คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
แหะๆ เจอบ่อยๆ คบกันมา4ปี จับได้ว่าคุยกับคนอื่นตั้งแต่ปีแรกเลยคะ ก็ให้อภัยมาตลอดเพราะอันนั้นแค่ยิบย่อยค่ะ
ที่พีคคือมี 3 เคส อันแรกคุยกันไม่เท่าไหร่
เคส2 อดีตน้องร่วมงาน จับได้เพราะไลน์หลุด แคปหน้าจอไว้รวบรวมหลักฐานมาเป็นเดือน เราก็ทำตัวปกติ กินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวกันปกติ ที่สุดคือทนไม่ไหวแล้วต้องถาม คือ บอกรักกันแอบตั้งพื้นหลังในไลน์เป็นรูปผู้กญิงคนนั้น ก็แคปหน้าจอส่งเข้าไลน์ตัวเองอีก แล้ววันนั้นคือสุดจะทนเลยยื่นรูปที่แคปไว้ให้ดู แล้วก็ไม่พูดอะไร เค้าก็ขอโทษอย่างเดียว ทำทุกอย่างที่คิดว่าให้เราหายโกรธ 5555 นึกแล้วก็ตลกดี เพราะเราไม่พูดไม่เซ้าซี้อะไรเลย อยู่เฉยๆ แบบนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหวอะคะ
เคสที่3 ตอนนั้นนางอยากมีบิกไบค์เพราะความฝันนาง นางก็ซื้อด้วยเงินนางเองนะ แต่พีคกว่าคือเราไม่ว่างไปไหนมาไหนด้วย เพราะนางติดเพื่อน นัดมีทติ้งบ่อยๆ อาทิตละ5วัน เราก็เอ๊ะใจแล้วแหละว่ามันไม่ใช่ ก็เงียบมาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือนางไม่ให้เรากลับบ้าน นางบอกกลัวเหนื่อย 2 อาทิตนั้นเหมือนไม่ได้คุยอะไรกันเลยคะ นางไม่โทร โทรไม่รับ ไม่ไลน์ไม่ตอบ ไม่อะไรทั้ง ตัดสินใจให้พี่มารับตอนเย็น กลับถึงบ้านก็ค่ำๆ นางไปกินข้าวกะเพื่อนนางแล้วก็มีผู้หญิงไปด้วย จับมือ กอดคอกัน จุกสิคะรอไร ถ่ายรูปเก็บไว้เหมือนเดิม หลังจากนั้นก็ไม่โทรหาไม่ไลน์ไม่เฟสหานางเลย นางก็ถามเองว่าเป็นไร หายไปเลย หลังจากนั้นเรื่องก็แดงเองเราไม่ทำอะไรเลย เพาาะเพื่อนนางโดนจับได้ว่ามีกิ้ก เพราะพากิ้กไปงานวันเกิดตัวเองแล้วโกหกแฟนว่าทำงาน แฟนเพื่อนนางอาละวาดโรงบาลแทบแตก เราก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือนางไม่กล้ามาสู้หน้า เพราะเราให้อภัยไปหลายรอบแล้วนางคงละอายแกาใจตัวเองมั่งคะ เพื่อนนางเลยบอกให้นางมารับเราไปกินข้าวเพราะเรากะแฟนเพื่อนนางสนิทกัน เราก็ทำตัวปกติ กินข้าว เฮฮา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หน้านางนี่แบบ ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าคุย เราเลยกระซิบว่าไม่เป็นไรนะ มีอะไรกลับไปคุยกัน2คนนะ กลับมาเราก็ยื่นโทรศัพให้ดูเหมือนเดิม นางก็ตกใจสิคะ ไม่คิดว่าเราจะรู้เรื่อง จากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไร แต่นางคงเข่าอ่อน555 คุกเข่ากอดขาเราไว้แล้วขอโทษ ขอโทดอย่างเดียว แล้วนางก็ร้องไห้ หลังจากนั้นมาก็ไม่เคยมีเรื่องมือที่3เลยคะ
