดแล้วชอบพนันกับพวกผมเสมอ อย่างถ้าใครแพ้เลี้ยงข้าวมื้อนึง ทำความสะอาดห้อง ล่าสุดแพ้เพื่อนบอกจะเปิด black label สองกลม พวกผมก็เอาวะ จับมือกันอย่างลูกผู้ชายเลย สุดท้ายมันแพ้ มันก็เงียบไม่พูดถึงเลย พอพวกผมไปทวงก็ทำหน้าไม่พอใจ หรือพูดประชด งอลไปเลย คือพวกผมผิดหรอที่พูดไป บางทีถ้าจะพูดก็หัดคิดบ้างเถอะว่าทำได้หรือป่าว ไม่ใช่พูดไปงั้นๆ แต่เพื่อนมันคิดนะเว้ย
ก็ไม่เคยคิดนะว่านายจะเป็นคนอย่างนี้ จนมาได้อยู่กับนายนิ่แหละ
คือมีความเกรงใจกันบ้างก็ดี นิ่อยู่ด้วยกันกับคนอื่นนะ ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ห้องนี้ใช้ร่วมกัน หารจ่ายด้วยกัน ไม่ใช่ห้องของคุณคนเดียว
บางทีก็อยากไป-กลับ นอนบ้านซะเลย ถึงจะไกลก็เถอะ
#รู้สึกเครียด ผิดหวัง หมดความอดทน
ก็มาระบายน่ะครับ พอจะมีวิธีแก้ปัญหาเกี่ยวกับเพื่อนผมคนนี้บ้างมั้ยครับ