ปล.ตอนนั้นเราเรียนอยู่ นางทำงานใส่เครื่องแบบต้องเข้าเวรอาทิตย์นึงถึงจะได้หยุดอีกอาทิตย์นึง เจอกันแค่ศุกเสาอาทิต
ปล.2 ทุกอย่างที่เรารู้เราไม่เคยตามเอง มีแต่เรื่องมันจะผุดมาเองโดยเพื่อนเค้าเพื่อนเราไปเห็นบ้าง
ปล3 ทุกเรื่องที่ผ่านมาเสียใจจนร้องให้แค่เรื่องเดียวคะ
ปล4 ถามว่าทำไมไม่เลิก เค้าไม่ยอมคะ ไม่ยอมปล้อยเราไปแต่เลือกที่จะเปลี่ยนตัวเอง เพราะหลังจากที่ผ่านมาทุกๆเคส เราก็เอาเหตุผลมาคุยกันไม่ขึ้นเสียงไม่ทะเลาะกัน (ส่วนใหญ่ทะเลาะกันเพราะเรื่องไร้สาระมากกว่า)5555
ขอให้จขกทเข้มแข็งนะคะ เราทำดีของเราพอ สักวันเค้าจะแพ้ความดีเราคะ ถ้าเค้าไม่หยุดสักวันก็จะมีคนดีๆเข้ามาหาเรา
ที่พีคคือมี 3 เคส อันแรกคุยกันไม่เท่าไหร่
เคส2 อดีตน้องร่วมงาน จับได้เพราะไลน์หลุด แคปหน้าจอไว้รวบรวมหลักฐานมาเป็นเดือน เราก็ทำตัวปกติ กินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวกันปกติ ที่สุดคือทนไม่ไหวแล้วต้องถาม คือ บอกรักกันแอบตั้งพื้นหลังในไลน์เป็นรูปผู้กญิงคนนั้น ก็แคปหน้าจอส่งเข้าไลน์ตัวเองอีก แล้ววันนั้นคือสุดจะทนเลยยื่นรูปที่แคปไว้ให้ดู แล้วก็ไม่พูดอะไร เค้าก็ขอโทษอย่างเดียว ทำทุกอย่างที่คิดว่าให้เราหายโกรธ 5555 นึกแล้วก็ตลกดี เพราะเราไม่พูดไม่เซ้าซี้อะไรเลย อยู่เฉยๆ แบบนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหวอะคะ
เคสที่3 ตอนนั้นนางอยากมีบิกไบค์เพราะความฝันนาง นางก็ซื้อด้วยเงินนางเองนะ แต่พีคกว่าคือเราไม่ว่างไปไหนมาไหนด้วย เพราะนางติดเพื่อน นัดมีทติ้งบ่อยๆ อาทิตละ5วัน เราก็เอ๊ะใจแล้วแหละว่ามันไม่ใช่ ก็เงียบมาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือนางไม่ให้เรากลับบ้าน นางบอกกลัวเหนื่อย 2 อาทิตนั้นเหมือนไม่ได้คุยอะไรกันเลยคะ นางไม่โทร โทรไม่รับ ไม่ไลน์ไม่ตอบ ไม่อะไรทั้ง ตัดสินใจให้พี่มารับตอนเย็น กลับถึงบ้านก็ค่ำๆ นางไปกินข้าวกะเพื่อนนางแล้วก็มีผู้หญิงไปด้วย จับมือ กอดคอกัน จุกสิคะรอไร ถ่ายรูปเก็บไว้เหมือนเดิม หลังจากนั้นก็ไม่โทรหาไม่ไลน์ไม่เฟสหานางเลย นางก็ถามเองว่าเป็นไร หายไปเลย หลังจากนั้นเรื่องก็แดงเองเราไม่ทำอะไรเลย เพาาะเพื่อนนางโดนจับได้ว่ามีกิ้ก เพราะพากิ้กไปงานวันเกิดตัวเองแล้วโกหกแฟนว่าทำงาน แฟนเพื่อนนางอาละวาดโรงบาลแทบแตก เราก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือนางไม่กล้ามาสู้หน้า เพราะเราให้อภัยไปหลายรอบแล้วนางคงละอายแกาใจตัวเองมั่งคะ เพื่อนนางเลยบอกให้นางมารับเราไปกินข้าวเพราะเรากะแฟนเพื่อนนางสนิทกัน เราก็ทำตัวปกติ กินข้าว เฮฮา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หน้านางนี่แบบ ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าคุย เราเลยกระซิบว่าไม่เป็นไรนะ มีอะไรกลับไปคุยกัน2คนนะ กลับมาเราก็ยื่นโทรศัพให้ดูเหมือนเดิม นางก็ตกใจสิคะ ไม่คิดว่าเราจะรู้เรื่อง จากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไร แต่นางคงเข่าอ่อน555 คุกเข่ากอดขาเราไว้แล้วขอโทษ ขอโทดอย่างเดียว แล้วนางก็ร้องไห้ หลังจากนั้นมาก็ไม่เคยมีเรื่องมือที่3เลยคะ
ปล.ตอนนั้นเราเรียนอยู่ นางทำงานใส่เครื่องแบบต้องเข้าเวรอาทิตย์นึงถึงจะได้หยุดอีกอาทิตย์นึง เจอกันแค่ศุกเสาอาทิต
ปล.2 ทุกอย่างที่เรารู้เราไม่เคยตามเอง มีแต่เรื่องมันจะผุดมาเองโดยเพื่อนเค้าเพื่อนเราไปเห็นบ้าง
ปล3 ทุกเรื่องที่ผ่านมาเสียใจจนร้องให้แค่เรื่องเดียวคะ
ปล4 ถามว่าทำไมไม่เลิก เค้าไม่ยอมคะ ไม่ยอมปล้อยเราไปแต่เลือกที่จะเปลี่ยนตัวเอง เพราะหลังจากที่ผ่านมาทุกๆเคส เราก็เอาเหตุผลมาคุยกันไม่ขึ้นเสียงไม่ทะเลาะกัน (ส่วนใหญ่ทะเลาะกันเพราะเรื่องไร้สาระมากกว่า)5555
ขอให้จขกทเข้มแข็งนะคะ เราทำดีของเราพอ สักวันเค้าจะแพ้ความดีเราคะ ถ้าเค้าไม่หยุดสักวันก็จะมีคนดีๆเข้ามาหาเรา
แสดงความคิดเห็น
ถ้าเราให้โอกาศแฟนที่นอกใจ เขาจะนอกใจเราอีกไหม ค่ะ ?
เขาเรื่องเลยนะค่ะ ตามหัวข้อที่ถามเรยค่ะ ก่อนอื่ขอเล่าเรื่องทั้งหมดก่อนนะค่ะ เราคบกับแฟนได้สองปีกว่าแร้วค่ะ แฟนเราเปนรุ่นพี่เราหนึ่งปี เราสองคนเรียนกันคนละที่ เราเรียนที่กรุงเทพ ส่วนแฟนเราเขาเรียนที่ต่างจังหวัดค่ะ ขอแทนชื่อพี่เขาว่าพี่อุ้ม นะค่ะนามสมมุติ เราสองคนเจอกันตอนเราไปทำงานช่วงปิดเทอมที่ระยองค่ะ บังเอิญเจอกันและได้เราคุยกันแระตกลงคบกันค่ะ เราสองคนเรียนครูกันทั้งคู่ค่ะ ถึงเราจะเรียนกันคนละที่แต่เราก้จะไปหาพี่อุ้มทุกเดือนที่ว่างค่ะ บางทีก้ยอมขาดเรียนเพื่อไปหาพี่อุ้มค่ะ เพราะความคิดถึง เวลาเราไปหาพี่อุ้มเราต้องใช้เงินอย่างประหยัดเพราะค่ารถไปกับก้เปนพันแร้ว อีกอย่างครอบครัวเราสองคนก้ไม่ได้รวยได้เงินเปนรายเดือนใช้กัน พูดง่ายๆเรยค่ะว่าต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด เรายอมไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆใส่เหมือนวัยรุ่นคนอื่นเขาเพื่อเกบเงินไปหาพี่อุ้ม เวลาไปอยู่ด้วยกันเรายอมหุงข้าวแร้วกินข้างแกงถุงเดียวด้วยกัน เราไม่เคยบ่นเรายอมทุกอย่างเพื่อแลกกะบความสุขเล็กๆน้อยช่วงเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ด้วยกัน เราจะทำแบบนี้ทุกเดือนจนครบสองปีที่เราคบกันมา ลืมบอกไปค่ะเราเปนเดกต่างจังหวัดนะค่ะ เพียงแค่มาเรียนที่ กทม เท่านั้นเอง วันหนึ่งเราขอพ่อกับแม่ว่าขอพาพี่อุ้มไปบ้านได้ไหม โดยบอกกับพ่อแม่ไปว่าอยากให้แกรู้ว่าเรากำลังคบกับคนนี้อยู่นะไม่ได้เหลวไหล ทีแรกพ่อแม่เราไม่ยอมเพราะกลัวเราเสียหายเราก้เคยขอแกเลื่อยๆ จนพ่อแม่ใจอ่อนให้พาพี่อุ้มไปบ้านได้ เวลาเรากับบ้านต่างจังหวัดพี่อุ้มก้มักจะมาหาเราที่บ้านประจำมานอนค้างบ้านเราบ้าง พ่อแม่ก้ไม่ได้ว่าอะไร เรานอนคนละห้องนะค่ะไม่ได้นอนด้วยกัน พ่อแม่เราก้ดูรักพี่อุ้มนะค่ะ แกไม่เคยว่าอะเมื่อพี่อุ้มมาค้างที่บ้าน ช่วงไหนที่เรากับบ้านแร้วพี่อุ้มไม่มาหาแกก้จะถาม "แฟนไปไหนทำไมไม่มาหาหรอ" เราแอบดีใจที่พ่อแม่ไม่ได้กีดกันอะไรเราสองคน นานวันเข้าเราไม่รู้เกิดอะไรกับความรักเราสองคนพี่อุ้มเริ่มแปลกไป ตั้งแต่ช่วงเดือนเมษายน เวลาเขามาอยู่กับเราเขาจะไม่กล้าเล่นอินเตอร์ต่อหน้าเรา แต่เราก้ไม่ได้พูดอะไร เราไว้ใจเขาทุกอย่างไม่เคยเช็คโทรสัพเขาไม่เคยเช็คไลน์เขาเลย จนวันหนึ่งเรากับมา กทม วันที่ 23 เมษายน พี่อุ้มก้โทหาเราปกติ จนวันที่ 24 อยู่ๆเขาก้หายไปโทไปไม่รับสาย วันนั้นเราโทไปเปนสี่สิบสายก้ไม่ยอมรับสาย เราเข้าเฟสพี่อุ้มทักหาเพื่อนเขาทุกคนที่เรารู้จักว่าเหนพี่อุ้มไหม พี่อุ้มเปนอะไรหรือป่าว เราเปนห่วงเขามากกลัวเขาจะเกิดอุบัติเหตุ เพื่อนเขาไม่มีใครเหนเขาสักคนคืนนั้นเรานอนไม่หลับทั้งคืน เรารอจนเช้า เขาโทมาหาเราตอนสิบเอ็ดโมงเช้า บอกว่าว่านอนหลับไม่ได้ยินเสียงโทสัพ เราอึ้งไปเลยเราโทไปเปนสี่สิบสายไม่ได้ยิน เราโมโหเรยพูดไปว่า "นอนหรือตาย กูโทไปเปนสี่สิบสาย" พี่อุ้มก้โทดอยู่อย่างเดียวจนเราในอ่อน จนวันที่ 31 เมษา เขาต้องคืนหอเพราะเดือนหน้าเขาจะไปฝึกสอนแร้ว พอคืนหอเขาก้กับบ้านที่โคราช เขาก้ทำทุกอย่างเปนปกติ เราก้ไม่เคยสงสัยอะไรเขาเรย จนวันที่ 8 พค เขากับมาที่หมาลัย เพราะต้องสัมนาก่อนฝึกสอน เราก้แปลกใจนิดน่อยว่าทำไมเขามามหาลัยเร็วจังทั้งที่สัมนาวันที่ 10 พค เราก้ได้แค่เกบความสังสัยไว้ในใจ เราเรยถามเขาว่าแร้วไปนอนกับใคร หอก้คืนแร้ว เขาบอกนอนกับเพื่อนเราก้ไม่ได้ว่าอะไร แต่มาแปลกๆก้ตรงที่เขาไม่ยอมรับโทสัพเราเรยตอนเยนตอนกลางคืน แถบด่าเราด้วยซ้ำว่ามานอนกะบเขาเกรงใจเขาบ้าง เราก้งงเราผิดอะไร แระวันที่ 10 เขาส่งไลน์มาหาเรา "พี่รักเตี้ยคนเดียวนะ มีเตี้ยแค่คนเดียว อย่าทิ้งพี่นะ พี่มาสัมนา" มีเพี่ยงข้อความในไลน์เท่านั้นแต่ต้อนเยนเราโทหาเขาเขากับปิดเครื่องติดต่อไม่ได้ เรานอนร้องไห้ทั้งคืน พอวันที่ 11 เขาต้องไป รร ที่ฝึกสอนเขาก้โทมาหาเราแร้วก้ขอโทดอย่านู้นอย่างนี้ อ้างนู้นนี่นั้นจนเราใจอ่อนเหมือนเดิม ยอมหายโกรธเขา เขาก้ทำตัวปกติทุกอย่าง แระอย่างเราก้ไม่ค่อยมีเวลาด้วยเราทำงานไม่ค่อยได้คุยกับเขา และพี่อุ้มจะหายไปทุกคืนวันเสาร์ จนถึงวันอาทิตย์ตอนบ่ายๆ ถึงจะติดต่อได้ เปนแบบนี้มาเกือบเดือน จนวันที่ 30 พค เราเข้าเฟสพี่อุ้ม เรามีรหัสเฟสพี่เขา เขาเหนเขาคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ขอแทนชื่อเขาว่าเปียนะค่ะ นามสมมุติ เริ่มแรกพี่อุ้มส่งเพลงให้ผู้หญิงคนนั้นก่อน
พี่อุ้ม : ส่งเพลงกะหยังฮักคือเก่า
เปีย : พี่อุ้มทำไมไม่รับโทสัพอ่ะ ?
พี่อุ้ม : พี่ไม่อยากคุยกำลงโมโหอยู่ อย่าพึ่งคุยกันดีกว่าเดียวจะโมโหใส่ป่าวๆ
เปีย : ค่ะ เปียเข้าใจ ขอโทดที่ทำให้พี่อุ้มเหนื่อย และส่งเพลง สักวันหนึ่งจะกล้าพอ
พี่อุ้ม : <3
เราอ่านแร้วเริ่มตะหงิดว่าเปียเปนใคร เราแคปหน้าจอไว้ส่งไปถามพี่อุ้มว่าคืออะไร นางบอกน้องที่รู้จัก เราเรยถามไปว่าน้องต้องส่งเพลงให้กันด้วยหรอ ? พี่อุ้มอ้างเหตูผลต่างๆ แต่ครั้งนี่เราไม่เชื่อ เราเรยเอาเฟสพี่อุ้มทักเปียไป
พี่อุ้ม (เราเล่น) : ส่งสติกเกอร์
เปีย : ส่งสติกเกอร์หมาร้องไห้มา
พี่อุ้ม (เราเล่น) : เปนไร ?
เปีย : คิดถึงพี่อุ้ม (มือเราสั่นไปหมด ทำใจแข็ง)
พี่อุ้ม (เราเล่น) : คิดถึงมากไหม ?
เปีย : คิดถึงมาก
พี่อุ้ม (เราเล่น) : เปียมาคุยกับพี่แบบนี้แฟนเปียไม่ว่าหรอก ?
เปีย : ตลกแระ เราก้มีแค่พี่อุ้มคนเดียว
แค่นั้นแระค่ะ เราถึงบางอ้อเรย เขาแอบคุยกัน ทำได้ไงภาพหน้าปกพี่อุ้มก้เอารูปเราขึ้นหน้าเฟส สถานะในเฟสก้บอกว่าคบกะเรา เรานิ่งไปสักพักน้ำตาเริ่มไหล พี่อุ้มรีบโทมาหาเรา พูดอยู่คำเดียวว่าขอโทด และขอโอกาสเราครั้งสุดท้าย ไม่ยอมอธิบายอะไรเรย เราสับสนไปหมด เราถามไปคำเดียวว่า มีอะไรกะนยัง พี่อุ้มทีแรกไม่ยอมตอบเอาแต่ขอโทดเราอย่างเดียว เราร้องไห้ถามคำถามเดิมซ้ำอยู่อย่างนั้น จนพี่อุ้มยอมรับว่ามีแร้ว แราทั้งโกดทั้งเกียดหลายความรู้สึกรวมกัน เรางงไปหมดว่าควรเอาไงดี เราไม่เข้าใจพี่อุ้มว่าทำไมเขากล้าทำกับเราได้ขนาดนี้ เราเลือกที่จะตัดสาย แระปิดเครื่องไปเรานั่งร้องไห้คนเดียวทั้งวันทั้งคืนไม่ยอมนอน พอเรายอมเปิดเครื่อง พี่อุ้มโทมาหาเราขอร้องเราว่าอย่าเลิกกับพี่เรยพี่ขอโทดให้โอกาศพี่ได้ไหม เราเรยบอกไปจบกับอีนั่นให้ขาด แต่พี่อุ้มทำไม่ได้ ไม่กล้าบอกอีนั่น เราตัดสินใจกับบ้านวันนั้นเรย เรามาถึงบ้านวันที่ 31 พค วันนั้นเปนวันอังคาร เราไปหาพี่อุ้มที่ รร ฝึกสอน ไปโดยที่ไม่ได้บอกพี่อุ้มล่วงหน้า เราไปถึงเรานั่งรออยู่ที่หน้า รร เปนเวลาพักเที่ยงพอดี พี่อุ้มขับรดออกมาหน้า รร พอดี พี่อุ้มเหนเรามันตกใจมาก เราขอโทสัพจากมันทีแรกมันไม่กล้าเอาให้เรา เราบอกเอามามันลวงโทสัพขึ้นมาพอดีกับอีเปียโทมาพอดี เราถามไหนบอกเลิกยุ่งกับมันแร้วไง เราเอาโทสัพโยนทิ้งถนนแร้วฟาดหมั้นใส่มันไปสองที ด้วยความโมโห มันบอกบอกเขาไปแร้วเขายังโทมาอยู่เขาไม่ยอมเลิก เราไปหยิบโทสัพมา แร้วกดตัดสายทิ้งเรามองหน้ามันด้วยความเจบปวดแต่ไม่มีน้ำตาสักหยอดเราพึ่งเข้าใจคำว่าเจบจนร้องไห้ไม่ออก พี่อุ้มลากเราไปคุยที่อื่น เรากดรหัสเข้าเครื่องภาพหน้าจอเปนรูปคู่เรากับพี่อุ้ม พอเราเปิดเข้าไปรูปภาพเท่านั้นแร้ว ขาเราอ่อนไปหมดเขาถ่ายรูคู่กันเปนสิบๆรูป เราดูวันที่ที่ถ่ายเพราะไอโฟนจะบอกวันที่ที่ถ่ายไว้ เราเหมือน
ตอนนีเริ่มมีความสุขมากขึ้นค่ะ เพราะปล่อยวางได้ แระมีเพื่อนๆ คอยให้กำลังใจ ค่ะ ^^